Narkotik || Yarı Texting (+18)

Quarante sept

Şoktayım.

Bu kadar kısa sürede bölüm yazıp atabilmeme ben bile bu kadar şaşırdıysam sizi tahmin bile edemiyorum ahhsjs

Şimcik canlar geçen bölüm hakkında hiiiç yorum yapmadan sadece bu bölüm başı bilgilendirmemi yapıp sizi bölüme atmak istiyorum.

Bu bölüm cesur cephesini okuyacaksınız. Normalde önce cesur cephesi sonra rüya cephesini aynı bölümde yazmayı düşünüyordum ama cesur cephesini yazmak bile 5 buçuk bin kelimelik bir bölüm oluşturunca rüya kısmını diğer bölüme atayım dedim.

Bölüm Cesur'un evden çıkışıyla devam ediyor. Yazar ağzından ilerleyecek.

Hepinizden bölümğn erken gelmesi şerefine bolll boll yorum istiyorum ve bekliyorum.

İyi okumalar <3

...

Yürüyordu.

Adımlarının yavaşlığı her zamankinden biraz fazlaydı. Ve bunun sebebi, tek sebebi gözünden akan yaşların görüşünü bulanıklaştırmasıydı. Kafasında dönüp duran sesler beynini kemiriyordu. Susturamıyordu. Susmuyordu. Ellerini kaldırmış kulaklarına bastırıyordu ama sesler bu yöntemle kesilmiyordu. Çünkü her şey içerde olup bitmekteydi.

Sarsak adımları, bitik hali ve bulunduğu pozisyonu yoldan geçen herkesin genç adama garip bakışlar atmasına sebep oluyordu. Ama o bunu hiç önemsemedi.

Kendi kendine mırıldanarak adımlar atmaya devam etti.

"Sus."

"Sus."

"Sus."

"Ne olur sus."

Sürekli aynı şeyleri tekrar ederek gözlerini kaldırımdan ayırmadan nereye gittiğini bile bilmeden ilerledi.

İçmiş miydi?

Hayır.

Kafası yerinde miydi?

Aslında evet.

Gerçek buydu.

Ne bir şey kullanmıştı ne de onu gerçeklerden soyutlayacak bir şey içmişti.

Ne evdeyken ne de evden çıktıktan sonra.

Peki içmek istiyor muydu?

Deli gibi evet.

Ama o, gerçekten bunu istiyor muydu?

Asla.

"Sus, sus, sus dedim sus. Yalvarırım sus."
Kulaklarını sıkı sıkı kapatan ellerini arada bir kaldırıyor ve sertçe başına vuruyordu.

Kime sus diyordu?

İçinde ki korkağa.

Peki korkak onu vu kadar rahatsız edecek ne söylüyordu ona?

'Aptalsın
Aptalsın
Geri dön
Geri dön ve hatanı düzelt'

Nasıl o susması için yalvarıyorsa içinde ki seste bunun için yalvarıyordu.

"Abi, iyi misin?"

Aniden yoldan geçen genç yaşta bir çocuk önünü kesti Cesur'un. Tam yürüdüğü kaldırımın bittiği ve sola doğru dönmesi gerektiği köşe başında. Genç oğlan karşısında kendinden yaşça büyük bu adamın halini görünce korkmuş ancak içinde ki dürtüye engel olamadan onu durdurmuştu.

Aslında bilmeden iyi bir şey yapmıştı bu genç çocuk. Dışardan gelen bir ses sanki içeriyi bastırmıştı anlık olarak. Cesur ağlamaktan kızarmış gözlerini çocuğa doğrulttu. Öyle boş bakıyordu ki gözleri 17/18 yaşlarında ki genç çocuk daha da korktu.