Narkotik || Yarı Texting (+18)

cinquante quatre

Herkese iyi okumlar

Uzun ve acıtan bir bölüm oldu.

Medyada ki şarkı bölüm için, Cesur için kıymetli. Şarkıyı açmanız gereken yeri belirttim. Lütfen belirttiğim yerden itibaren şarkıyla birlikte okuyunuz.
...

"Günaydın Hande hanım."

Samimi olmaya çalışan fakat yapmacık olduğunu bağıran suratı ve gülümsemesiyle muayenehaneden içeri girer girmez seslendi Rüya. Onun sesini duyan Hande ise odasından ağrı uzattığı başıyla karşılığını verdi. "Hoşgeldin tatlım."

Ardından giydiği topukluların oluşturduğu hoş sesin eşliğinde odadan çıkıp Rüya'nın yanına gelmişti. Onun yüzünü görür görmez bir terslik olduğunu anlamış olsada afallamış halini ustalıkla gizledi.

"Ay bir daha izin kullanma ya. Buralar sensiz çekilmez oluyormuş meğer. Çok alışmışım sana."

Güleç bir tavırla konuşmuştu. Bu söylemleri Rüya'nın hoşuna gidip onu gerçekten güldürmeyi başarmıştı. Fakat sadece birkaç saniyeliğine. Teşekkür edercesine bir tavırla gülümsemişti. İçinden başka bir şey yapmak veya söylemek gelmeyince ortamda gergin bir sessizlik oluşmuştu.

Hande hanımın en büyük kişisel özellikleri arasında yenemediği bir merak ve sabır vardı. Ancak söz konusu sevdiği insanlar olunca geliştirdiği sabır yeteneğini rafa kaldırıyordu.

"Rüya iyi misin?"

Bu nedenle daha fazla dayanamayarak, peşinden biri koşturuyormuşçasına hızla sordu bu soruyu. Gözlerinde ki durgun bakış, yorgun gibi olan hali, bitkin duran ifadesi, hiçte izin kullanıp gelmiş gibi görünmüyordu.

"Evet. Elbette. Neden sordunuz ki?"

Rüya bu soruyu saçma bulmuş ve aksini kanıtlamak istemiş gibi sırıtarak konuştu. Ama karşısında ki kadının işi ruh halini anlamak ve dinlemekti. "Bir sorun var gibi görünüyor" dedi inanmadığını belli etmekten kaçınmayarak. Rüya ise başarasız olduğu halde tutumuna devam etti. Olumsuz anlamda başını sallarken "hayır efendim. Ne gibi bir sorun olabilirki" demişti.

İyi bir psikoloğun çok iyi bildiği bir şey var ise o da ısrar etmenin psikolojiyi daha beter bir hale getirmesiydi. Hande hanımsa iyi bir psikologdu. "Peki. Bana öyle geldi herhalde. Ama biliyorsun. Bir sorunun varsa dinlemekten memnun olurum. Çünkü benim.." diye başladığı cümleyi Rüya tamamladı.

"İşiniz bu."

Ardından yine gülümseyerek devam etti. "Evet biliyorum. Teşekkür ederim. Ama ben gerçekten iyiyim."

Hande hanımda başını sallayarak eşlik etti ona. Konuyu kapatıp kafasını dağıtmayı amaçlayarak iş hakkında konuşmaya başladılar. Günü planlayıp, hastalar hakkında tartışarak vakit geçirdiler. İlk hasta gelene kadar sürdürmüştü sohbeti Hande hanım. Günün çoğunu da bu şekilde geçirmeyi tercih etmişti. Hatta öğle yemeğinde bile Rüya'dan kendisine eşlik etmesini istemiş ve birlikte yemişlerdi.

Bu yoğunluk gerçekten de işe yaramış ve Rüya'nın biraz olsun toparlanmasına sebep olmuştu. Günün ilerleyen saatlerinde Hande hanım hastasının rızasını alarak Rüya'yı bir seansa bile dahil etmişti. Bu Rüya'yı çok daha iyi hissettirmişti.