Narkotik || Yarı Texting (+18)

cinquante cinq

Merhabalar.

Medyada ki şarkıyı açmanız gereken yeri belirttim. Lütfen dinleyerek okuyunuz.

Herkese iyi okumalar

...

"Sevgili oğlum.

Sana bir kez bile bakamayacak olmanın korkusuyla yazıyorum bunları. Bir kez olsun seni kucağıma alamayacak, sana söylemem gerekenleri beni anlayabileceğin yaşa geldiğinde gözlerine bakarak söyleyemeyecek oluşumun korkusuyla.

Biliyorum ki bunu yapabilecek kadar güçlü değilim. Hayır yaşamaktan söz etmiyorum. Yaşasam bile seni karşıma alıp bunları anlatabilecek cesareti bulamayacağımdan söz ediyorum.

Bu mektup senin eline geçecek mi ondan bile emin değilim. Sen büyüyüp, okuma yazma öğrenip bir de bunları anlayabilecek yaşa geldiğinde bu mektup hala var olacak mı hiç bilmiyorum.

Belki o ana dek canavar bu mektubu yok etmiş olur. Ama ben yine de yazıyorum. Bir ihtimal diyorum ve sana söyleyemediklerimi, vaktimin yetmediklerini, sana yazıyorum.

Oğlum... Annen bu hayatta hep korkak büyüdü. İlk gözlerini açtığı anda ağlar ya bebekler? Muhtemelen sende ağlayacaksın. Annen ağlamaya bile korktu.

Çünkü annen aslında bu dünyada hiç olmaması gereken bir bebekti. İstenmeyen bir bebekti. Ama sen isteniyorsun oğlum. Seni öyle istiyorum ki, seni görmeyi, seni koklamayı, seni öpmeyi, senin için yaşamayı öyle istiyorum ki. Senin için sonuna kadar savaşmayı öyle istiyorum ki..

Her gece dua ediyorum. Ama ettiğim dualara biraz olsun inansaydım herhalde şu an bunları yazmazdım.

Ben ağlamaya korktum. Çünkü daha bebekken yaşayacaklarımı hissettim belki de. Ağlamadım ki yaşamadığımı düşünsünler. Ağlamadım ki beni öylece bıraksınlar. Ama onlar yaşadığımı anladı. Ben senin ağladığın ilk anı duymak için dua ettim.

Oğlum... Annen bu hayatta hep korkak büyüdü. İlk adımını attığında sevinir ya bebekler? Muhtemelen sende sevineceksin. Ama ben evet, sevinmeye de korktum.

Çünkü yürümeye başlamak demek büyümeye başlamaktı. Ben büyümek istemedim. Ben daha da onun gözüne batmak istemedim.  Adım seslerimi duyar diye korktum.

Ama ben senin ilk adımı attığın günü görmek için dua ettim.

Oğlum... Güzel oğlum... Annen bu hayatta hep korkak büyüdü. Hani ilk kelimelerini söylediklerinde heyecanlanır ya çocuklar? Muhtemelen sen de heyecanlanacaksın. Ama ben bunda da korktum.

Sesimi duyarsa daha çok sinirlenir diye korktum. Daha çok istemez, daha çok kızar, daha çok döver beni diye korktum.

Sen ilk kelimeni söylediğinde heyecanlan diye dua ettim.

Ben bu hayatta korktuğum her şeyden sen korkma diye dua ettim oğlum.

Bu yüzden adını Cesur koydum.

Cesur ol, cesur yaşa, cesur büyü diye adını Cesur koydum. Ben bu hayatta adın gibi olman için de dua ettim.

Bütün bu yolculukta seninle kalmayı başaramazsam eğer bana kızma. Beni neden böylesi bir hayata doğurup gittin diyeceksin belki de. Beni neden canavara teslim ettin diyeceksin. Ama ben seni o canavardan korumak içinde dua ettim oğlum.

Babam neredeydi diye soracaksın bana. Babanı senden sakladığım için kızacaksın belki de. Ama ben bu hayatta bir tek sen bir de baban için dua ettim oğlum.