All for Naught (NOTHING SERIES #1)

Chapter 13

---

"H-Huwag ka ngang mag j-joke." Nag kanda utal utal na ko sa sinabi.

He licked his lips and gave me a smirk.

"Who said I'm joking?"

"Wag kang ganyan, Cairo." Sabi ko, napailing pa.

Nakakatakot ang ginagawa niya! Ang lakas na nga ng tibok ng puso ko tapos mag gaganito pa siya! Paano kung joke lang pala? Paano kung nang titrip lang siya? Paano na ako? Huh?

Paano na ako!

"What?" He let out a soft chuckle.

I gasped for air and looked away. Siya ay napaangat ang tingin sa paligid bago mas hinila ako palapit.

"You brought your car with you?" He asked.

I blinked a few times and nodded, "Yeah,"

"Okay. Let's get you home."

"Huh?" Gulat kong sabi.

He pulled me a little so he could make me follow him. His hands even intertwined with mine which made my heart crazy! Oh god!

"Your keys?" He asked when we arrived in front of my car.

I blinked a few times, "You drive?!"

He raised a brow, didn't answer but his hand remained in front of me, asking me for the keys. Napatitig ako sa kanya, trying to figure things out.

Things are happening so fast I feel so slow! I feel like I'm not coping up! Para akong nakalutang tapos walang maintindihan.

I bit my lips bago inabot sa kanya ang susi. Napatitig siya sakin bago tinignan ang kotse ko. Pinatunog niya muna iyon bago ako pinag buksan.

"I learned at an early age." Sabi nito ng lingunin muli ako.

He even gestured to the door he opened for me. I bit my lips so hard when I felt myself blushed. And to avoid eye contact, I went inside my car. Sa shotgun seat niya ako pinaupo.

"I'll drive you to your friend's condo. Doon nalang ako sasakay pauwi." Sabi nito matapos umikot at umupo sa drivers seat.

I nodded, walang mahanap na maayos na salita dahil sa mga nangyayari.

I'm still confused.

He confessed earlier right? Bakit hindi niya man lang ako tinanong sa reaction ko? Or kung ano ang nararamdaman ko? He only proceeded on saying that tapos biglang mag aaya ng umuwi.

Ang weird!

Napabuntong hininga ako at nanatiling tahimik habang nasa byahe kami. He also didn't talk and just focused on driving. Seryoso pa ang tingin nito sa unahan. It's already late, halos wala ng mga sasakyan kaya hindi nagtagal ng makarating kami sa parking lot ng condo building ni Cha.

That's the only time he looked at me.

Medyo nanlaki tuloy ang mata ko sa gulat. Hindi maiwasang mabigla. Napataas kilay ito sakin, napansin ang reaction ko.

Bigla tuloy akong lumabas ng sasakyan. I'm panicking, okay? I just am! Ni hindi ko na alam ang pinaggagawa ko. My mind and heart is crazy. Kung ano ano na ang nangyayari tapos hindi ko maprocess.

Sumunod naman ito at umikot para lapitan ako. He showed me the keys, planong ibigay na.

"Uh, ingat," nag aalangan kong sabi.

Napakagat labi siya at napatango, mariin pa rin kung tumitig na mas ikinakailang ko.

"Uwi na ko." Sabi nito na parang nagpapa alam.