Söz verdiğim gibi upuuuzzuunn bir bölümle geldim. Umarım çok bekletmemişimdir.
Bu bölüm sadece Gökçen'in ağzından. Öncelikle bunu belirteyim. Biraz duyguların birbirine girdiği bölüm olsa da benim en sevdiğim bölüm oldu.
Sizi daha fazla bekletmek istemiyorum ve bölüme davet ediyorum. Keyifli okumalar!
Beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın okurcanlarr, yorumlarınızı okurken çok mutlu oluyorum ve sizleri seviyorum. Bölüm sonunda görüşmek üzere...
---...---
Bölüm şarkıları;
Sezen Aksu- Kavaklar
Emre Fel- Öleceksek Ölürüz
-Kusurlarım olduysa affola!-
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
---...---
Gökçen'den / Şafak Sökmeden;
Dilimde dualar, yüreğimde sızıyla bakıyordum dağlara. Üstümde Alparslan'ın hâkî renkte poları, parmağımda yüzüğü, içimde özlemi vardı. Korku ise bugün beni hiç terk etmeyen bir duyguydu. Derin'i almışlardı. Ben duştayken belki de çığlık çığlığa kaçıyordu. Ben onu beklerken belki de o sürüklenerek dağa götürülüyordu.
Elimdeki çelik bardaktan dumanı tüten çaydan bir yudum aldım. Boğazımın acısı hiç geçmiyordu. Hala haber yoktu. Derin nasıldı bilmiyordum. Hem Alparslan hem dayım hem de kendim için üzülüyordum. Ona bir şey olacak olması beni ürkütüyordu. Ama olmazdı. Üç abisi de peşinden gitmişti. Kurtaracaklardı onu. Sadece buna tutunuyordum.
