Vatan-ı Elzem

Ben Vurmam Devreme

Herkese merhabalarrr !!!

Yeni bölümle beraber ben geldim okurcanlarrr !!

Öncelikle bölüm kısa oldu biraz, ancak diğer bölüm baya uzun olacağı için bunu hemen yayınlamaya ve sizi bekletmemeye karar verdim. Umarım seversiniz bölümü.

 Bir de biraz sinirli ve üzgünüm, bunu da sizlerle paylaşmak istedim. Sebebi de şu ki; Wattpadde bir kitap var. Vatan-ı Elzem kitabının yan sanayisi diyebileceğim, konusu, işlenişi ve karakter kadrosu bakımından hemen hemen aynı olan bir kitaba denk geldim ve beynimden vurulmuşa döndüm. Kitap Vatan-ı Elzem'den bir yıl sonra başlamış olup şu an 600 bin küsür okunmaya sahip olan ve yakında kitap olarak çıkarılacağını gördüğüm bir kitap. İsmini vermek istemiyorum. Ancak cümlelerim, lakaplarım, konumun geçtiği şehir, karakterlerimin adı ve timin adı kitapta geçmekle beraber, kopyanın dibine vurmuş durumda.  Aşırı sinirliyim çünkü emeğim, hayal gücüm tamamen alaya alınmış, kopyalanmış ve okunma sayısı da bu kitaptan fazla olmuş durumdadır. Evet sık bölüm atamadığım için okunma sayım düştü son zamanlarda bu benden kaynaklı bir durum. Ama emek hırsızlığı bambaşka bir boyut. Bunu hazmedemiyorum. Bu yüzden hevesim kaçmak üzereydi. Ama ne olursa olsun bu kitabı yayınlamaya devam etme kararı aldım. Bunu da sizinle paylaşmak istedim. 

 Neyse buyrun bölümeeee....

---Kusurlarım olduysa affolaa---

-Multimedia da ki şarkıyı bölümle beraber dinlemenizi öneririm. Özellikle Ali ve Ayşe kısımlarında-

Keyifli okumalar canlar....

°°°∆°°°

"Ya durun delirdiniz mi siz !!" diye bağırdı Yaren, Savaş'ın başına Azrail gibi dikilen üç adama bakarak.

"Sen karışma Yaren!" diye kükredi Attila, Yaren'e hiç bakmadan.

Savaş itirafından sonra üç adamla beraber yaka paça tutulup evin yanında ki odunluğa götürüldü. Kızlar da peşlerinden yürüdü tabi.

Savaş odunluğun loş sarı lambasının altında duran tahta sandalyeye oturtulmuş, üç adamda başına dikilmişti. Sorgu odasını aratmayan ortamda gerginlik bir hayli fazlaydı.

Gökçen tırnaklarını kemirmekten bir hal olmuşken, Derin ise Savaş'a sövmekle meşguldü içinden. İtirafın da bir yeri ve zamanı vardı değil mi ama?

Yaren kocasını zapt etmekle uğraşırken Alparslan için hava hoştu. Kız kardeşine Savaş'tan daha iyi koca mı bulacaklardı? Tabi bunu belli etmiyordu. Sonuçta alacağı bir intikam ortamı doğmuştu Alparslan'a. Kendisi de bu gönül işinden dolayı iyi bir yumruk yemişti. Hatırladıkça hala sızlıyordu çenesi. Şimdi bir yumrukta o sallamazsa içi soğumazdı herhalde. O yumruğu attıktan sonra Derin'i Savaş'la gözü kapalı evlendirirdi. Hatta düğünlerinde halay başı bile olurdu.

Timur da ortamda kendisine söz hakkı düşmeyeceğini biliyordu. Yine de Savaş'ı böyle kıstırmış olmaları hoşuna gitmiyor da değildi. Olay Derin-Savaş aşkı mevzusundan çıkmış, tamamen güç gösterisi haline dönüşmüştü. Timur da biliyordu ki deli kardeşi Derin'i anca Savaş paklardı. Sonuç olarak ona dokunmayan yılan bin yaşasındı.

Attila ise Yaren'i alırken üç abiyle uğraştığı için Savaş'ın durumunu anlıyordu. Ancak Yaren'de yaşadığı mevzuyu Savaş'a yaşatmazsa içi rahat etmezdi.

Sonuç olarak üç adamda durumdan bir hayli memnun, ancak geçmiş olayların intikamı için de bir o kadar hazır ve nazır bekliyorlardı Savaş'ın başında.