Vatan-ı Elzem

Kendim Ettim Kendim Buldum

Merhaba okurcanlarrrr !!!

Ben geldimmm !!

Bomba bir bölümle geldim umarım çok çok çok beğenirsiniz. Sizleri baya baya çok özledim okurcanlar. Sizin o sabrınızı, attığınız mesajları, yorumları, merakınızı yerim yerimm !!

Uzun süre neden yazdığımı açıklamak isterdim. Ancak mantıklı bir sebebim yok. Üniversite hali yoruyor. Sınavlar şunlar bunlar derken yoruldum. Özel hayatım da hayli yordu. O yüzden Wattpad'e uzun bir süre ara verdim. Çünkü bir türlü kafamı toparlayıp başına oturamadım. Umarım bana çok kızmamışsınızdır. Bekleyişiniz, sabrınız ve mesajlarınız için çok teşekkür ederiyorum.

İyi ki varsınız !! 😍

Yokluğumda 205K olmuşuz. Bunlar hep sizin sayenizde. Bizi aranıza aldığınız için çok teşekkür ediyorum. Size minnettarım. Okuyan gözleriniz beğenen ve yorum yapan elleriniz dert görmesin inşallah 💕🧡

Bahanelerimle sizi yormak istemiyorum. Uzun zamandır beklediğiniz bölüme geçmenizi ve yorumlarınızı yazmanızı bekliyorum 🌼

-Kusurlarım olduysa affola canlar !-

Buyrun bölüme ♥️

---•---

Savaş ve Alparslan birbirlerine anlamsızca bakarlarken ayaklarının altına aldıkları terörist korkan gözlerle onlara bakıyordu.

"Ya Barcelona'yı nasıl tutabilirsin lan ? Adamlar top oynamayı unuttu."

Alparslan 'hadi ordan' dercesine baktı Savaş'a.

"Nasıl unuttu lan ? Messi var bir kere. Tüm La Liga'ya yeter."

Savaş gözlerini devirdi. Terörist hala korkarak onlara bakıyordu.

"Ya Alparslan futbol bilgin askeri yeteneğine çok ters düşüyor. Sen sadece teröristlerin kafasını uçurmaya odaklanmış bir ruh hastasısın."

Teröristin korkusu iyice artarken Alparslan güldü.

"E başka napacaktım abicim ? Gördüğüne sıkacan tabi."

"Hiç fantezi yapmıyorsun bebeğim. Çok sıkıcısın."

Alparslan piç bir şekilde güldü.

"Benim fantezi dünyamı sorgulama abicim. Özellikle de yeğeninle evlenmeyi düşündüğüm göz önüne alınırsa.. Ahh !! Ne vuruyon lan ?"

Alparslan kafasına yediği şaplakla sarsılırken Savaş çığırından çıkmış gibi hırladı.

"Lan o soktuğumun dünyasına yeğenimi alet etme gözlerini oyar eline veririm."

Alparslan omuz silkip ayağının altında gövdesini ezdiği teröriste baktı.

"En azından gerçekçiyim."

Savaş gözlerini devirdi. Hastaneden çıktıklarından beri dağlarda iz sürmekten bacakları ağrımış, öldürdükleri terörist sayısını unutmuş ve kampa kalan son teröristi de ayakları altına almış olmaları Savaş'ta ruhani bir yorgunluk bırakmıştı. Oflayıp tabancasını belinden çıkarttı.

"Sıksak mı buna da artık."

Alparslan dudaklarını büzüp korkuyla onlara bakan teröriste döndü.