🔖ANNEMİN DİYARI

🔖Annemin Diyarı: Ortalık karıştı

Allah’a yalan uydurarak iftira eden veya O’nun ayetlerini yalanlayandan daha zalim kim olabilir? Şüphesiz ki, suçlu günahkârlar kurtuluşa ermezler. (10/Yûnus 17)

🔖Annemin Diyarı

📖Ortalık karıştı

📚5.Bölüm

Ciddi olamazsınız!

Kapı ile bakışırken İslam yanımda durdu. Herkes içeriye doğru giderken ayaklarım bir an durdu. Ellerimi gevşetip "Sanırım ben heyecanlandım" hayatında ilk defa nokta atışı yapmış gibi bunu bütün ciddiyetimle söylediğim de İslam başını salladı. Birden arkama baktı. Benden ayrılıp arkama doğru giderken daha da beter hale gelen patiğim boğazıma eller dolanmış gibi nefes alamaz hale getirirken İslam'ın ayaklarını gördüm. Başımı kaldırınca sakinleştirici gözlere baktım. O sırada elinde sarı papatyayı bana uzattı.

"Şu-şu an....bu-bu daha kötü-" dediğim de papatyayı burnuma doğru yaklaştırıp "Panik durumunda nefes almak en önemli iyileşme biçimidir. Güzel koku ve nefes ile sakinleşeceksin. Kokla hadi"dedi. Öyle mi? Koklayınca geçer mi? Gözlerim bir çare deli gibi atan kalbimin neferi gibi onu izlerken İslam "Gözlerini kapa"dedi.

Neden şu an onun dediklerini yapıyorum bilmiyorum ama bayılma eşiğine gelecektim. Elindeki çiçeği alıp gözlerimi kapadım ve sarı papatyayı ilk defa koklayarak ciğerlerime çektim. Bir daha ve bir daha çektiğim nefeste kalbimin sesi kulaklarımdan uzaklaşmış sadece göğsümü rahatsız ediyordu. Evet şu an rahatladım...ben şu an paniğimi atlattım. Ama bu nasıl olur ve bu adam nasıl bilir?

"Yaslanmak ister misin?"

Duyduğum sesle kapalı gözlerim açılmıştı. Şu an herkesin önünde çiçeği almam yetmezmiş gibi bir de sana dokunmam mı? Hayır bunu yapamam.

"Te-teşekkür ederim ama mümkün değil. Ben-" demeye kalmadan açılan kapı ile yüzüme değen ışık bir oldu. Abi biraz bekleseydin heyecanım tam geçseydi. O an kapıda durup selamlaşmaya gelen insanlar bize biz onlara bakıyorduk. Merhaba ben yarışmaya Türkiye'den katılıyorum ve kendimden çok eminim. Ahhh!

O an gözlerim anneme gittiğinde gülümsediğini gördüm. Gülüyordu....evet o şu an bu duruma gülüyor ve....Ahh anne sana gerçekten inanamıyorum ya inanamıyorum. Bana bunu nasıl yaparsın? Kahretsin sen beni harcadın! Yine ve yine! Bilerek yaptı! Evet tam olarak beni o kız için yem etti. Yine annem asla anneliğini yapmayıp beni herkese karşı küçük düşerecek hale getirdi. Gönlüm dönüp gitmek istiyordu ama İslam'ın baktığı nokta da o kız vardı. Evet bencil olmam gerek fakat beni masada öylece bırakmadı. Neden bu kadar iyiyim? Hayır bir gram kötü olsam ne olacak?

"Xoş gəldiniz, cənab deputat.(Sayın vekilim hoş geldiniz)"diyen adam elini uzatmıştı. O sırada muhtemelen davet sahibi olan insanlar da aynı şekilde gelirken o kızın çatılmış kaşları hatta inanır mısınız kırgın ifadesi vardı. Yavrum madem kırılacaksın ne demeye başkasıyla oluyorsun?

"Bağışlayın, amma sizi tanımadım"

Yan tarafımda adam bana eğilip söylerken ben de İslam'a baktım. Şu an ne demem gerek? Buraya ne sıfatla geldim? Anneme olan nefretim içimde kabarıp bir volkan gibi kavururken İslam öksürüp "Seydan Bey, Mesme ailə dostumuz. Türkiyədən yeni gəlib ve çox xüsusi qonaqdır"dedi. Demek hususi misafirinizim. Yengemin kızı demiyorlar hususi misafir diyorlar.

"Həqiqətən? Necə də gözəl, adınıza görə şadoldum. Allah uğurlu etsin (Öyle mi? Ne de güzel adınıza çok sevindim. Allah hayırlı etsin"dedi. Acaba bir şey mi kazandı? Niye hayırlı etsin dedi? Ona bakarken sadece başını sallayan İslam karşıda gelen sarışın,uzun boylu, organlarının yok olduğuna yemin bile edeceğim zayıflıkta ki kıza baktı.