🔖ANNEMİN DİYARI

🔖Annemin Diyarı: Sonuç

Annemin Diyarı

Sonuç

36.Bölüm

Kızlar yb geldi. Bir karar aldım. Annemin Diyarı final olduktan sonra Amber Gelinine tekrar devam edeceğim. Sizleri seviyorum

Olanlara akıl erdiremiyorum. Saatler içerisinde yaşadığım bu durumu roman olarak yazsam çok satanlar listesine düşerdi. Derince nefes alıp ayaklandım. Elim belimde oradan oraya yürürken kapıda benimle bekliyorlardı. Nazan ve Neşe bir açıklama bekliyordu.

Test veren Esme ve diğerlerine teşekkürler ediyordum. Fisun pıtı pıtı yürüyerek gittiğinde ben de çıkmıştım. İnandırıcı olması için kolumu tutarak çıktığımda kapıdan adamı dahi görmeden yanından geçip gittim ve hızlı adımlarla asansöre doğru ilerlemeye başladım. Bir yere oturduğunda asansörde inen babam, Nazan ve Neşe'yi gördüm. Bana korku dolu gözlerle bakıyorlardı. Kolumu tutup "Kızlar çikolata var mı? Kan alındı başım dönüyor!"dedim. Gülmemek için kendimi sıkarken kızlar birbirine baktı. "Neyse çıkışta İslam'ı ararız...hem doğum günüm onsuz kutlama"dedim.

Kendi kendime kurarken birden adım okundu. Ben kalkacakken benim yerime Kadir gitti. Sekreter eline kağıt verdiğinde hızla kağıda bakmaya başladı. Durmayıp bir odaya doğru ilerledi. Onun arkasında bakıyordum. Kalbim deli gibi atıyordu. Ayağa kalkıp kızlara bakarken dudağımın içini kemirip Kadir'i beklerken birden elindeki kağıda baka baka çıktı. Sinirden çatılmış kaşları ile alev alırken bize doğru geldi. O sırada Nazan hızla kağıdı aldı ve "Sen çok baktın ver şunu!"dedi.

Kağıdı aldıklarında ben de eğilip baktım. Gözlerim sonuç yerini ararken gördüğümle dik durdum ve gülümsedim. İşte pozitif yazıyor. Başımı kaldırıp Kadir'e döndüm. Sanki gerçekten hamile gibi derin bir nefes verip başımı dik tuttum. Şimdi ne yapacaksın?

Elimdeki kağıta tekrar bakıp Kadir'e bir adım daha attım...onun kötü biri olmadığını sadece görevi olduğunu biliyorum ama konu ailemse her şeyi yaparım. Ben bunu çocuklukta öğrendim.

"Bir çocuğu babasız bırakmak sana yakışır mı? Hem de mutlu bir evliliği varken!"dedim. Kollarımı birbirine bağladığı da babamın sesi duyuldu. Koyun can kasap et derdine düşmüştü. Babam heyecanla bana koştu ve hızla sarılıp "Dede oluyorum!"dedi. Hee en çok sen dede oluyorsun! Kollarımı bile kaldıramazken bana sarılan babamın kalp atışını hissediyordum. Uzun zaman sonra katılaşmış kalbi kulaklarıma geliyordu.

Seni affetmedim ki!

Kollarımı kıpırdatırken babam benden çekilip "Kadir hemen....hemen git o raporu geri çek! Ben dede oluyorum bugün çifte mutluluk var!" Dediğinde az önce hasta olan adam koşa koşa asansöre gitmeye başladı. Onun arkasında gülerek önüme döndüğümde bana bakan gözleri gördüm. Ne oldu tatlım gülüşün soldu!

"Mesme gidip ultrason çektireceğiz yür-" dediği anda koluma uzanan eli birden iten Nazan "Ehh yeter şu an İslam amcam yok ama biz varız. Çek o elini! Ayrıca o ultrasonu senin görmeye hakkın var mı acaba? Elinde kanıt var şimdi git o raporu geri çek yoksa...."dediğinde Kadir kaşlarını çatıp Nazan'a baktı ve elini indirip "Yoksa ne?"dedi. Tabi benim haşin kızım gülerek üzerine yürüdü ve "Hımm bakalım bir...elinde karar olmadan kafana göre teste soktun, Mesme'nin babasıyla iş birliğin
var...ve inan bana şu an o hasta adamın şahitlik etmemek için sebebi yok...bir de seni mesleğinden edecek her şeyi yaparım"dedi. Yürü be kızım kim tutar seni! Gözlerim resmen ışıldak topu gibi parlıyordu. Onlara bakarken Neşe'nin koluna girmiş korku filmi izler gibi izliyordum.