🔖ANNEMİN DİYARI

🔖Annemin Diyarı:Kaçış

🌸Öncelikle beni linçlemeyin😂 İslam'ı bir kaç bölüm yazmak istemedim çünkü olayların gelişme sebebiyle olmaması gerek. Bakın İslam'ın yokluğunu atlatmak adına 1 günde neredeyse 3 bölüm attım ve ard arda hızlı yazdım ki İslam'ın yokluğunda sıkılmayın tek seferde okuyun diye...Keyifli okumalar dilerim...🌹

🔖Annemin Diyarı

🕯️Kaçış

📖📚38.Bölüm

Nasıl çıkması artık zor ya nasıl? Kanıt ise eline kanıt verdim daha neye inanmıyorsunuz? İnar...İnar

Hızla o telefonla İnar'ı arayıp bir sağa bir sola gidiyordum. Gözlerimde yaş bile donduğu anda ne yapacağımı düşünüyordum. O sırada telefonu açan İnar "Alo"dedi. Şu an hoş belle uğraşamam. O sebeple direkt olarak konuya daldım.

"İnar ben Mesme ve sana soracağım sorulara evirip çevirmeden cevap ver İslam kurtulamayacak mı?"

Bedenimde bir tadilat vardı ve her bir yerimde sesler geliyordu. Buna inanmak değil dayanamamak harap ederken bir enkaza düşüyordum. Kalbimin göğsüm içerisindeki haykırışı bir bireyin çığlığı olsaydı sanırım ruh ve sinir hastalıklarına yatırırlardı.

"Mesme ben..." Of uzatma konuş İnar konuş!

"İnar lütfen bana doğruyu söyle o....bitti mi?"dediğim de dolmuş taşmayı bekleyen deniz misali bir kaç cümleyi bekliyordum.

Demek o sebeple sessizdin, demek o sebeple konuşamadın ve bana yine bir şey anlatmadın! Ben senin hayatında neyim ya ne? Kötü gününde yanında olmadığım gün ben senin yanında ne olurum? Oysa ben heran yanında olmak istiyorum. Of of

İnar sıkıntılı bir nefes verip "Mesme kamera kaydında sen değil de o kadının kan verdiği ortaya çıktı....İslam artık...."

Hayır yalan söylüyorsun! Ben sana asla inanmıyorum ya bana şaka yapıyor olmalısınız! Benim yüzümden hayatı kayamaz! Onu batıran insan ben olamam olamam! Allah'ım yardım et ne olur yardım et! O dünya iyisi adam benim yüzümden mahvoluyor. Ah benim bu aptal kafam ah keşke karşına çıkmasaydım. Keşke Azerbaycan'a gitmeseydim.

"İnar benim onu görmem gerek...lütfen İnar sana yalvarırım benim oraya gitmemi sağla lütfen!"diye son nefesine ona yalvarıyordum. Evet daha önce gelse ağzına kürekle dalacağım adama şu an yalvarıyordum. Yeter ki götürsün her şeyi yaparım.

"Mesme yasak var nasıl götüreyim? Fakat istersen görüntülü konferans ayarlarım" dedi. Görüntülü konferans mı? Bunca yaptığı şeye ben sadece uzaktan 'Sağol içeriye de giriyorsun ben sana fanila don getiririm mi" diyeyim. Asla olmaz. Madem başım yandı her şeyi aleve vermeye razıyım.

"İnar ben ve ailem yüzünden onun hayatı yandı ben de hayatımı yakmaya razıyım. Sen sadece bana araç bul"dedim. Kimseyi araya katmadan gitmek istiyordum. O an aklıma dayımın verdiği bileklik geldi. Dayıcım özür dilerim ama onu satıp İslam'a gitmem gerek.

"Mesme polisler seni almaya gelecek sen kaçmaktan bahsediyorsun! Hepsinin eli kulağında"dediği anda sanki ayağım ateşe değmiş gibi hızla içeriye yürüdüm. Kendimi içeriye doğru attığımda annemi gördüm. Elinde bavulu ile bakarken kulağıma koyduğum telefonda tamamen bağımsız hale gelmiştim.

Anne seni böyle göndermek istemiyorum ama kızını kollarında kelepçeyle görmeni de istemiyorum. Her şey üst üste gelirken daha fazla dayanamayıp "Yolunuz açık olsun"dedim. İnar bir şeyler söylerken ben gidip anneme sarıldım ve "İyi ol anne benim size çok ihtiyacım var ne olur iyi ol"