🔖ANNEMİN DİYARI

🔖Annemin Diyarı:Oda

Annemin Diyarı

Oda

23.Bölüm

"Nazan siz ne yapıyorsunuz?"

Yüzüm kireç gibi olmuş olduğum yerde kitlenirken teyzem ve İslam diğer odanın girişi için gitmişti. Kızlara sinirle döndüğümde elini kaldıran Nazan "Diğer odadan haberim vardı ve amcamla ayarladık....fakat teyzeme giden bildirim ile işler tersine döndü....Yemin ederim gelene kadar gitmek istemediğimizi söyledik fakat dinlemedi"

Nazan tek nefeste anlatırken ne yapacağım bilmiyordum. Acaba kızlarla vakit geçirme vs desek...of olmaz ki bir de düğün gecesi olmaz. Gözlerimi kapayıp derince nefes aldığımda ileride teyzemin sesi gelmişti. Gözlerimi açıp baktığımda beni rahatlatan şeyin İslam'ın ayrı oda tutacak kadar ince düşünmesinin aynı odada da devam edeceğiydi. Sonuçta öyle düşünen birisi odaya girince manyak olmaz.

Elim yüreğimde kızlara dönerken Nazan'ın boş bakışlarını gördüm. Karşıya dalmış bakışları sabit bir şekilde dururken yavaşça baktığı yere döndüm. Fakat gördüğüm tek şey gülerek bize doğru yürüyen adamdı. İnar!

İnar ve Halil bir şeyler konuşurken birden İnar'ın gülmek kısılmış gözleri etrafta gezinirken bizi gördü. O gözler ardında kalan bir bakışı görmüştüm. Düğünde labali olan adam Nazan'a bakarken başka bir hal almıştı. Ayakları öylece kaldığında birden tanıdık koku etrafımı sardı. Başımı çevirdiği de İslam'ı gördüm. Ona bakan gözlerim endişe ile yoğruluyordu.

"Nazan"

İslam, Nazan'a seslenirken yerinde sıçrayan kız başını eğip "Efendim amca"dedi. Off şu an gidip İnar denen malı dövesim var. Elim belimde öylece dikilirken İslam henüz Nazan'a bir şey diyemeden karşıdaki o adamı gördü. Elinde tuttuğu karttan kırılma sesi geldiğinde eline baktım. Lan o camdı! Gözlerim kocaman eline bakarken İslam sert bir şekilde "Nazlı herkesi al yukarıya çık!" Diye komut verdi. Hayır asla! Eli....elinde kan var!

Ellerim ellerine gittiği sırada o gün...o gün babama baktığı o bakışları gördüm. Bana döndüğünde "Size gitmenizi söyledim!"dedi. Kalbim deli gibi çarpmaya başladığı sırada elim ayağım dolaşmış sadece teyzeme bakarken kaşıyla gözüyle asansörü gösteriyordu. O an sadece dönüp İslam'a baktım ve iç çekip asansöre doğru ilerledim.

"Teyze bir şey olur mu? Korumaları ara ve...."demeye kalmadan elini kaldırıp "Mərəg əyləmə, ben aradım...zaten İslam halleder sen korkma hadi sen odana çok hazırlan güzelce"deyip gülümsedi. Doğru bir de o vardı. Ahh

"Teyze kıyafetler geldi değil mi?"dediğim de eli ağzına gitti ve "Yani rutin gün için var ama...ama...dolabı sen bir incele"dedi. O da ne demek? Ona garip garip bakarken asansör durmuştu. Beraber çıktığımızda koridor boyu ilerledik. Sonra bir kapıda durdu. Bana verilen kartı kapıya basıp "Hadi güzel Allah yar ve yardımcın olsun"dedi. Teyze korkutma beni!

"Teyze kendimi savaşa gidiyor gibi hissediyorum lütfen beni korkutma!"dedim ve ona sarıldım. Gelen kıkırtı sesleri ile ondan ayrılıp gülümsedim. Yanımdan ayrılan kadın ile ışık hızında odaya geçip dolaba koştum. Umarım tahmin ettiğim şey değildir!

Yatak odasına ani giriş yapıp manzaraya hayran bakışlarımın saniyeler sürmüştü. Denize bakıyot olması yetmemiş bir odanın bir bölümü boylu boyunca camdı.

Sırıtarak dolabı açtım. İçerisinde kıyafetlere bakarken korktuğum başıma gelmiş bir tek eşofman bile yoktu. Sadece o minik, hatta çok minik gecelikler vardı. Ciddi olamazsınız ya of of! Sinirle solurken kenarda duran erkek pijamalarını gördüm. Bence bunlar oldukça güzel olacak.