🔖ANNEMİN DİYARI

🔖Annemin Diyarı:Halil isyanı

Ve sakın Allah’ın ayetlerini yalanlayanlardan
olma! Yoksa hüsrana uğrayanlardan olursun. (10/Yûnus 95)

🔖Annemin Diyarı

📚10.Bölüm

📖Halil İsyanı

Bu belgeler,fotoğraflar her şey önüme serilmiş ve aldığım nefesin bile yalan olduğunu bağıra bağıra söylüyordu. Şoka girmiştim. Titreyen bedenim yatağın üstünde öylece dururken göz yaşlarım akmaya başlamıştı. Ağlamak istemiyorum, kendime gelip hesap sormak istiyorum ama mecalim kalmamıştı. Bunlar doğru olamaz! Babam bana yalan söylemez ki...o beni bu dünyada en çok seven kişiydi.

Baba sen bana yalan söylemezsin bu onların oyunu...değil mi?

Ahh Mesme söylesene o halde bu fotoğraf aslı olan belgeler ne? O el sıkışma fotoğrafları, lise, orta okul, dershane,kurs adım attığım her sokakta bulunan resimlerim....ya İslam. Onun da çekilmiş fotoğrafları vardı.

Çıldırmış gibiydim. Nefesim ciğerlerime dahi gitmiyor gibi boynumdaki iliği açtım ve yerimden kalktığımda artık dayanamamıştım. Boğazıma dizilen hıçkırıkları serbest bıraktığı da çığlıklar kopuyordu. Ağladığım her bir saniyede çığlıklar atıyordum. Bitmiyor bitmiyor!!!!

****

"Sizinlə ölkəmizi irəli aparacağıq"

Siyah çekilmiş gözlerde akan ciddiyet televizyon ekranında bile yansırken mecliste genç vekillerden olması tuhaftı. Konuşması, Azeri diksiyonu ve herkese verdiği usturuplu cevapları ile bir daha konuşmalarına imkan vermezken insanı kendine hayran bırakıyordu.

"Mesme-"

Birden duyduğum sesle başımı çevirdim. Nazan bir koltukta uyuyordu ve annemde yatağında bana bakıyordu.

"Üzgünüm ben biraz sesi fazla açtım"dediğim anda başını iki yana sallayıp "Yok uyanıktım. İslam'ı izliyordun"dedi. Kız anne bu kadar açık sözlü olmasan mı? Yüzüme inmeye başlayan kan ile ayaklandım ve "Yok ka-kanal açık kalmış"dedim. Tabi gerisi gelmezken kendimi dışarıya attım.

Gelip geçen insanları izlemek yerine nefes almak için dışarıya doğru ilerledim. Zaman geçiyor ve annem hastaneyeydi. Babam beni arıyordu ama neye kime güveneceğimi bilmiyordum. Evet artık oyuncu değil yönetendim. Oyunda oyun en alasını yapacaktım. Onlara karşı asabi tavırlarım asla iyi yöne götürmeyecekti. Olanları öğrenmek için bir süre iyi gibi olacaktım. Onları seven ve gerçekleri hazmetmiş. Mesme.

Kendimi artık fazlasıyla karışık ve içinden çıkılmaz halde bin parçaya bölünmüş hissediyorum. Dün o kanıtlar....Ahh gerçekten kafayı yiyeceğim.

İşin saçma yanı o günden sonra İslam'ı da görmedim. İş ve ev arasında gidip gelirken ben de hastane ve ev arasında gidip geliyordum. Yorgunlukla bir banka oturdum. Ok olan havanın güzelliği ile gözlerimi kapayıp derince nefes aldım. Allah'ım senden başka sığınağım yok ne olur bana yardım et. Ne olur hakkımda hayırlı olan neyse onu benim karşıma getir.

"Hava güzel değil mi?"

Yakınımda gelen ses ile gözlerimi açtığımda elinde kahve bardakları ile doktor önlüğü giymiş bir adam vardı. Bebeksi suratı ile bana sırıtıyordu. Sende kimsin?

Ona bakarken elinde kahveyi bana uzatıp "Ben Halil, Zöhre'nin sözlüsüyüm"dedi. Aaa doğru ya davet günü söz de olacaktı ayyy kafamda olan her şey dünden dolayı bozguna uğradı.