🔖Annemin Diyarı:Dayı

3.1K 248 15
                                    

🔖Annemin Diyarı

🕯️28.Bölüm

Dayı

"İşte son yerimizde bu kadar. Şimdi otele dönüp akşam yemeği yiyelim!" Taner'in sesi geldiğinde Kadir'e olan sert bakışım artık yeter dercesine yere indi. Hızlı adımlarla ondan ayrılıp ön tarafa geliyordum. O sırada İslam'ı görmüştüm. Onun yanına doğru ilerlediğim de İslam, Taner'e bakıp "Mesme ve ben katılamayacağız. Sabah görüşürüz"dedi. O an Taner ağzını açacaktı ki aniden onun bir vekil olduğunu anımsamış olacak ki sustu.

"Ben bir mebus garısıyam!" Dememek için büyük bir savaş veriyorum.

Ona neden böyle yaptığını sormak için gittiğimde kızlara baktım. Neşe öpücük atıp "Size iyi eğlenceler"dedi. Eğlence derken? Biz nereye gidiyoruz ki? Onu izleyen gözlerim ile herkes toplanmış gidiyordu.

"Söylemeyecek misin?"dedim. Başını iki yana sallayıp "Gidince görürsün...aç kalmana değecek"dedi. Demek öyle beni aç bırakmayı yeğliyorsun. Onunla yürüyecekken karşıda Kadir'in arabasının yanında durmuş bize bakışını görmüştüm. Acaba peşimize takılır mı? Muhtemelen yapar.

Ya adam kalkmış geldiğin gün diyor! Geldiğin gün! Sen nasıl bir saplantılı sapık oldun acaba? Nasıl bu denli konuşursun? Allah'ım bir sapığım eksikti o da tam oldu!

Bize bakışını görünce İslam'a dönüp "İslam ayağım ağrıyor da....şey....kolun....koluma girsem sorun olur mu?"dedim. O an durup ayağıma bakan adam "Nesi var? Çok yürüdün diye mi? İstersen otele geçelim yarın-"dediğinde başımı sallayıp yüzündeki o tatlı endişeye gülümsedim. Allah'ım, ey Rabbim biz gerçek evli değiliz ama attığım adım da gerçek gibi geliyor. Her şey çok normal gibi...ya da normalize edildi.

"Yok yok geçer birazdan hem krem vardı ya onu da sürerim"dediğim de yavaşça koluma girdim. Eskiden yaklaşması garip bir korku uyandırıyordu fakat şu an kalbimin hızlanması ve biraz nefes kesintisi ile ilerliyordu. Sanırım alışıyorum.

Ufak çaplı kalk krizi ile arabaya doğru ilerlerken araca yerleşen insanlar yola koyulmuştu. Onların aksine biz hala krem arıyorduk. Ah Kadir ah yaptığına bak ya!

"Ta-tamam geçti zaten bir anlık oldu...hızlı hareket ettim sanırım"dedim. Yersen!

Bana bakan gözler şu an ne yaptığımı anlamaz haldeydi. Ona doğruları anlatmak istiyorum ama heran kardeş ülke arasında sorun çıkacak gibi his var.

"Ne oluyor?"dedi. Ne olmuyor ki! Biri var kocanla yatma diyor, biri var aynı odada kalsınlar diyor, biri var olanlar benim suçum değil diyor ben ne yapacağımı bilmiyorum ki!

Yalan söylemek yerine arkamda duran tek kişiye doğruları söylemek istedim. Geriye yaslanıp ona baktım. İfadesi şimdiden kızacağını gösteriyordu. Fakat devam edip "Kadir.... Biraz fazla sinirimi bozuyor"dedim. Nasıl bir aptal gelir ve düzenimi bozmaya çalışır nasıl?

Kafam almaz halde ona anlatırken yüzünde mimik dahi oynayamayan adam bana bakıyordu. Bu da demek oluyor ki haberi vardı. Bu adamı kesin ajan yapmalılar baksanıza nefes alsam benim kendi nefesimden haberim olmaz ama onun olur. Şu hale bak ben de görünce niye neden hiç ses etmedi diyorum.

Dikkat kesilip ona döndüm ve "Biliyordun? Ama bana neden geldi diye sordun?"dedim. İslam ne yapmaya çalışıyor bilmiyorum ama Kadir ondan daha fena şeyler düşünüyor o kesin!

Bana bakan sabit gözler yavaşça diğer tarafa döndüğünde hareket etmeyen arabada oturuyorduk. Derince soluyup arabayı çalıştırdı.

"Baban gönderdi"demesiyle dumura uğramıştım. Babam mı gönderdi? O ne alâka? Taner ve onun alakası olamaz ki! Bu çok saçma oldu... sonuçta tanımıyor ve en tuhafı niye yollasın?

🔖ANNEMİN DİYARIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin