kaos dedik ama ben bi havaya giremedim, sakin bir bölüm oldu kimse de kaos istemiyor zaten ahshaush
bir hafta sonra vizeler var bitsin aktifliği de arttıracağım. beklemek istemeyenler bu sakin bölümü (ve eğer yazabilirsem gelecek diğer bölümü) sezon finali gibi falan düşünsün ❤️
×
Film çıkışı, sakin sokaklar ve karşımızdaki Kılıç Apartmanı... İsa'yla olan ilişkimizde çıktığımız ilk randevulardan belki de canımı sıkan, mutlu eden, heyecanlandıran, yükselten ve alçaltan aynı zamanda aptal film yüzünden korkutan ilk randevumuzdu. Dış kapıyı anahtarımla açarken arkamdan çenesini omzuma yaslamaya çalışır bir şekilde bana yaklaşmıştı. Onunla sürekli temas hâlinde olmayı seviyordum ve dışarıda ya da okulda bunu çok fazla yapamadığımız için eve gelmek her zaman içimi ferahlatıyordu.
Apartmandan içeri girdiğimizde ise üst kattan gelen ışık ve seslerle duraklamıştık.
"Jüli..?" diye seslendi İsa, ben daha evin kapısını açmamışken. Remzi'nin dairesinden ses gelirken neden Remzi değil de Jülide diye seslendiğini sorgulamadım.
"He," diye cevap verdi kız, harbiden de oydu. Merdivenin başından uzanmış bir kafa göründü daha sonra. "napıyorsunuz?"
"Sinemadan geldik." diye cevap verdim.
"Oo süper." dedi sadece. Ardından ekledi, "gelseneze kahve içeriz, tek başıma sıkılırım."
"Sen gel bize?" dedi İsa.
"Yok ya küçük sizin ev."
İsa bana döndü. Omuz silktim. Daha sonra ise merdivenlere doğru yönelmiştim.
"Remzi nerede?" dedi İsa arkamdan gelirken.
Jülide kapıyı açıyordu. "Valla bilmiyorum, pederin yanında galiba."
"Peder kim?" dedim ayakkabılarımı çıkarmaya çalışırken.
İsa güldü. "Remzi'nin babası."
Kaşlarım çatıldı. "Siz Remzi'yle sevgili misiniz?"
"Ne alâka şimdi?" Jülide biraz bıkkın bir sesle, bana dönmeden konuştu, sonunda içeri doğru ilerlemiştik.
"Ne bileyim..." Ağzımda mırıldandım, İsa da bana dönmüştü. Remzi'nin babasına peder demesi garip gelmişti daha doğrusu. Hani evli çiftlerin eşinin babasına baba demesi gibiydi.
"Yok kardeşim, değiliz." dedi sonra agresif bir tavır beklerken sakin bir şekilde.
"Remzi'nin babasına herkes peder der," dedi İsa sanki düşüncelerimi okumuş gibi yanımdan. Açıklamasını bekler gibi gözlerimi kısarak ona baktığımda güldü. "Bilmiyorum ben de, adam çok garip biri. Zaten aşırı zenginler, böyle filmlerdeki para babaları olur ya o kafalarda takılıyor." Cümlesini bitirir bitirmez kendini koltuğa attığında kafamı anladım dercesine sallıyordum.
"Ee siz hangi filme gittiniz?" dedi Jülide salonun camlarını açarken.
"Açma ya, soğuk." dedi İsa bıkkın bir sesle.
"Saçma sapan bir korku filmi." dedim cevapsız kalan sorusuna karşılık.
"Sen korku filmi sevmezsin ki lan?" dedi Jülide İsa'ya dönüp. İsa boşver dercesine elini salladı. Bu hareketine gülerken Jülide manyak gibi camlar yetmeyince balkonun kapısına ilerlemişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
annem eteğimi vermedi | bxb
أدب المراهقين"Yani, pek sayılmaz. Tuhaf bir giriş yaptı, ilgimi çekmedi diyemem." Omuz silktim, birkaç detayı atlamıştım tabii. Mesela bana 'tatlı' dediği kısmı. "Tuhaf bir giriş yaptı derken? Ne dedi ki?" Aklıma gelince hafifçe gülümsemeden edemedim. "Annem...
