The rain and eclipse (Highschool Series #1)

Chapter 21

Wala akong mukhang ihaharap sa lalaking 'yon, bakit ba ako nahihiya sa katunayan ay sya ang may kasalanan dito, bago ako magpunta sa coffee shop ay inayos ko muna ang hitsura ko. Mabuti nalang at hindi natuloy ang reporting kanina dahil lutang din ako sa buong period dahil sa pag iisip sa nangyare.

Parang ayaw umapak ng paa ko sa tuwing hahakbang ako, nakikita ko na si Mab sa isang upuan, nakatalikod ito sa pintuan. May kung anong kinakalikot sa cellphone

Lumapit ako rito at nagkunware pang naubo, inilagay ko sa tabing upuan ang bag ko, tumayo pa sya para paupuin ako sa upuan.

"Kaya ko na." Ani ko at hinila ang upuan sa sabay upo.

"Marami pa akong re-reviewin sabihin mo na ang lahat ng sasabihin mo, Malay mo mapaniwala mo pa ako."insulto kong ngiti rito.

"I don't care if you will believe me."malamig na boses nito "But, Sol, please listen to me. I don't have time to fool you."mahinahon nitong sabi.

Hindi bumukas ang bibig ko at nakatingin lang sa kawalan habang tinatap ang kamay sa lamesa, hinihintay ang paliwanag nya.

"I have problems that time, I tried to talk with you after that but you ignored me." Nanlambot ang mga boses nito.

"You mean, it's my fault?" Ngumisi akong mapait.

"No, no, that's not what I mean, Sol."Agad naman nitong pagdedepensa sa sarili.

"My mom has a affair." Humina ang boses nito, tumayos sya sa upuan at pinasadahan ang mukha at sinuklay ang buhok gamit ang kamay, nakatalikod na sya ngayon.

Napatingin ako sa nakataliko na si Mab pagkatapos marinig 'yon, nagulat.

"And the worst things, maaaring sa kangkongan pa kami pulutin pag nagkataong makuha nila mom ang company na ipapangalan nya sa lalaki niya." lumamig ang boses nya

"Bakit hindi mo sinabi saakin?"nasa boses ko ang pag aalala

Hindi ko alam na ganito na pala ang nararanasan nya naiisipan ko pa sya ng kung ano-ano.

"I thought that I can overcome this, marami ka ring pinagdadaanan, Sol. Ayokong dumagdag pa ako." Pag harap nya saakin

"Sa tingin mo ang pagiging 'di mo tapat ay nakabawas sa pinagdadaanan ko?"malamig ang boses ko sa pagkakataong Ito.

"Sol, I'm sorry. Hindi kolang talaga alam kung paano sasabihin sayo, but trust me. Wala na akong iba pang tinatago." Idinikit nya ang kamay nya sa kamay ko na nakapatong sa ibabaw ng lamesa.

"Where's your mom?" I asked.

"Ang sabi ni kuya ay umuwi raw sya here in the philippines. But when I go to our home I saw her room. Wala ng laman ang mga alahas, wala na."bumuo ang pag ka galit sa boses nya.

Ayokong masyadong alamin pa kung ano ang nangyare, private na 'to at sino ako para usisain pa sya? I want to ask about his mother's affair but for what pa?

"I understand." Malamig kong bulong, masyadong mataas ang pride ko sa mga oras na 'to yes I understand him pero ayokong ipakita na sa ganun lang ay ayos na, I forgive him too.

"Sol, sorry for that." He's still holding my hand over the table.

"I understand, I'm sorry for my actions too." Nagbigay ako ng maliit na ngiti sakanya, nakita ko ang pagpahod nya sa dulo ng kanyang mata.

"Solve this with me." Sabi ko, nakita ko rin ang pag ngiti nya.

I know na meron ring problemang nangyayare sa bahay, and ofcourse I don't want to see my mom suffering dahil lang sa lalaking 'yon, pero ayoko ng dumagdag kay Mab and I want to help him too.