chapter 34

92 13 0
                                    

Isa lang ang hinihiling ko sa pagkakataong ito, huwag sanang kumawala si Solaine sa pagkakahawak ko.

Ayoko pa mang tapusin ang araw na ito ngunit kailangan na naming bumalik sa tunay na mundo, what I mean on the reality, not on just happines but we will back on the chaos world.

"Uwi na tayo." She whispered.

Sa mahabang paglalakad ay isa lang ang nasa isip ko noong panahong iyun, mga alaala.

Hindi ko pa rin maisip kung paano nangyayare ang mga bagay na ito, buong akala ko'y 'di ko na muli mararanasan pa ang ganitong pakiramdam ngunit nagkakamali ako.

And now, I can flex to everyone that's the girl I want was really mine!

Mahimbing ang tulog ni Solaine habang nasa byahe halata ang pagka pagod niya, ang sarap niyang tignan habang natutulog, para syang inosenteng anghel.

Madami pa kaming dinaanan bago tuluyang umuwi, gabi na nga ito. Nag dinner muna kami sa isang restaurant at dumiretso na sa pag uwi.

Nagbukas ako ng mahina na music, kalmado ang gabing ito.

Pinag sasalit-salitan ko ang tingin ko, kung minsan ay sumusulyap ako sa natutulog na si Solaine.

Nakita kong tumatawag si Alex kaya kinabit ko ang airpods ko.

"Why?" Ani ko, pag kasagot ko ng tawag niya

Alex: [ Kailan ka babalik dito sa site, andami ng kailangang gawin dito sa project natin sa BMA.]

Pakiramdam ko ay nasa site pa sya, rinig ko pa ang iilang mga bakal. Masyadong masipag si Alex baka pinapagod niya naman ang mga trabahador.

"Over time?" I asked.

Nagulat ako nang biglang mag salita si Solaine, napasulyap tuloy ako at kakagising niya lang.

"Malapit na tayo?" She asked.

Alex:[ hala pre, sino yang kasama mong babae, kaya pala 'di ka pumapasok sa trabaho mo dahil iba ang tinatrabaho mo!] Sunod sunod na ani ni Alex mula sa kabilang linya.

"Shut up, pupunta ako sa site, tomorrow." Seryoso kong ani dito.

"Ay may kausap ka pala." Nahihiyang sabi ni Solaine.

"Alex, nag aupdate lang about sa BMA project, anyway malapit na tayo." Ani ko

"Ginagawa na pala ang new studio, hindi pa ako excited pumasok." She whispered

Rinig na rinig ko ang malungkot niyang bulong, bakit ayaw niya pang pumasok? Dahil ba sa issue? she's still worrying about this?

"Why?" I said

Umayos sya nang pag kakaupo at tinignan ang cellphone.

"Nothing." She smiled.

9pm na rin kami nang makauwi, tinulungan ko syang ipasok ang gamit niya.

"Oh, Thalia. Napaaga ata ang uwi ninyo akala ko ay bukas pa." Her mother.

"Daming works ma, eh." Solaine smiled at her.

Pumasok si Solaine sa loob, halatang pagod nga Ito, bigla nalang siyang tumamlay

"Anong nangyare roon?" Tita Eula asked.

"Hindi korin po alam, tita, I think she's tired." I said

"Siguro nga, oh sya nag hapunan kana ba?" Tanong ni tita Eula.

"Yes we're done, mauuna na rin po ako tita, dadaan nalang po ako rito bukas bago pumunta sa site." Pag papaalam ko

"Oh sya sige mag ingat ka, Stephano. Goodnight."

"Goodnight po." I smiled

Hindi ko alam kung ano ang buma- bother kay Solaine, nag mamaneho parin ako, bigla nalang nag iba ang atmosphere nung humiwalay sya saakin, namiss ko tuloy sya bigla.

Habang nag da-drive ako ay nakita kong tumutunong ang phone ko.

Solaine Thalia Pandora is calling....

May kung anong gumuhit na ngiti sa labi ko when I saw her name.

Agad agad ko itong sinagot, itinayo ko Lang sa phone holder sa harapan ang phone at kinabit ang airpods.

Solaine: [Nasa byahe ka pa rin?]

Nang silipin ko sya ay naka upo Ito sa loptop niya

"Malapit na rin ako makarating, what are you doing?"

Solaine: [Reviewing the news, kailangan na ako bukas sa studio. Akala ko nga'y pwede pa ako mag extend ng temporary leave.] Ngisi nito

"You need my help?" I asked.

Nakita kong tumingin saakin ito, she don't have any makeup, I see her with messy hair she's really beautiful.

Solaine: [No, pakiramdam ko ay mas napagod ka, ikaw kaya ang nag drive mag hapon.]

"I will never get tired, specially to you, love."

Narinig ko ang pagtawa niya, sandali pang gumulo ang camera.

Solaine: [oo mo, dalian mo na nga. Mag iingat ka, Tapusin ko na rin muna ito. ]

"Okay, take your time. Look, you're so pretty when you always using your smile."

Solaine: [ So hindi pala ako maganda pag hindi nakangiti?]

Tumingin ako sa camera, nakita ko ang napipikon na mukha niya, no she's pretty kahit saang angle pero mas maganda sya sa pinakamaganda kapag nakangiti sya.

Tinawanan ko lang ito ng mahina

Solaine: [ Oh sya, babye na. ]

" I loveyou." I whispered.

I bit my lower lip, iniiwasan ko ang ngumiti, I'm too weak when it comes to Solaine smile.

Solaine: [ Chat ka kapag nakauwi kana, I loveyou too.]

I can't remove the smile that time, I'm here on my condo. I already sent a message but I feel that she's sleeping, hindi niya na iyun sineseen.

Ibinagsak ko ang sarili sa kama, hindi parin mawala sa isip ko ang nangyare sa loob ng dalawang araw na kami ang magkasama.

Can't stop thinking about her, she really made me crazy.

Iginulong gulong ko sa kama ang sarili like a kid, and until now I still can't imagine that the girl I wish was really mine.

Hindi ko rin lubos maisip na sa kabila ng mga nakaraan ay makikita ko ulit ang sarili ko sa ganitong sitwasyon. I know how to smile again and I'm sure that my heart was really felt happiness.

I will never let them to ruined our relationship again, over my dead body.

And like what I said before, 'Solaine, hinding hindi na kita papakawalan.'

I will never make  promises, promises is just a playful word. I'll do my best to make you happy again.

Nag online ako sandali ng social media accounts ko, ngayon ko lang nakita sa spam message ang message ni Trixia, anong naisipan niya at ichinat ako nito?

[Trixia Sandoval]: Pakisabi kay Solaine, Keep safe :)

[Trixia Sandoval]: I will back, Mab, I will back for you, Honey.






The rain and eclipse (Highschool Series #1)Where stories live. Discover now