The rain and eclipse (Highschool Series #1)

chapter 33

"Do you want to ride with horse?"

Tanong saakin ni Stephano, bakit ba simula nung may nangyare sa amin ay lagi ng berde ang utak ko!

Kinagat ko ang ilalim na labi ko nang marinig ang sinabi niya, riding with kabayo, 'di ko maiwasan ang bumitaw ng mahinang pag tawa. Nakita kong napatingin sya saakin, nakataas ang kilay nya siguro'y nagtataka.

"Why are you laughing? Did I say something?" He asked

Umiling ako ngunit nakangisi parin, nakita ko ang pag singkit ng mata nya na mas nilakas ng tawa ko

"Wala!"

"Eh bakit ka tumatawa?" Tanong niya ulit

"Gusto ko eh, pake mo ba." Tinarayan ko 'to

"Nothing." He whispered.

Muli siyang sumimsim sa iniinom na kape, kung minsan ay pa sulyap sulyap pa saakin dahil hanggang ngayon ay 'di parin ako tumitigil kakatawa.

After namin sa Starbucks ay nag tungo kami sa farm, mataas ang sikat ng araw pero malamig parin ng kaunti ang simoy ng hangin.

"Marunong kabang mag kabayo?" I asked.

Nakita ko ang pag ismir niya saakin at tumingin ng pag kayabang yabang

"Ofcourse, did you experienced that last night, right?" Pilyo niyang ngiti.

May kung ano nanamang ala-ala ang sumariwa saakin matapos marinig ang sinabi niya, grabe naman ang pagka green minded ko, teka sinasadya niya na bang paberdehen ang utak ko?

"Ang ano mo!" Pag hampas ko sa braso niya.

Narinig ko ang pag tawa nya, ganun din ang pag tawa ng isang lalaki na 'di kalayuan saamin, sa palagay ko'y tour guide.

"Your mind, Babe." He laugh again.

Nagbihis muna kami sa isang private restroom malapit sa farm, nagsuot lang ako ng farmer clothes and brown na boots and also farmer hat.

Nang nakalabas ay nakita ko rin si Stephano, para syang anghel dahil sa kapogian, naaadik na ako sa lalaking Ito! Nakasuot lang sya ng white na longsleeve kita ko pa ang katawan nito sa loob ng damit dahil sa sikat ng araw, naka boots lang din sya at slacks.

Hawak hawak niya ang tali ng isang brown horse, malaki ito kung titignan. Nilapitan ko 'to, nung una ay takot na hawakan, huling beses ko nang makasakay dito ay 13 years old palang ata ako, sa farm nila Anya.

"Saakin kana sumakay." Ani ni Mab

Tumingin ako sakanya ng masama, tirik ang araw tapos gaganyanin niya ako!

"What?" Pag ngisi niya

"Ewan ko sayo." Pagtataray ko

Sya ang nasa unahan, magaling rin pala sya mag kabayo.

"Hawak ka ng maigi, Sol." Pag uutos niya

Hindi ko sya pinakinggan at hinayaan ang kamay sa cellphone, nakailang take narin ako ng pictures ang ganda ng lugar na ito.

"Ay palakaaaaa!"

Napasigaw ako at mahigpit na napayakap kay Mab ng biglang bumilis ang pagtakbo ng kabayo, buti nalang hindi ko nabitawan ang phone ko.

Narinig ko pa ang pag tawa ni Stephano na para bang sinasadya niya, tatanggalin ko na sana ang kamay ko mula sa pagkakayakap sa kanya ngunit hinawakan niya iyun gamit ang isa niyang kamay.

" 'Wag ka nang bumitaw."

May kung anong kumiliti saakin nang marinig ko ang tinig niya sa ganung sitwasyon