The rain and eclipse (Highschool Series #1)

Chapter 23

Para akong lumulutang habang naglalakad, 'di ko alam kung nasaan na ako hindi ko na rin alam kung saan ako papatungo.

I can't believe, hindi ko inaasahang nag eexist pala ang ganito, grabe ang galit at pag ka muhi ko sa pamilya ng minamahal ko.

I want to hurt his mom gaya nang pananakit nila kay mama, not just on physical grabe ang dinadanas ng nanay ko dahil sakanila. But I have a respect, I will never revenge. But I'm not saying that I will forgive them.

Tuluyan ko nang iniwan ang nararamdaman ko kay Mab sa bahay na 'yon, hindi ganun kadali dahil hanggang ngayon ay may kung anong sakit pa saakin, sakit nang malaman ang totoo at sakit nang iwan ko ang minamahal ko.

But for now, I will choose my mother. 'di ko rin alam kung paano harapin si mama, pakiramdam ko'y trinaidor ko sya

I really need him, he's my rest and my home but when I see and hear his name nararamdaman ko 'to as a hell.

May nakita akong hawakan sa gilid ng kalsada, ang daming mga sasakyan na dumadaan, nang sinilip ko ito ay isang mataas at may sahig na tubig. I want to jump.

I don't want to live, para saan pa? Wala na akong iba pang dahilan para mabuhay, I want to be with my father.  I want to feel the peace.

"nak 'pag ikaw lumaki, at makikita ko na sa tv grabe ang saya na mararamdaman ko nun, pangarap ko rin dati maging news anchor kaya isang kagalakan saakin ang makitang ikaw ang tumutupad noon para kay mama."

" Sol, it's me Kai I'm always here with you, no matter what happened."

" Thankyou, Sol. Kayo ang dahilan kung bakit ko pa tinatahak itong magandang daan, for Aida. Thankyou 'pag kayo na ang nawala saakin 'di ko na kakayanin."

"Happy 17th birthday to the person who always there for us, you are my light, Sol."

"Let's achieve our dreams!!"

"You're my rest, my peace and my home. I will court you forever, Sol."

Kung ano-anong ala-ala ang bumabalik saakin at syang nag re-replika sa tubig, I feel my worth, but for now I think my worth will never be enough.

Hindi ko na alam ang ginagawa ko, tuluyan na akong humahakbang papalapit dito, isang atras mabubuhay pa ako, isang abante makakasama ko na ang daddy ko.

Ramdam ko na ang pagbagsak ko buo na ang desisyon kong wakasan ang paghihirap na 'to.

"Sol!" Rinig ko, bumalik ako sa katinuan nang makita ko kung sino ang may hawak ng braso ko. "What are you doing?" bakas sa boses nya ang galit, parehas na kaming naliligo sa ulan sa pagkakataong Ito,  sobrang labo na ng vision ko pero malinaw parin saakin kung sino ang kaharap ko.

"Anong ginagawa mo rito? Hindi ba't sinabi kong ayun na ang huli nating pagkikita?"Sumisigaw na ako dahil sa  ingay ng lakas nang bagsak ng ulan kasabay ng pagkabasa ng mainit na luha saaking mga mata.

"Umuwi na tayo."muli niyang hinawakan ang braso ko at inilayo ako sa may tulay.

"Bitawan mo ako!"pag piglas ko rito. "Sa tingin mo, sasama ako sa'yo ng ganun-ganun lang?"

"Sol, please not now, ang lakas ng ulan magkakasakit ka, let's fix this."rinig ko na ang pag Biak ng boses nya, nakikita ko na rin ang tubig na nang gagaling sa mata nya.

"Aayusin?" mapait kong ngisi. " I was ruined the relationship between my mother and I, sa tingin mo ano pang aayusin ko, Mab?"

Lumapit ako rito, gusto kong ibuhos ang lahat ng sakit na nararamdaman ko sakanya sa tuwing nakikita ko ang lalaking 'to ay rumereplika sakanya ang kalagayan ni mama nang iwan at pag salitaan ko ito mg di maganda.