The rain and eclipse (Highschool Series #1)

Chapter 40

Syruiz: [ pauwi na ako riyan, Solaine. Don't worries, I know Stephano will back.]

kausap ko ang kuya ni Stephano, he know what happened. Nire-view namin ni Alex ang cctv but lumabas pa siya na hawak hawak ang brief case nya, and nakita pang sumakay sya sa sasakyan niya.

Hindi ko na makita ang location ni Stephano, bigla nalang naputol ang GPS, I feel something bad.

Hope na nasa maayos si Stephano, since that day ay hindi na rin bumabalik si Trixia sa company nya, hindi kaya si Trixia ang may kagagawan nito?

Pinatay ko na ang call, nag usap kami ni Alex na magkita para dumiretso sa police station, nakapag appeal na kami about dito, but wala pa rin silang nakikitang posibleng nangyare kay stephano.

Nag aayos na ako nang biglang may pumawag, it's chief reyes.

Chief reyes: [Good afternoon, Ms. Pandora are you busy? You can come today, We have a clue about Engr. Cejuano.]

Kahit walang kaharap ay napatango ako, agad nanan akong sumagot dahil ayun talaga ang balak namin ni Alex.

Mas nagdali-dali pa ako sa pag kilos, pabukas palang ako ng sasakyan ng tumunog nanaman ang cellphone ko.

Nasa shoulder bag ko ito kaya nahirapan ako sa pag kuha, no name. Unknown number, sino ito?

Unknown number: [Don't waste your time, solaine. Stephano and I will be happy. Don't worry.]

Tinig Ito ni trixia, naririnig ko din ang ilang ingay, I thought isa itong pabrika, pabrika??

"Ganyan kana ba talaga ka demonyo, trixia, nasaan kayo, 'Wag kang maging gahaman ng dahil sa pagmamahal!"Kinakabahan pa man ay 'di nagpatalo ang boses ko.

Narinig ko ang tawa nya, she's crazy.

Unknown number: [ I'm not yet done, solaine. Simula palang ito, ikaw ang bitter dito, dahil kung hayaan mo nalang bumalik saakin ang dapat saakin ay 'di ka mahihirapan ng ganyan.]

"As if naman kung papayag ako, wait me. Sa kulungan talaga ang bagsak mo!" Sigaw ko dito.

Unknown number: [ Edi goodluck, I am the ant that too hard to catch.]

Nag iwan sya nang malakas na pagtawa bago biglaang ibaba ang call, hindi na ako nag aksaya pa ng oras para matapos na ito. I know that she will never hurt Stephano, she love him so much. Pero ang akin ay akin, makukuha niya lang ang pag mamay-ari ko, over my dead gorgeous body.

Ang isip ko ay nasa boses pa rin ni Trixia, seriously, she can do that? Malapit na ako sa nasabing place para puntahan si Alex.

"Solaine, I have an idea kung sino ang nasa likod ng pag kawala ni Stephano." Bungad saakin ni Alex nang ibaba ko ang bintana ng sasakyan sa tapat nya.

"I have too, lets' go, Lex."

Kinuwento ko sakanya ang pagtawag saakin ni Trixia, and we have a same Idea.

Mabilis lang din nang makarating kami sa station.

"Good afternoon, Ms Pandora and Mr Lucio." Ani ni chief Reyes.

"Huwag tayo rito." Luminga linga sya sa kung saan

Inaya kami sa labas, nagtataka rin ako kung bakit, mga police lang din naman ang nandoon sa loob.

"I am the one who will find your lawyer, don't trust too much. Madaming mata ang nasabing suspect." Ani nito nang makapunta kami sa may play ground malapit doon.

"What do you mean, hepe?" I asked.

"Who's your suspect, hepe?" Alex asked.

"Narinig ko kanina, isa sa mga police sa station ang may kung sinong kinakausap, I heard that inirereport nya roon ang kung anong pinaplano namin, and we don't have enough proof para maparatangan siya, Trixia Sandoval. The possible suspect."Ani nito.

Napailing ako ng marahan at napatulala sa kawalan, bakit ba ganoon nalang ang kagustuhan nyang mapasakanya si Stephano?

"Mag-iingat kayo, until now hinahanap pa rin kung nasaan ba talaga si Ms Sandoval."

Hinatid ako ni Alex sa may bahay, sinalubong naman kaagad kani ni mama.

"Oh, Thalia. Anong balita? Nahanap naba si Stephano?" Tanong ni mama

"Si Stephano, hindi pa. But the person behind this ay alam na kung sino."Seryoso kong ani habang hawak hawak ang isang basong tubig.

"Eh sino raw?"

"Si Trixia ho, tita." Si Alex ang sumagot nun for me.

"Sabi na nga ba eh, parang si Arnold Danilo talaga ang ugali, hindi papayag hangga't 'di makuha ang gusto, kahit ikapahamak nya pa." Malayo din ang tingin ni mama.

Bakit nasama rito ang lalaking iyun? Bigla tuloy saakin sumariwa ang lahat, I'm still thinking where's him? But that's not important, ang kailangan ko lang ay matapos na ito.

"Anong maitutulong ko 'nak?" Tanong ni mama.

I felt that's she's not safe, lalo na't lahat ng kahinaan ko ang pinanlalaban saakin ni Trixia.

"Ma, I think you need to come on uncle David. You're not safe here."

Hinawakan ko ang magkabilaan nyang kamay habang nakatungtong ito sa lamesa, may kausap si Alex. Nasa labas siya

"Hindi na siguro kailangan 'yan, Solaine. Imposible namang malaman pa ni Trixia ang lugar na 'to. Umalis na tayo sa una nating bahay, ayoko nang iwan pa 'to."

"She's already know."

Nagulat kami at napatingin sa natatarantang si Alex papasok sa pintuan.

"Lumabas kayo sa likod, Solaine, Dalhin mo si tita!" Sigaw nito habang nilolock ang mga pinto.

'Di ko pa man siya natatanong ay alam ko na ang pinupunto niya, may mga armadong lalaki ang pumapasok dito. They're shouting my name.

" 'Ma halika na po, Alex Tara na." Sigaw ko saknila

Nagmadali si mama na tumayo, may tatlo itong pinto, may isang dingding na 'di mo aakalain ay labasan pala dahil sa istilo nitong pader.

"Alex, halika na." Paulit kong sigaw dito.

"Susunod ako, umalis na kayo!"

Narinig ko ang isang putok ng baril, hindi makikita ang labasan na ito, dahil diretso na ito sa gate, at mapapadali lang ang paglabas sa likod.

Nauna na si mama, sinabihan ko sya na hintayin ako sa pinaka labasan and she nooded.

Nakita kong papalabas na si Alex, kaya tumalikod na ako, pero nang tumalikod ako ay may kung anong sigaw ang syang umagaw ng atensyon ko.

"Alis na, Solaine!"

Malakas ito, nang ilingon ko ang ulo ko ay nakita kong nasa sahig na sya banda sa pinto, may dugo. Teka may dugo!

May kung anong mainit na likido ang tumulo sa mata ko, ninais ko syang balikan ngunit ayaw gumalaw ng mga paa ko.

"Aleeeex!"

"Ha...hanapin mo...si Mab, I know that he will happy, iligtas mo ang sarili mo, iligtas mo si tita. Bawiin mo ang kaibigan ko, masaya ako sa ginawa ko ngayon...Mab, kapatid ko." Mahina ang pag bigkas nya pero parang bumingi saakin yun.

Babalikan ko sana sya ng may kung sinong humawak ng kamay ko, wala na ang mga putukan, narinig ko ang tunog ng sasakyan ng mga police.

"Sol." Ani saakin ng pamilyar na boses

Nakaluhod ako ngayon, medyo malayo ang agwat sa nakahigang si Alex, my vision slowly getting blurry.

"Sol..."Paulit nito ng yakapin ako.

Si Kai, Kai was here. Alam kong napatagal ang pag dating ng mga cop.

"Si Alex, si Alex, Kai, si Alex." Napayakap nalang ako sa braso niya.

"Stop crying, Sol. I can assure you that he will survive." Mahina ang tinig nito.

Wala akong ibang makita kundi ang ilaw ng mga sasakyan.

Maya-maya pa man ay nakarecover na ako sa pag iyak, ni re-revive daw si Alex. Hindi ko alam kung anong pinanghahawakan kong pag-asa na mabubuhay sya, basta I know that stephano really need him.

"Si..si Tita, kasama ni Anya, Plea will come." Sinubukan ni Kai na ako'y kausapin.