Bad Boy Meets an Angel

chapter 38

Nakarating sila sa isang magandang garden restaurant located at the top of Cebu mountain.

"A-anong ginagawa natin dito?" Kailangan dito talaga kami mag uusap? Buti na lang at naka dress ako, kung hindi magmumukha akong chaperon ni Nathan.

Hindi siya sumagot, instead naglakad lang siya, inaakay si Abby papunta sa lugar kung saan di niya alam saan siya dadalhin.

"Nathan, where are you taking me? I-uwi mo na lang ako kung ayaw mong sumagot."

"Ssshh.. trust me okay.."

Trust me?! Okay lang siya! Ang kapal din ng mukha niyang sasabihin niya sa akin 'trust me' ni ako di niya pinagkakatiwalaan!

Sa paglalakad namin ay may batang babae na lumapit sa amin. She is wearing a cute pink dress, may koronang bulaklak sa ulo na kulay pink din with white pearls. May dala itong bugkos ng bulaklak na may pink and white roses na may violet na maliliit na roses.

"Hi!" Bati ng bata and they both stopped.

"Hi little girl, are you lost?" Tanong ni Nathan.

"No!" She said smiling.

"Is there anything you need?" Tanong ulit ni Nathan.

Kelan pa nahilig sa mga bata si Nathan?

"Yes, I would like to let you know sir that your girlfriend is really lovely!" Gusto sanang mag protesta ni Abby pero ayaw niya namang sirain ang trip nung bata kaya sinakyan niya na lang.

"I know, that's why I love her." Abby wanted to roll her eyes sa sinabi ni Nathan kaya lang nakatingin sa kanya ang bata.

"You also have a handsome boyfriend." Di siya nakasagot. Sasakyan niya ba ito? But she chose to keep her mouth shut, but smiled at the little girl.

"Thank you little girl, what's your name?" Tanong na lang ni Nathan sa bata.

"I'm Angelie"

"My daughter is named Angel." Natutuwa na ding sabi ni Abby.

"Really? You have a daughter? Oh, I thought you two are still dating. So you're already married?" Inosenteng sabi nito with hopeful eyes.

Sobrang advance naman nito mag isip, alam na ang salitang Dating at Married.

"We'll soon be" sabi ni Nathan. Napatingin si Abby kay Nathan nang sinabi niya yun. Hindi niya alam kung bakit pero biglang kumabog ang dibdib niya.

We'll soon be.

"Congratulations sir. You two look perfect. Here, take this flowers, its as lovely as you are." Sabi nito kay Abby. Inabot niya naman ang bulaklak at nagpasalamat sa bata.

Marunong nang mambola ang batang to.

"I'll go ahead now, mommy might be looking for me now, bye! Nice meeting you!" Kaway kaway nito sabay takbo pabalik sa pinanggalingan.

"So cute." Kumento ni Nathan. Nakangiti ito as if di ito nag sinungaling sa bata.

"Saan mo pa ba ako dadalhin, diba gusto mo makipag usap? Di mo naman sinabing mamamasyal pala tayo." Napipikong sabi ko. Naiinis ako, ayokong mag assume, ayaw kong umasa. Ikakasal na siya.

"Nagagalit ka ba?" Mahinahong tanong ni Nathan.

"Ano nanamang laro to Nathan. Magsalita ka na kung ano ang gusto mong sabihin." Halos pasigaw nang reklamo ni Abby sa kanya. She felt like crying, no, she's already crying.

Nathan hugged her.

"I'm sorry for everything Abby, I'm sorry if I were a jerk, I'm sorry if I hurt you. I'm sorry.." he sincerely whispered.

Hindi alam ni Abby kung ano ang sasabihin, she's speechless, na lalo naman siyang naiiyak.

Pinaharap siya ni Nathan sa kanya. He held her face para magkatinginan sila.

"I'm sorry Abby, Mahal na Mahal pa rin Kita" the most sincere words that came out from Nathan's mouth na halos di makapaniwala ai Abby. "Sana, Mahal mo pa rin ako, dispite me, being a jerk, despite all the accusations. I'm hoping you still love me."

Mahal niya pa rin ba si Nathan? Damn it! Hindi niya kayang itanggi, mahal niya pa din ang lalaki. Pero totoo naman daw ba ang pinagsasabi ng lalaki. She's still doubtfull.

"Will you let me take care of you and our children from now on and live with me for the rest of our lives?"

Ano bang pinagsasabi nito?

"Abby.." he said waiting for her answer. "If you say Yes, I will marry you, we'll live together kung saan mo man gustong manirahan. I don't care about what the other people say. But, if you say No, I'll leave, hindi na kita guguluhin pa."

Ano na ang isasagot niya? Yes or No lang ang choices pero parang hirap na hirap siyang sumagot.

Yes! Ofcourse she wanted to live with him and she also wanted her daughter to have a father. She still love him! Hindi niya mapagkakaila yun!

No! Ayaw niya ng gulo. Pero eto na naman ba siya? Hindi niya na naman ba ipaglalaban ang lalaki? Magiging maramot na naman ba siya?

She doesn't want to regret her choices. She doesnt want what if's. No ang sigaw ng utak niya pero Yes ang nasa puso niya.