EGE [BxB]

20.

Her zaman öfkeyle baktığım yeşillerine bugün daha farklı bakıyordum. Onun ise yeşilleri daha sert bakıyordu. Ne halde olduğumun farkına varıp kendimi ondan kurtardığımda, tam teşekkür edecektim ki üzerime doğru bir adım atıp '' Bu sefer de yumruk atmaya kalkarsan seni olduğun yere gömerim!'' deyip, sınıftan içeriye girdi. Mal gibi kalmış ağzımı bile açamamıştım. Normalde olsa bana böyle konuştuğu için çoktan suratına yumruğu geçirirdim ama bu sefer hiçbir şey yapamamıştım. 

Ne oldu ki bu çocuğa böyle? Bana karşı her zaman iyi olan çocuk gitmiş yerine başka biri gelmişti sanki. Hala olduğum yerde durmuş boşluğa bakıyordum. Yavaş yavaş bedenimi etkisi altına alan öfkeyle delirmeden oradan uzaklaştım. Bahçede gizlice sigara içtiğim yere zar zor gitmiştim. Neden bu kadar öfkelendim bilmiyorum. Bana öyle davranmasını sevmemiştim. Bir şeylerin daha iyiye gideceğini düşünürken şimdi böyle olması sinirlendirmişti beni. Titreyen ellerimle cebimden çıkardığım sigara paketimden bir dal alıp dudaklarımın arasına yerleştirdim. Tam sigaramı yakacakken gece elimde uyduğum, sabah ise gülümsememe sebep olan çakmağı fark etmemle, sinirle karşımdaki duvara fırlattım. Ellerim iki yanımda sallanırken sırtımı duvara yaslayıp olduğum yere çöktüm. Öfkem ona değil, kendimeydi. İnsan değildim ki! Her fırsatta zarar verdiğim biri tabi ki bana öyle davranacaktı. Ben bir de bu çocuğun bana karşı bir şeyler hissettiğini düşündüm. Salaksın Ege, salak! Kimseyi hak etmiyorsun!

Cebimden telefonumu çıkarıp saate baktığımda bir saattir buradaymışım farkında değilim. Takımla tanışmak için spor salonuna gitmem gerekiyordu. Çöktüğüm yerden kalkıp üstümü düzeltirken duvara fırlattığım çakmağı da yerden alıp salonunun yolunu tuttum.

Salona girdiğimde atış yapan birkaç kişiden başka kimse yoktu. Koç olduğunu düşündüğüm iri yarı, uzun boylu bir adam içeriye girer girmez beni fark edince kafasıyla yanına gelmemi işaret etti.  '' Sen Ege olmalısın. Ben de Serdar, takımın koçuyum'' deyip elini uzattı. '' Memnun oldum koç'' Eski takımımla ilgili birkaç şey sorduktan sonra yeni takımla ilgili bilgiler verdi. '' Hadi Ege sen ısınmaya başla yarım saat sonra bütün takım burada olur.'' 

'' Tamam koç.'' deyip yanından ayrıldım. Sabah sabah bütün keyfimin içine sıçılmıştı zaten sahanın ortasına yatıp hiç hareket etmek istemiyordum. Bir süre ısınmak için birkaç hareket yaptıktan sonra yorulup bir kenara uzandım.  Gözlerimi kapatıp nefes alışlarımın düzene girmesi için bekliyordum. 

'' Bak bakkk kimleri görüyoruz burada !'' deyip ayağımı dürttü biri. Gözlerimi açtığımda Sarı ve yancısı bir de tanımadığım iki çocuk başımda dikiliyordu. Dirseklerimin üzerinde doğrulup onlara baktım. Bu olamazdı. Gerçekten bugün daha nasıl kötü geçebilirdi ki. İlk günden kavga edeceğiz demek ki. Neyse bu işime gelir sabahın hıncını bu salaklardan çıkarır belki takımdan da kovulurdum. Bunları düşündükçe yerine gelen keyfimle yüzüm gülmeye başladı. 

'' Ya bir şeyi merak ediyorum. Hadi ben canımın acımasından hoşlanıyorum.  Ya siz? Yani ben şimdi kalkıp sizi evire çevire dövsem şurada mesela diyorum yani hoşunuza gider mi? Hıı sarı?'' Diğerleri mal mal suratıma bakarken sarının yüzü sinirden kızarmış çenesini kasıyordu. Tam bana tekme atacaktı ki koç bize bakıp, gür sesiyle seslenince sarı hiçbir şey yapamayıp '' Seninle görüşeceğiz oğlum! Sen bekle!'' diyerek boş tehditlerini savurup yanımdan gittiğinde kahkahalarıma engel olamadım. 

Koçun yanında tek sıra halinde dizilmiştik. Koç elindeki kağıtlarla bir şeyler karalarken '' Kaptan nerde kaldı?'' diye sordu, başını kaldırmadan. Sarı hemen atlayıp '' Koç, yeni formalar gelmiş onları almaya gitti birazdan burada olur.'' Ses çıkarmadan başını sallayıp önündeki kağıtlara bir şeyler yazmaya devam etti. Herkes yanındakiyle fısır fısır konuşurken ben de tribündeki koltukları sayıyordum. Tam kapının oradakileri sayarken elleri dolu bir şekilde içeriye giren Tuna'yı gördüm. Üzerinde kolsuz beyaz bol tshirtü altında bol kısa şortuyla geliyordu. İkimiz de birbirimizi görünce çok şaşırdık. Kaptan Tuna mıydı?

****