Beni Bırakma

40. Bölüm

Satır başı yorumlarınızı bekliyorum canlar...❤️❤️❤️❤️

Sabah saat 10:50
Aycan'dan
Yine sevdiğim adamsız uyanmıştım. Yataktan kalkıp odadan çıktım ve lavaboya girdim. Rutin işlerimi halledip lavabodan çıktım ve aşağıya indim. Sevdiğim adam hala uyuyordu. Yanına gidip dudağına bir öpücük kondurdum. Sonrada sessiz adımlarla mutfağa geçtim.

Barış içine kapanmıştı. Benden başka kimseyle iletişime geçmiyordu. Ailesiyle bile konuşmuyordu. Ailesi aradığında sürekli ben konuşuyordum. En sonda artık Arzu anne, Barış'ın durumunu öğrenmek için beni aramaya başlamıştı. Bende durumunun iyi olduğunu söylüyordum. Aslında durumu iyi değildi. Yürüyemiyceğini düşünüyor. Ama ben öyle düşünüyorum. Sevdiğim adam yürüycek ve bebeklerimizi kucağına alıcak.

Kahvaltıyı hazırlarken salondan bir bağrış sesi geldi. Hemen mutfaktan çıkıp salona geçtiğimde sevdiğim adam yerdeydi. Yürümeye çalışmıştı galiba ama başarılı olamamıştı. Ben hemen yanına koşup karşısına oturduğumda sinirden elleriyle bacaklarına vurmaya başladı. Bende onun ellerini tutmaya çalışarak konuşmaya başladım:Yapma..
Durduğunda ben ona sarıldım. O da bana sarıldığında konuşmaya başladım:İyisin dimi?

Barış:Hıhı
Barış kısa bir cevap vermişti. Ama aldırış etmedim. Barış ağlamalı bir ses tonuyla konuşmaya başladı:Olmıycak Aycan. Asla yürüyemiycem
Aycan:Deme öyle. Yürüyceksin ben inanıyorum sana.
Barış:Ben inanmıyorum.
Barış bunu söyledikten sonra benim gözümden yaş geldi. Yanağımdan akan gözyaşımı elimin tersiyle sildiğimde Barış konuşmaya başladı:Ağlamıycağına söz vermiştin.

Aycan:Ağlıyan ben değilim. Beni ağlatan karnımdaki ufaklıklar. Onlar yüzünden ağlıyorum.
Barış buna sadece gülmüştü. Benden ayrıldığında yerden kalkıcağını anlamıştım. Ona kalkması için yardım edicekken konuşmaya başladı:Kendim kalkarım güzelim
Dedi ve kalkmaya çalıştı. Ama kalkamadı. Konuşmaya başladım:Dur kalkmana yar..
Barış:Gerek yok. Ben hallederim

Aycan:Barış bırak yardım edeyim. Zorlanıyorsun
Barış:Güzelim istemiyorum yardım etmeni.
Dedi ve yine ayağa kalkmaya çalıştı. Ama yine kalkamadı. Ayağa kalkıp yanına geçtim ve kalkması için yardımcı olucakken bir anda bağırmaya başladığında irkilmiştim:AYCAN BIRAK DEDİM.

Barış'tan
Aycan'a istemsizce sesimi yükselmiştim. Gözleri dolmuştu. Yutkunarak konuşmaya başladı:Ö.. Özür dilerim ben.. Ben sadece sana yardım etmek istemiştim.
Dedi ve benim bişey söylememe fırsat vermeden mutfağa koştu.

Ah be güzelim, bana yardım etmek istiyorsun biliyorum. Ama bende sana ve bebeklerimize bişey olmasını istemiyorum. Beni kaldırıp bebeklerimize bişey olmasını istemiyorum. Zorla tekerlekli sandalyeme oturduktan sonra bahçe kapısından çıkıp mutfağa geçtim.

Aycan kahvaltıyı hazırlıyordu. Yumurtaları tavaya kırarken konuşmaya başladım:Bebeğim özür dilerim. Bağırmak istemedim sana
Aycan, bana bakmadan konuşmaya başladı:Sorun değil.
Aycan bunu söylerken ben onun bana kırıldığını anlamıştım. Yumurtanın kabuklarını çöpe attığında ben onun elini tutarak konuşmaya başladım:Kırıldın mı bana bebeğim?
Aycan:Hayır. Kırılmadım.
Barış:O zaman neden yüzüme bakmıyorsun?

Aycan:Yemek yapıyorum
Barış:Aycan şuan yapmıyorsun.
Bunu söylememle Aycan bana bakarak konuşmaya başladı:Kırılmadım sevgilim merak etme.
Bunu söyleyip yanağıma bir öpücük kondurduğunda ben konuşmaya başladım:Bağırdığım için özür dilerim meleğim
Aycan:Sorun değil sevgilim
Dedi ve bana gülümsedi. Sonrada yemeği yapmaya devam etti.

1 saat sonra
Aycan'dan
Kahvaltımızı yaptıktan sonra ben yine Barış'ı, kendi ellerimle giydirmiştim. Sonrada ben giyinmek için odama çıkıcakken Barış, beni durdurarak konuşmaya başladı:Bebeğim senin gelmene gerek yok
Aycan:Barış 4 aydır gelmemi istemiyorsun. Seninle oraya sadece 2 kere gittim, ondan sonrası yok
Barış:Yorulmanı istemiyorum güzelim. Evde kal dinlen
Aycan:Ama orda tek başına kalıcaksın.
Barış:Olsun bebeğim. Hem zaten arabaya gidip arabayla dönücem

Aycan:En azından Yusuf'a haber vereyim. Tek başına gitme
Barış:Sen korkuyor musun bitanem?
Ben sadece olumlu anlamda başımı salladım.
Barış:Korkma güzelim. Ben seni, sizi asla bırakmam.
Aycan:Biliyorum ama yinede korkuyorum Barış
Barış:Tamm ben gittikten sonra Yusuf'u ara gelsin.
Aycan:Tamm sevgilim
Bunu söylememle kapı çalmıştı. Hemen kapıyı açtığımda sevdiğim adamı almaya gelen adamdı. Sevdiğim adamın arkasına geçip onu götürürken bende arkalarından kapıyı kapatıp tedavisinin güzel sonuçlanması için dua ettim.

Yatak odasına çıkıp telefonumu elime alıp Yusuf'a bir mesaj atmıştım.

Mesajlaşma
Yenge🐥:Barış tedavi görüceği yere gitti. (👈🏻gönderir) Benim gelmemi istemedi (👈🏻gönderir) Korkuyorum ona bişey olmasından korkuyorum (👈🏻gönderir) Sen gider misin?
Yuso:Haberi var mı?
Yenge🐥:Var. O yüzden bişey demez.
Yuso:İyi o zaman (👈🏻gönderir) Bana konum at
Yenge🐥:Tamm atıyorum.
Aycan Yusuf'a konum atar.

Yuso:Sende evde yalnız kalma (👈🏻gönderir) Asena'ları falan çağır
Yenge🐥:Tamm çağırırım.
🐥🐥🐥🐥🐥🐥🐥🐥🐥🐥🐥

Yusuf'la biraz daha konuştuktan sonra Asena'yı aradım. Telefon açılır açılmaz konuşmaya başladım.

Telefon görüşmesi
Bebem♥️:Napıyorsun bebem?
Bebem🌼:İyi bebem Dilşah'la film izliyoruz. Sen napıyorsun?
Bebem♥️:İyi bende. Barış tedavi olucağı yere gitti. Bende evde oturuyorum
Bebem🌼:Adem'ler mi almaya geldi?
Bebem♥️:Hayır. Hergün tedavi olucağı yerden bir araba geliyor ona binip gidiyor. Ama bugün benim gelmemi istemedi

Bebem🌼:Neden ki?
Bebem♥️:Bilmiyorum. Yorulduğumu düşünüyor. Ama ben yoruluyorum ki.
Bebem🌼:O senin yorulucağından değil, bebeklerine ve sana bişey olucağından korktuğu için istememiş olabilir
Bebem♥️:Olabilir bebem. Neyse gelin hadi. Filmi burda izleriz.
Bebem🌼:Barış sıkıntı yapmaz mı?
Bebem♥️:Barış akşama doğru gelir. O zamana kadar yaparız bişeyler
Bebem🌼:Tamm bebem. Geliyoruz

Bebem♥️:Şey Asena...
Asena'ın telefonu kapanır
🐥🐥🐥🐥🐥🐥🐥🐥🐥🐥🐥🐥

Asena'ya tam bişey söyliycekken Asena'ın telefonu kapanmıştı. Bende Dilşah'ı aradım.

Telefon görüşmesi
Kuzu🌼:Noldu kuzu?
Civciv💜:Bana vanilyalı pasta getirir misiniz?
Kuzu🌼:Getiririz kuzum.
Civciv💜:Tamm kuzum teşekkür ederim.
Kuzu🌼:Ne demek kuzum
🐥🐥🐥🐥🐥🐥🐥🐥🐥🐥🐥

Dilşah'la biraz daha konuştuktan sonra kapattık. Barış'ın artık tedavi süreci bitiyordu, 2 ayı kalmıştı. Benimde karnım belirginleşmişti. Ve maalesef bişeyleri aşermeye başlamıştım. Aşerdiğim şeyleri Berkan'lara söyleyip getirmelerini söylüyordum. Onlarda sağolsun getiriyorlardı. Barış her ne kadar buna biraz bozulsada belli etmemeye çalışıyordu.

Fizik tedavi hastanesi
Yusuf'tan
Barış, kendini çok fazla zorluyordu. Onunla ilgilenen doktor konuşmaya başladı:Barış bey isterseniz bugün bu kadar yeter
Barış:Hayır yetmez.
Dedi ve yürümeye devam etti. Ben, doktorla bir köşeye geçtik. Sonrada ben konuşmaya başladım:Durumu iyiye gidiyor mu?
Doktor:Gidiyor. Hatta gün geçtikçe daha çok hırslanıyor.

Yusuf iç ses:Helal olsun sana aslan kardeşim. Benim tanıdığım adam bu işte. Hiçbir şey için pes etmeyen kardeşim bu işte.

Yorumlarınızı ve beğenilerinizi bekliyorum. Seviliyorsunuz canlar...♥️♥️♥️♥️