Çimlerin kralı, Fenerbahçe'nin göz bebeği Kuzey Karahanlı. Hayatını kariyerine adamış, tek amacı daha da başarılı olmak olan bir adam.
Buz patenine tutkulu, babasının biriciği Beren Tüzün. Rusya'da geçirdiği uzun zamandan sonra Türkiye'ye döndüğünd...
Hikayeme oy vererek destek olmayı unutmayın 🖤 Keyifli okumalar 🤍
Bol bol yorum yapmayı da unutmayınız 🌺
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm sonuna saldığım iki bombayla bölüme uğurluyorum sizi.
~ 12 ~
Zaman sanki akmayı bırakmış gibiyken dudaklarımız öylece temas etmeye devam ediyordu. Dudaklarımı hafifçe araladığımda Kuzey sanki bunu bekliyormuş gibi atağa geçti. Alt dudağımı dudakları arasına aldığında sıkıca tutunduğum koluna tırnaklarımı geçirdim. Eldivenlerim yüzünden muhtemelen hissetmemişti bile.
Saniyeler sonra ayrıldığımızda ikimizde derin nefesler alıp veriyorduk. Kuzey alınlarımızı birleştirmiş öylece bekliyordu. Gözlerimi aralamadan önce alınlarımızı ayırarak başımı omzuna doğru yasladım. Kollarım ona tutunmaya devam ederken Kuzey belime sarıldı.
Ender Sinan Tüzün.
Galatasaray.
Şu an bunları düşünmemem gerektiğini biliyordum ama Kuzey'le bu kadar yakınlaşmışken ondan hala saklıyor olmak beni rahatsız ediyordu.
"Maçtan sonra seninle bir şey konuşmak istiyorum."
Sessiz bir şekilde söylediğim sözleri muhtemelen şu an benden beklemiyordu. Öpüştükten sonra bunu söylemeyi bende beklemiyordum.
Kuzey belimdeki ellerini gevşetsede tamamen ayrılmadan geriye çekildi. Gözlerimiz birleştiğinde anlamsız bakışlarını gördüm.
"Neden kötü bir şey söylecekmişsin gibi hissediyorum Beren?"
Sorduğu sorunun cevabı bende yoktu. Bu yüzden sessiz kalarak bir adım geriledim ve kolları arasından çıktım. Dakikalardır elimde tuttuğum kar küresini onun avuçlarını bıraktım. Sessizce arabaya bindim ve kemerimi taktım. Kuzey'de ardımdan kaputun üstündeki kutu ve poşeti alıp arabaya gelmişti.
Onların takım olarak kalacakları otelde kalacağımdan bildiği adrese doğru ilerlemeye başladı Kuzey. Arabaya bindikten sonra aramızda bir sessizlik başlamıştı. İçimde bir yanım öpüşmemizi düşünüp heyecanlanırken diğer yanım yarın ona tüm gerçekleri anlattığımda vereceği tepki yüzünden hüzünlüydü.
Muhtemelen beni görmek istemeyecekti. Bunca zaman ondan sakladığım için kızacaktı haklı olarak. Ve Kuzey Karahanlı benim için tatlı bir anı olarak kalacaktı.
"Geldik."
Sesiyle birlikte kafamdaki tüm düşüncelerden sıyrıldım. Kafamı belli belirsiz sallayarak arabadan indim. Kuzey bagajdan kendi valizini ve benimkini aldıktan sonra arabayı valeye teslim etmişti. Bu fırsatta bende kaldırımda duran valizime uzanarak sürüklemeye başladım. Onun arkamdan geldiğini bilerek resepsiyona ilerleyip oda kartımı aldım. Ardından onu beklemeye başladım. Birkaç dakika sonra Kuzey'de kartını alıp yanıma gelmişti. Elimde tuttuğum kartın oda numarasına baktıktan sonra bir şey söylemeden asansörlerin bulunduğu koridora ilerledi. Bende sessizce onu takip ediyordum.
