12. Bölüm polis sirenleri

542 38 16
                                    

Her zamanki gibi hep beraber sınıftan çıktık. Arzu Eflal ve Ece sürekli bana bakarak gülüyorlardı.
Arzu kulağıma doğru yanaştı ve elime bakarak konuşmaya başladı
- sonunda başardın senin adına çok mutluyum
Ona minnettarca gülümsedim. Arzu Burak'tan hoşlandığımı öğrendiğinden beri beni hep desteklemişti. Her zaman yanımda olmuştu koridorda yürürken değişik sesler duymaya başladım. Tam olarak nasıl bir ses olduğunu anlayamamıştım. Büyük bir ihtimalle dışarıdan geliyor olmalıydı. Elimi burağın elinden çekip bırakıp hemen dışarıdan bakmaya başladım
Burak: noldu
Hepsi yanıma telaşla geldiler. Gördüklerime inanamıyordum. Bu bir rüya değildi dimi. Bu duyduğum sesler polis arabasının siren sesleriydi .
Polisler gelmişlerdi
Bizi kurtaracaklardı
Bu kabus bitecekti biz kurtulacaktık ve o katilde arkadaşlarımızı öldürmenin cezasını çekecekti
Polisler arabalarını park ederken arkalarından bir sürü araba geliyordu. Elim kalbimde heyecanla arabaları izliyordum. Arabaların içinden arkadaşlarımın aileleri çıkıyordu. Benim annem neredeydi ?
İyi miydi ?
Buraya gelecek miydi ?
Aklımda bu tarz bin soruyla annemin buraya gelmesini umuyordum. Heyecanla arabaları izlerken annemin arabasını gördüm. Sonra içinden teleşla çıkan annemi
Çok uykusuzdu belli oluyordu göz altları morarmıştı. Saçları ev topuzu halindeydi. Koşarak okulun kapısının önüne gelmeye çalıştı. Ama polisler annemi durdurdu. Anneme burada olduğumu iyi olduğumu söylemeyi deli gibi istiyordum. Gözlerimden akan yaşlara bir türlü engel olamıyordum. Ellerimle cama vurmaya başladım
" anne buradayım ben buradayım ben iyiyim biz iyiyiz buradayız bizi kurtarın artık !"
Benim dışında birkaç kişi daha delirmiş gibi bağırıyordu. Ama annem beni duymuyordu
" buradayız diyorum duymuyor musunuz !"
Burak elleriyle yüzümü kavradı
- berfin bana bak lütfen sakin ol bak annenler burada polisler gelmiş bizi kurtaracaklar
" ama bizi duymuyorlar " dedim hıçkıra hıçkıra ağlarken
Ömer : camlar hem kırılmaz hemde ses geçirmiyor unuttun mu berfin Allah aşkına sakin olun
Cama bakmaya devam ediyordum. Annemi ve polisleri görünce birden camın ses geçirmediğini unutmuştum aklımdan çıkmıştı. Annem beni görmesede duymasada ruhu hissederdi benim burada olduğumu ben bundan adım gibi emindim. Benim dışımda birkaç kişi daha ailesini görüp fenalaşmıştı. Polis araştırma için bahçeyi inceliyor göz gezdiriyordu.
Eflal : o boktan bahçeyi inceleyince elinize ne geçecek ya biz buradayız okulun içine bakın içine !
Ömer : Eflal sakin ol arkadaşlar lütfen sakin olun polisler okulun içine de bakacaklar bizi kurtaracaklar bir bildikleri vardır da bahçeyi inceliyorlardır.
Eflal : bahçeyi inceleyerek vakit kaybediyorlar karın boyunu görmüyor musun bahçeyi incelemeleri uzun sürecek.

Burada bizi duymuyorlardı aşağı inecektim ve dış kapıya vuracaktım. Okulun içinden ses geldiğini duyunca bizi böylece hemen kurtaracaklardı. Koridorun sonuna ilerlemek için ilerlerken bir el kolumu tuttu.
Burak : nereye gidiyorsun
" dış kapının oraya beni orada duyacaklardır. "
Burak: berfin oraya tek başına gidemezsin bu çok tehlikeli
Kafam şuan o kadar dalgın ki anlatamazdım. Tabiki Burak haklıydı az kalsın tek başıma gidiyordum
" o zaman hepimiz gidelim Burak lütfen burada bekleyerek elimize bir şey geçmeyecek lütfen "
Bir süre gözlerimin içine baktı sonra pes etmiş gibi sıkıntılı bir nefes verdi
" tamam ama yavaşça gitmeliyiz okul çok tehlikeli "
" tamam tamam yavaş yavaş gideceğiz  arkadaşlar bir planımız var o yüzden giriş kapının oraya gidiyoruz bu sefer buradan kurtulacağız montlarınızı giyin dışarısı çok soğuk "
Hiçbiri sorgulamadı içimizde kurtulacağımızın bir umudu olunca sınıfta montunu bırakanlar montunu aldı ve koridorda ilerlemeye başladık. Buradan bir an önce kurtulmak istiyordum anneme sarılmak kokusunu içime çekmek yatağıma yatıp günlerce uyumak istiyorum. Maalesef yavaş ve dikkatli bir şekilde gitmemiz gerekiyordu. Koridorun sonuna neredeyse gelmiştik. Koridorun sonunda merdivenler vardı. Biz yürümeye devam ederken okulun hoparlöründen değişik değişik sesler gelmeye başladı. Bir boğaz temizleme sesi sonra mikrofondan gelen birkaç cızırtı ve ardından kalın bir ses
- SES DENEME
MERHABA KİM OLDUĞUMU MERAK EDİYORSUNUZ AMA ŞUANLIK BİR SIR KİM BİLİR BELKİ BİR GÜN ÖĞRENİRSİNİZ. BAŞKOMİSER BURADAN SANA SESLENİYORUM ARAMAYI DURDURUN HAA YOK DURDURMUYORUZ DERSENİZ KAYIP ÇOCUKLARIN CESETLERİNİN PARÇLARINI BULURSUNUZ

Aman Allahım bu o gün Burak'la gördüğümüz siyah masekeli seri katildi. Ve polisler bizi kurtarmasın diye onları kısaca tehtid etmişti polisler aramayı durduracaklardı ve bu senin kime ait olduğunu anlamaya çalışacaklardı ve bizim buradan kurtulmamız uzayacaktı..


Merhaba sevgili okurlar
Bu bölüm hakkındaki düşüncelerinizi yorum olarak bekliyorum çünkü bu bölüm biraz heyecanlı oldu sizce de anonsu yapan kişi o siyah maskeli katil mi siz de berfind katılıyor musunuz ?

Kanlı saklambaç Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin