Kanlı saklambaç

15. Bölüm oyun başlıyor

Durumun ne kadar ciddi olduğunu anladığımızı görünce konuşmaya devam etti
- KURALLARIN HEPSİNİ SÖYLÜYORUM BİRİNCİ KURAL SAKLANMANIZ İÇİN TAM YARIM SAAT SÜRENİZ VAR YARIM SAATLİK SÜREDE NEREYE SAKLANABİLİRSENİZ ORAYA SAKLANACAKSINIZ İKİNCİ KURAL TEK SAKLANACAKSINIZ EĞER YANINIZDA BİRİYLE SAKLANIRSANIZ ELENİRSİNİZ YANİ YANINIZDA OLDUĞUNUZ KİŞİ İLE ÖLÜRSÜNÜZ ÜÇÜNCÜ KURAL ARADA SIRADA ELEKTRİKLER GELİCEK SİZİ KAMERALARDAN İZLEMEYECEĞİM TAM BİR SAKLAMBAÇ OYUNU, KURALLARA GÖRE OYNAYACAĞIZ

Söylediği kurallara uymak istemiyordum ama biz kurallara uymak istemiyoruz dersek bizi yine tehtid edecekti. Bu yüzden yapmak zorundaydık ve bu beni sinir ediyordu.
Ömer fısıldayarak söylenmeye başladı
- off şimdi boku yedik
- EVET KURALLARI KABUL EDİYORSANIZ OYUN BAŞLASIN

Kuralları kabul etmemiz gerektiğini hepimiz biliyorduk .
Barış : kabul ediyoruz bize başka çare sunmadığın için
- O ZAMAN SÜRENİZ BAŞLADI
Elindeki telefondan yarım saate ayarlanmış olan süreyi açıp bize gösterdi. Zaten gergindim iyice gerilmiştim. Süreyi açtıktan sonra merdivenlere doğru yöneldi.
Eflal: nasıl yani şimdi tek başımıza mı saklanacağız ben korkudan altıma sıçarım heralde
Ömer : ben seninle saklanırım
Barış derin bir nefes verdi
-  oğlum bizde tek başımıza saklanmak istemiyoruz ama herif bizi tehtid ediyor
" önce sınıfta kalan mutfaktan aldığımız şeyleri alalım saklanırken kendimizi savunmamız için bize lazım olacak "
Ece: berfin haklı önce sınıftan eşyaları alalım
Efe: sikicem böyle işi abi ben valla Ece'yle saklanacağım kesin onu yalnız bırakmam
Barış: kanka bir sakin ol düşüneceğiz

Bir yandan onlar konuşurken sınıfa gelmiş ve mutfaktan bulduğumuz eşyaları almıştık. Çoğunlukla hepimizde tava vardı. Ve eflalin vazgeçilmez süpürgesi
Defne: arkadaşlar hepimiz birbirimize yakın saklanalım kurala aykırıda değil aynı katta birkaç kişi saklansın ama birbirinize yakın olun böylece birbirinizin başına bir şey gelirse diğerleri hemen yardıma koşar
Okulun içerisinde hepimiz bir yandan saklanacak bir yer arıyorduk şuan en mantıklı fikir defnenin fikriydi . Zaten başka kimseninde bir fikri yoktu.
" defnenin dediğini yapacağız süremiz kısıtlı ve tek fikrimiz bu herkes birbirine yakın saklansın başka çaremiz yok ben lobinin olduğu katta saklanacağım kimler benimle gelecek ?
Arzu Eflal ve Burak aynı anda cevap verdiler
- ben
Güneş : gece benimle gelecek o kesin
Efe: Ece de benimle
Ömer : o zaman siz dördünüz eksi ikinci kata gidin orada saklanın ya da düz ikinci kata da gidebilirsiniz defne barış ve bende üçüncü katta saklanalım. Ya da herhangi bir katta da olabilir ama birbirimizin sesini duyabileceğimiz bir yer olsun yeter ki
" tamam o zaman, süremiz kısıtlı herkes dikkatli olsun ve hepiniz birbirinize sahip çıkın saklanacağınız yere kadar o kişiyle beraber gidin çünkü ben ne demiştim sonunda ölüm olsa bile beraber "
Herkes birbirine sarıldıktan sonra arzu Eflal ben ve Burak lobi katınana gittik. Lobi okulun giriş kısmıydı . Gider gitmez de gözlerim saklanacak bir yer aramaya başladı.
Burak: kızlar saklanmanız için aklımda birkaç tane yer var ama sizi saklanacağınız yerlere ben götüreceğim beraber gideceğiz. Çünkü sevgiliminde dediği gibi sonunda ölüm olsa bile beraber olacağız "
Hafifçe gülümsedim bu stres bu korkuyla en fazla bu kadar gülümseyebiliyordum. Çok gergindim gözlerim etrafa boş boş bakarken muhasebe odasındaki bilgisayarın açık olduğunu gördüm
Elimi uzatıp bilgisayarı göstererek konuşmaya başladım.
- şuraya bakın
Üçüde bilgisayara baktığında üstünde sayaç olduğunu gördüm son 20 dakikayı gösteriyordu.
Off zaten ortam gericiydi birde lobideki bütün bilgisayarlarda sayaç vardı.
Eflal: şey Burak hemen gitsek mi saklanacağımız yere
Burak şaşkınlığını birkaç saniye sonra üstünden attı
- ha tamam hadi çabuk olun
O kadar gerilmiştim ki ellerim korkudan buz gibi olmuştu. Burak ellerimi tuttuğunda bana doğru baktı
- çok korkuyorsun değil mi ?
" evet her halimden belli oluyor mu ?"
- ellerin buz gibi olmuş korkma tamam mı seni tehlikeye atmayacağım aklımda bir plan var
Sadece başımı sallanmakla yetindim. Bu arada burağın bizi getirdiği yer okulda öğrencilerin çok gelmediği bir yerdi. Biraz daha yürüdükten sonra temizlik odasının önünde durduk.
Burak: burada kim saklanmak ister ?
Ben eflale Eflal arzuya arzu bana bakıyordu. Hiç bir şey söylemeden sadece birbirimize bakıyorduk.
Burak: kızlar anlıyorum korkuyorsunuz ama birbirlerinize yakın saklanacaksınız sadece burada sessizce oturup bekleyeceksiniz o kadar eğer ters giden bir şey olursa da avazınızın çıktığı kadar bağıracaksınız tamam mı ?
Üçümüz de tamam anlamında kafamızı salladık.
Burak: güzel şimdi burada birinizin saklanması gerekiyor kim saklanacak ?
Arzu: ben saklanırım
Arzu temizlik odasının kapısını açtı ve içerisine göz gezdirdi. Sonra birden bire arkasını döndü ve kollarını açarak bana sarıldı. Tabiki bende ona sarıldım.
Arzu: berfin eğer olurda bu odada ölürsem bu okuldan cesedim çıkarsa unutma ki seni çok seviyorum sen benim için bir arkadaştan öte benim için bir kardeş oldun. Ben kardeşimin olmasının nasıl bir his olduğunu senden öğrendim. Bu zamana kadar yaşadığımız iyi kötü her şey için teşekkür ederim.
" şşş böyle konuşma yaşayacaksın yaşayacağız artık ölmek yok. Polisler içeri girene kadar dayanacağız sonrası özgürlük buradan kurtulacağız. Bende seni çok seviyorum sende benim kardeşim gibi oldun. Şimdi seni burada yalnız bırakmak kolay gibi görünüyor ama değil çünkü kardeşim gibi gördüğüm kızın tek başına içinde katil olan bir okulda saklanmasına izin vermek zorunda kalmak gerçekten çok zor şimdi sana veda ediyorum ama bu zor bir veda evet kabul ediyorum ama sonrasında görüşeceğiz.
Arzu: görüşecek miyiz ?
" görüşeceğiz "
Arzunun karşısında ağlamamak için kendimi çok zor tutuyordum. Vedalardan zaten oldum olası nefret ederdim. Şuan arzuya veda etmek zaten zordu birde arzuyu bir daha görememe ihtimali beni mahvediyordu.
Arzu: süre geçiyor sizde saklanın lütfen dikkatli sizde kalmasın Burak berfin ve Eflal sana emanet
Burak: tamam aklın kalmasın dikkatli ol
Arzu: tamam olacağım