UNEXPECTED Love

40 *-* Let Go

Leanne POV

*knock knock

"Yes--- Why are you here!?" He is shocked that Im here. Dala dala ko na yung mga files at cctv footage.

"I-I w-want to talk t-to y-you!" Tanging nasagot ko lang. I don't know pero parang nabubuhol yung dila ko. Pumasok sya sa kwarto kaya sumunod ako. Nilapag ko muna sa kama nya mga dala ko.

"About what!?" I can feel the anger in his eyes. The way he looks at me. It's not like the way he is before. Yung dating sweetness na nasa mata nya pag kasama ako, kay Shine nalang nya yun ginagawa.

"U-us!" Hirap kong sabihin. It's hard to say it because I know for him, We're done!

"Us!? After all you've done!? You still have the power to talk about us, huh!?" That hits me. Kahit kailan, di nya talaga ako napagkatiwalaan! Di ko na namalayan yung mga luha kong naguunahang pumatak.

"Just let me explain!" I said between of sobs. And..... may halo na ring pagmamakaawa.

"Tch. What the hell! I don't need your fcking explanations!" He turned his back. Napakunot ako ng noo. Sa kinikilos nya, I'ts like he never  loved me before.

"B-but I still love you!" I hugged him from his back and start crying hard. "I've waited for you! Please listen to me!"

"Don't.touch.me!" Kinalas nya ng marahas ang pagkakakapit ng kamay ko sa likod nya. Napaurong ako don. I didn't expect na magagawa nya sakin yun. Di tuloy maiwasang tumakbo sa isip ko ng mga katagang 'Ganun ba nya talaga kamahal si Shine!?" Sa bagay! Ako ngang maldita noon, naging friend si Shine. I never expected na si Shine pa na bestfriend ko ang magiging karibal ko kay Zarens.

"Please, Zarens! Listen to me first! After this, I promise! Di na kita guguluhin! D-di ko na kayo guguluhin!" Napatungo nalang ako sa sinabi ko habang pilit kong hinihold yung luha ko but I can't kaya tumulo uli yung luha ko ng mabilis at parang gustong gustong kumawala sa mga mata ko. Napag isip ko na ring, kung di man ako sumaya, magiging masaya na ako kung isa sa amin liligaya. Maraming unexpected changes ang nangyari sakin. I never thought that I can say these damn old styled words just because Im inlove. Sana naman mapagbigyan nya ako.

"Tch. I SAID I DON'T WANT TO HEAR YOUR DAMN REASON!" napaatras ako sa lakas ng pagkakasigaw nya. Nag aapoy yung mata nya. Wala na akong ibang nagawa kung hindi lumuhod sa harap nya.

"Im begging you! Please, listen!" Ganun naman talaga diba! Kapag mahal mo yung isang tao, kaya mong kainin yung pride mong pagkataas taas para lang sakanya. And I guess, Im doing it now!

"STAND UP AND GET OUT OF HERE!" galit paring syang sumigaw. Tulog na silang lahat saka sound proof 'tong kwarto nya kaya di nila naririnig sa labas. Yung sigaw nyang akala mo papatayin ka.

"Please! Please! Please! I...love...you!!!!!" Hinawakan ko yung kamay nya pero tinanggal nya yun agad kaya napahawak ako sa paa nya. "Sige na! Isang chance lang! Gusto, gusto mo ano, 5 mi-minutes lang! Sige na please!" Marahas nya rin inalis yung binti nya sa pagkakahawak ko. Nakaluhod parin ako ngayon. Nagkanda ugaga na ako sa pagsasalita para lang pagbigyan nya ako. I can feel it. Magang maga na ang mga mata ko sa pagiiyak ko.

"I SAID GET OUT OF HERE, BITCH!" B-bitch!? Bitch nalang pala ako para sakanya. Tumayo na ako at tinitigan sya.

"B-before I leave, sabihin mo munang hindi mo na talaga ako mahal!" Medyo may confidence ko pang sabi. I know! May space pa ako sa puso nya!
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-

"I don't love you anymore!" Napatungo ako. Tama nga. Nakamoved on na sya.

"This is the last time I'll make a request! This time, I hope you will forgive me!" Dahan dahan akong lumapit sakanya saka nagtip toe para maabot ang mukha nya. For the very last time, I kissed him. Tiningnan ko uli sya pero nanlilisik parin ang mga mata nya. I sighed and forced a smile. Kahit na galit na galit ako sakanya ngayon dahil hindi man lang nya ako pinakinggan at tinawag pang bitch.

"I love you........ so I'll let you go! Be happy!"

**

A/N:

Sorry po at ngayon ko lang naupdate. Nagfiesta kasi kila Lola kaya umuwi kami don. Ilang araw rin kami doon and unfortunately, weleng wi-fi! Sad life!

Sana po ok lang ang naging takbo ng story. Napakasaya ko po nung tinype ko 'to dahil kausap ko po yung mga pinsan kong clown kaya baka wala masyadong emotion. Sana po nafeel nyo yung pagiyak ni Leanne. Chorong ko! Salamat po! Happy 40 chapters nga pala!