UNEXPECTED Love

14 *-* Tonight

Zarens POV

Tumayo ako bigla sa kinauupuan ko at hinila si Leanne.

Hawak ko ang kamay nya habang naglalakad. Sa totoo lang..... dadalhin ko pa sya sa may liblib ng garden. Doon, may naka prepare for us!

Nagstop kami dito sa may patag na damuhan kung san ko yun pinrepare. I know she has no idea still. Madilim na at walang ilaw. Liblib na garden nga diba. Pero syempre may lamp kahit papano. Pero it is not still opened. It is obvious na surprise 'to right? Tch.

"Stay here" I said with no reaction in my face. I did that to light up the lamp. "Are you ready?" As I hold the button of the lamp but not actually pushing it. De baterya naman sya at may power switch.

"H-huh? Ah-uhmm..." tumango nalang sya pagkasabi nyan. I can see her nervousness in her face. Haha. She is not the Mean Leanne I used to know.

I light up the lamp and saw her being totally shocked. Haha. Maybe because of the blanket na nakalatag sa tabi nitong lamp. Tumayo na ako after I opened it.

"Come here!" I said. Then I slowly lift up my hand open to her.

She then slowly give her hand to me. Hinila ko sya at humiga na ako sa blanket. Ramdam kong pahiga narin sya at nakatitig lang sakin. Akma ko ng titingnan din sya pero iniwas nya agad ang mga mata nya.

"Look at the sky!" I said. Sa gitna ng awkwardness.

Napangiti naman sya kasabay ng pagsabi kong "Alam mo..." bigla syang napatingin sakin

"Ayaw na ayaw ko sa'yo una palang. Asar na asar rin ako sa mga magulang natin kung bakit pa kailangang mangyari 'to. Ilang beses narin akong nagtangkang paatrasin ka sa bahay. Alam mo yan! But.... But I don't know how it stopped. Im captured by your beauty, lovely voice and even your mean acts." WTF. Ano yung mga sinabi ko? Shit. What's happening? Damn.

Tumingin uli sya sa langit. "Ayaw ko rin sayo. Pero di mo ba napansing wala na akong ginagawang mean acts ngayon. Haha. Nagbago lahat yun ng..... nung mabago rin kita. Di kana ipis, vampire at zombie na kulang nalang sabihing 'who cares' sa lahat ng tao." Hell! This feeling makes me red! Oh shit!

"S-saranghae..." I replied. Halata uling nagulat sya. Bakit ba ako padalus dalos? Tch.

She slowly turn her face to me then mabilis rin nyang iniwas ang mukha nya then sighed. "S-sarangh-hamn-ida!" Damn. Halata ring nahiya sya.

"Sleep ka na. Tomorrow will be your..... y-your flight!" Ah shit! Dumagdag ngayon 'to. Oo nga pala at may business tour kami bukas. Tch.

Tumagilid ako ng higa at humarap sakanya. "Let's sleep here... TOGETHER!" Together? Shit. It makes me shy and red.

Tumagilid din sya ng higa "Good night!" At pumikit na. Dahan dahan kong inabot ang kamay nya at natulog narin.

Leanne POV

It's umaga na pala and....... Im here sa!? Geez! It is may kwarto na! I remember na sa garden kami ni Zarens natulog.

Speaking of Zarens...... wait! F-flight nya ngayon diba? WTH! I searched for him sa room nya but he is not there. Dumiretso uli ako sa kwarto ko para magpalit ng damit baka nasa airport sya. I just wear my mini skirt na above the knee then plain black shirt.

Dali dali akong bumaba. "Manang, Where's Zarens?"

"Naku iha! Kani kanina pa naka alis! May maleta nga eh! Hindi ba nagpaalam?" Manang said. Gosh. Nagfreeze ako.

"S-sige manang!" I runned sa garage and start the engine of my car-- gift ni Dale

I reached the airport. Dali dali kong tinignan ang flight hours that made me...... CRY! Gosh! It is 7:27 am already and he's flight? 6:55!

Im umupo nalang sa parang hilera don ng chairs na parang waiting shed ng mga passangers. Nakatingin lang ako sa kawalan.

Ngayon ko lang narealize na............ na wala na talaga sya. What will happen after that one week? Hopeless na ako. Geez. Can not move.

Uuwi na ako. Wala naring mangyayari. Nakaalis na sya. Tumayo na ako. Hahakbang na sana ako ng......

-------------BLANK--------------

A/N:

Blank? Tume taylor! Haha!