ခြောက်ကပ်နေတဲ့အခန်းရဲ့တွန့်ကြေနေတဲ့အိပ်ယာပေါ်မှာ ဖိတ်စာလေးကိုခပ်တင်းတင်းဆုပ်ထရင်း မနက်ဖြန်အတွက်အားတင်းပြီးအသက်ရှင်နေရတဲ့ကောင်လေးတစ်ယောက်ရှိတယ် မနက်ဖြန်ဆိုရင် သူစိတ်မချရတဲ့ကောင်လေးကိုသူကလွှတ်ချနိုင်ပြီလို့မျှော်လင့်တယ် မနက်ဖြန်ကျရင်တော့ သူ့စိတ်အစုံကိုလွတ်လပ်ခွင့်ပေးချင်တယ် နှလုံးကဆက်ခုန်နေဦးမလား ဝင်လေထွက်လေကိုခံစားလို့ရနေဦးမလား အသိမရှိတော့တဲ့လူတစ်ယောက်ဖြစ်နေမှာလား ပျောက်ကွယ်သွားမှာလား သူအမျာကြီးမတွေးတော့ဘူး ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်အဆင့်သင့်ပြင်ထားခဲ့ပြီးသားဖြစ်တာကြောင့်....
သူမပိုင်တဲ့သတို့သားကောင်လေးတစ်ယောက်ကိုသွားကြည့်ပြီးတာနဲ့ သူ့ကိုသူလွှတ်ချလိုက်တော့မှာဖြစ်တယ်..."ရှောင်းကျန့်..."
"ကျိုးချန်...ပြန်လာပြီလား.."
"မနက်ဖြန်...မင်းသွားမှာလား..."
"အင်း...တစ်ခါလောက်ပဲတွေ့ရရင်တော်ပြီလေ"
"ရူးနေတဲ့ကောင်"
သူ့ကိုဆဲရေးရင်း ဘေးမှာလာထိုင်တဲ့ကျိုးချန်က သူ့အတွက်မတင်မကျဖြစ်နေတာသူသိပါတယ်
ဒါပေမယ့် သူ့အတွက်လမ်းဖြောင့်တစ်လမ်းပဲရှိတယ် ခွဲထွက်ပြီးရွေးချယ်ဖို့လမ်းခွဲမရှိတာသူမသိဘူးလေ..."ငါ့ကိုကူညီမယ်မလား..."
"......."
"ကျိုးချန်...ပြန်ဖြေဦးလေ..."
"ဝမ်ရိပေါ်ကပျော်နေမယ်လို့ မင်းအာမခံနိုင်လားရှောင်းကျန့်"
"ဟင့်အင်း...ငါအာမမခံနိုင်ပါဘူး"
"အဲ့ဒါဆို...ဘာလို့!"
"ငါ့မှာလမ်းမရှိလို့ပေါ့!
သေမယ့်လမ်းတစ်လမ်းပဲလျှောက်စရာရှိတဲ့ငါ့လိုကောင်က ဝမ်ရိပေါ်ကိုဘယ်လိုစိတ်နဲ့အဆုံးထိဆွဲထားရမလဲ! ငါ့အတ္တကြောင့် သူရဲ့ကျန်နေတဲ့တစ်ဘဝလုံးကိုငါ့ဆီမှာပဲမြှုပ်နှံခိုင်းလိုက်ရမှာလား !!
ငါ..ရိပေါ်ရဲ့အတိတ်ဆိုးမဖြစ်ချင်ဘူး...""ရှောင်း...ရှောင်းကျန့်...မ...မငိုနဲ့တော့..."
ကျောပြင်ကိုသပ်ပေးလာတဲ့လက်တွေက ရှောင်ကျန့်တောင့်တနေတဲ့ လက်ဖဝါးပြင်ကျယ်ကျယ်တွေမဟုတ်ခဲ့ပါဘူး
BINABASA MO ANG
|| 𝐓𝐫𝐚𝐟𝐟𝐢𝐜 𝐋𝐢𝐠𝐡𝐭 || 信号 || [ ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇ ]
FanfictionBJYX burmese fanfiction and creation, thoughs (not plot) inspired from Driver License by Oliva Rodrigo ♡.