De trilogie: Het sterrenkind

Epiloog

Na die avond ging iedereen weer zijn eigen weg, maar ze zouden voor altijd vrienden blijven. Jaren gingen voorbij en Zoë groeide op tot een liefdevol en attent meisje. Ocean en Rain deden er alles aan om haar tot een zo goed mogelijk mens te maken. Het was een vredige tijd in Estralata en dat zou het nog voor een lange tijd blijven, tenminste dat is wat iedereen dacht. Maar het kwaad was iets anders van plan..

[Zoë]

'Zoë? Waar ben je?' Grinnikend verstopte ik me achter een muurtje. Vandaag niet pap, ik ging niet weer naar die saaie les. Vandaag ging ik Estralata verkennen! Trots liep ik richting de deur. Opeens greep een hand mijn schouder vast. 'Waar gaan we heen Zoë?' Derias keek me lachend aan. 'Oom Derias, ik wil gewoon naar buiten toe.' Derias lachte hoofdschuddend. 'Jij moet naar je lessen.' Derias trok me mee. 'Ik wil Estralata verkennen! Ik wil verder dan deze kasteelmuren!' Derias lachte weer. 'Je klinkt precies als je moeder.' Ik glunderde door zijn antwoord, ik wilde niets liever dan op mijn ouders lijken. Zij hadden Estralata gered! Ik wilde ook een held worden net als hen! Derias zette me neer op een stoel. 'Ahh, daar ben je! Dankje Derias.' Mijn vader haalde opgelucht adem. 'Zoë, hoe vaak moet ik nog zeggen dat je niet zomaar alleen naar buiten kunt gaan, het is' 'Gevaarlijk.' Maakte ik zijn zin af. 'Pap, begrijp me toch! Ik wil de wereld zien, ik wil net zo worden als jou en mam!' Hij zuchtte en knielde voor me neer. 'Wat mij en je moeder is overkomen daar hebben wij niet voor gekozen. Het avontuur kies je niet, het zoekt je op.' Ik keek naar de grond. 'Mag ik mam zien straks?' Mijn vader zuchtte. 'Je moeder is al ziek genoeg Zoë en het word er niet beter op als jij haar ideeën gaat inpraten!' Met die woorden liep hij weg. Mama was nu al een tijdje ziek. Af en toe ging het weer beter en de volgende dag lag ze de hele dag in bed. Pap was hopeloos op zoek naar een medicijn, dat was wat hem zo chagrijnig maakte. Mama zou beter worden, ze had veel meer meegemaakt dan een stomme ziekte! Dit kon ze makkelijk aan, ze had ooit Prins Forest verslagen! Ik legde mijn hoofd op het tafeltje voor me en sloot mijn ogen. Dit werd weer een vreselijke les.

Na de les sloop ik op mijn tenen naar mam's kamer. Zonder te kloppen opende ik de deur en sprong op mijn moeder's bed. 'Zoë!' Mijn moeder glimlachte en omhelsde me. 'Hoe waren je lessen?' Ik ging naast haar liggen. 'Vreselijk saai!' Mijn moeder lachte en trok me wat dichter tegen zichzelf aan. 'Ooit komt er een dag Zoë, dan mag jij je eigen avontuur beginnen. Je bent pas veertien, je leert nog iedere dag.' Ik keek mijn moeder aan. 'Zoë! Wat had ik gezegd!' Papa stond in de deuropening. 'Kun je dan nooit luisteren!' Ik ging rechtop zitten. 'Ach Rain, laat haar toch.' Papa kwam de kamer ingelopen. 'Zoë, ga naar buiten toe!' Ik stond op en liep de kamer uit, de deur sloeg met een klap achter me dicht. Geschrokken keek ik naar de gesloten deur, pap was wel chagrijnig maar zo erg was het nog nooit geweest. Ik luisterde naar wat er gezegd werd.

[Ocean]

'Rain, waarom doe je zo?! Ik mag dan wel ziek zijn maar ik kan mijn eigen dochter nog wel zien!' Rain zuchtte en kwam op de rand van het bed zitten. 'Het spijt me, ik wilde niet zo uit flippen. Ik wil je niet kwijt Ocean.' Ik legde mijn hand op de zijne. 'Ik ga nog lang niet weg Rain. Ik heb wel meer meegemaakt.' Rain keek me aan. 'Dat is niet alles.' Ik keek hem vragend aan. 'Wat is er dan?' Rain slikte. 'Forest is terug.'
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Oké, plottwist! Net dat iedereen dacht dat er een eind goed al goed kwam. Maar niet getreurd, er komt een derde deel! Dit deel zal ook in dit boek staan. Ik hoop dat jullie het leuk vinden dat Ocean en Rain een dochter hebben. Geloof me, Zoë gaat nog een grote rol spelen. En natuurlijk komen er nieuwe personen bij want Zoë moet met mensen van haar eigen leeftijd op avontuur. Ik hoop dat jullie het een leuk verhaal vonden en hoop dat jullie uitkijken naar het derde deel!

xoxo Lizzy