De trilogie: Het sterrenkind

Sterrenregen

De volgende morgen werd ik wakker in Rain's armen. Ik gaf hem een kusje op zijn neus, Rain opende zijn ogen en glimlachte toen hij me zag. 'Goedemorgen schoonheid.' Zei hij zacht. Ik glimlachte. We stonden op en liepen naar beneden.

Derias stond al op me te wachten. 'Klaar om je krachten te leren beheersen?' Ik knikte. We liepen naar buiten en gingen bij het meertje zitten. 'Ocean, ik ga je dalijk een gebeurtenis laten zien waarvan je krachten gaan activeren. Jou krachten werken met emoties als jij boos of verdrietig word willen die krachten naar buiten. Je moet proberen je emoties onder controle te krijgen.' Ik knikte en sloot mijn ogen. 'Hier komt het eerste beeld.' Zei Derias.

Ik stond in het kasteel van prins Forest. Nee! Wat deed ik hier?! Ik begon te lopen en kwam in de trouwzaal uit. Daar stond Rain. Ik rende op hem af, opeens stond prins Forest achter hem en sneed zijn keel door. Mijn ogen werden groot. 'Neee!!' Schreeuwde ik. Ik zakte in elkaar op mijn knieën. Ik begon te huilen. De woede kwam opzetten, ik kon het niet tegenhouden. Opeens voelde ik een hand op mijn schouder. Ik kwam terug in de realiteit. Derias keek me aan. 'Het is niet gelukt he?' Ik schudde mijn hoofd teleurgesteld. 'We proberen het nog eens opnieuw.' Zei Derias.

Na een tijdje zag ik het niet meer zitten, het lukte maar niet. 'Kom op Ocean, nog één keer.' Ik zuchttte. 'Ik kan niet meer Derias!' Ik stond op en liep naar het huisje toe. Rain zat in een grote stoel bij het haardvuur. Ik plofte op zijn schoot neer. Rain keek me verrast aan. 'Al klaar met oefenen?' Ik zuchtte. 'Het lukt niet.' Rain gaf me een kus. 'Tuurlijk wel! Je kunt het Ocean.' Ik glimlachte. 'Wil je een stukje gaan wandelen?' Vroeg ik. Rain knikte. We stonden op en liepen naar buiten. Derias was nergens te zien. We liepen het bos in.

Al snel kwamen we bij een afgrond aan. We liepen nog een stukje door toen opeens mijn voet weg gleed. Ik viel. Een sterke arm greep mijn hand vast. Ik keek omhoog maar in plaats van Rain's helder groene ogen keken twee lichtblauwe ogen mij aan. Het was een jongen van mijn leeftijd met lichtblonde haren. Hij trok me met gemak omhoog. Ik stond recht voor hem. Achter hem stond Rain die door twee mannen werd vastgehouden. Ik wilde naar hem toe rennen maar de jongen sloeg een arm om mijn middel en trok me terug. 'Nee, jij blijft bij mij.' Ik keek hem aan. Hij gooide me over zijn schouder en liep naar zijn paard. Ik sloeg met mijn vuisten op zijn rug maar gaf al snel op. Hij legde mij op mijn buik op zijn paard waardoor ik er zelf niet van af kon klimmen. Hij begon rustig te rijden. 'We gaan een nieuwe jurk voor jou regelen Ocean.' Ik zag dat Rain meeliep met de mannen die hem vasthielden.

Even later kwamen we bij een groot kasteel aan. De jongen gooide me over zijn schouder en droeg me naar binnen. Ik werd naar een kamer gebracht en een paar dienstmeisjes wasten me. Daarna maakte ze een vlecht in mijn haren met kleine parels ertussen. Ik kreeg een lichtroze baljurk aan die afgewerkt was met kleine glittertjes en pareltjes. De jongen kwam naar binnen. 'Ik heb me nog niet eens voorgesteld, ik ben prins Moon. En je ziet er mooi uit Ocean.' Ik knikte. Hij stak zijn arm uit en ik legde mijn hand er voorzichtig op. We liepen de grote trap af. Mijn mond zakte een beetje open. Onder aan de trap stond Rain. Hij droeg een prachtig pak. Toen zijn ogen die van mij ontmoette begonnen ze te twinkelen. 'Ik heb geen kwaad met je voor Ocean, ik wilde jou en Rain gewoon wat tijd samen gunnen.' Dankbaar keek ik hem aan. 'Dankje Moon.' Hij glimlachte. We kwamen onder aan de trap aan. Prins moon gaf me over aan Rain. We liepen samen naar de balzaal. Rain legde zijn hand op mijn middel en pakte mijn andere hand vast. Ik legde mijn hand op zijn schouder en we begonnen rustig te dansen. 'Je ziet er magisch uit!' Zei ik tegen Rain. Hij keek glimlachend op. 'Dat wou ik net over jou zeggen.' Zei hij. Rain liet me een pirroute maken. We dansten nog een tijd. Op het laatst tilde Rain me op en draaide en rondje. Daarna liet hij me langzaam zakken. Ik sloeg mijn armen om zijn nek en kuste hem. Rain liet me voorzichtig los. Rain liep naar prins Moon. Ik besloot een luchtje te scheppen en liep richting het balkon.