Niet alweer?!

176 11 0
                                    

[Rain]
Nadat de koets was weggereden liepen Derias en ik terug naar binnen. Ik besloot om een tijdje op het balkon te gaan zitten. De sterren begonnen aan te hemel te schijnen. Ik zuchtte, ik voelde me er niet op mijn gemak bij dat ik niet bij Ocean kon zijn. Na een tijd besloot ik om maar eens naar bed te gaan. Net toen ik me omdraaide zag ik een koekenpan recht op mijn gezicht afkomen. Toen viel alles langzaam weg.

[Ocean]
Ik schrok gillend wakker. Moon kwam binnen gestormd. 'Ocean wat is er?' Vroeg hij verschrikt. Ik had mijn armen om me heen geslagen, tranen liepen over mijn wangen. Moon kwam op de rand van het bed zitten. 'Ik had een nachtmerrie..' Zei ik fluisterend. Moon legde zijn hand op mijn knie. 'Waar ging het over?' Ik beet op mijn lip. 'Ik droomde dat Rain in gevaar was.' Moon trok me tegen zich aan. 'Het komt goed Ocean, dromen zijn niet echt.' Ik sloeg mijn armen om hem heen. Moon gaf me een kus op mijn hoofd. 'Probeer nog wat te slapen Ocean.' Ik knikte. Moon stond op en sloot de deur zacht achter hem dicht. Ik ging liggen en trok de deken tot over mijn neus. Ik veegde mijn tranen weg. Ondanks dat Moon zei dat dromen niet echt waren kon ik het maar moeilijk bevatten. Ik was echt bang dat er iets aan de hand was met Rain. Ik sloot mijn ogen en probeerde aan leuke dingen te denken. Langzaam viel ik weer in slaap.

[Rain]
Ik werd wakker met een stekende hoofdpijn. Ik voelde aan mijn voorhoofd, er plakte wat opgedroogd bloed aan. Ik klom langzaam overeind. Ik keek om me heen, ik stond in een kamertje dat ik nog nooit eerde gezien had. Ik liep naar de deur, op slot. Wie had me bewusteloos geslagen?! Lang hoefde ik niet op dit antwoord te wachten want de deur ging open. In de deuropening stond prins Forest. Een kleine grom ontsnapte mijn mond. 'Lekker geslapen Rain?' Vroeg Forest spottend. 'Wat moet je?!' Vroeg ik boos. Forest keek me grijnzend aan. 'Ik moet niet veel, we gaan gewoon mooi wachten tot prins Moon en Ocean terugkomen. Ik neem dit kasteel over.' Ik balde mijn vuisten. 'Je blijft met je poten van Ocean af!' Forest lachte vals. 'En jij denkt dat ik naar jou ga luisteren Rain? In de tussentijd heb ik wat gezelschap voor je.' Forest liep de kamer uit en Derias werd naar binnen gegooid. Hij zat onder de schrammen en blauwe plekken. Over zijn voorhoofd liep een straaltje bloed. De deur werd weer dichtgegooid en viel in het slot. Ik liep naar hem toe en knielde voor hem neer. 'Derias, wat hebben ze met je gedaan?!' Derias hoestte. 'Ze wilden weten wat ik Ocean geleerd had en wilde weten welke krachten Ocean heeft.' Ik hielp Derias overeind. 'We hebben een groot probleem Rain, als Moon en Ocean terugkomen zijn ze in groot gevaar, vooral Ocean.' Ik beet op mijn lip. Wat moesten we nu doen?

[Ocean]

'Ocean, wakker worden!' Ik knipperde met mijn ogen tegen het felle zonlicht. Ik klom overeind. Moon stond in de deuropening. 'Kom op, opstaan slaapkop!' Ik klom overeind en rekte me uit. Ik opende de grodijnen. Het regende keihard buiten. Ik waste me en deed een jurk aan. Ik liep het smalle trapje af Moon stond onder te wachten. 'Gaan we naar de bibliotheek vandaag?' Moon schudde zijn hoofd. 'We gaan terug naar mijn kasteel, ik heb nieuws gehad dat het niet goed gaat met Derias.' Verbaasd keek ik hem aan. 'Wat is er aan de hand met hem?' Ik keek Moon verschrikt aan. Moon legde zijn hand op mijn schouder. 'Het komt goed, we gaan nu.' Ik knikte. We stapten in de koets en reden naar het kasteel terug.

[Rain]

Prins Forest kwam binnen gelopen. 'Rain, jij gaat mee. We moeten zo iemand verwelkomen.' Hij keek me gemeen aan. Twee van zijn wachters trokken me weg bij Derias. Ik werd meegevoerd naar de ingang. Prins Forest stond glimlachend bij de ingang. 'Laten we hier maar eens rustig wachten. Herken je die koets daar Rain?' Verbaasd keek ik in de verte. Ik schrok. In de verte kwam de koets aangereden. De koets van Moon en Ocean!

[Ocean]

Ik zag het kasteel al in de verte. We stopten vlak naast het kasteel. Moon stapte uit. Ik liep achter hem aan. Ik zag personen bij de ingang staan maar kon niet goed zien wie het waren. Opeens greep Moon mijn pols vast en draaide hem op mijn rug. 'Moon wat doe je?!' Moon duwde me vooruit. 'Doorlopen.' Zei hij. Duwend liep ik door. Nu kon ik zien wie bij de ingang stond. Rain werd vastgehouden door twee wachters en Prins Forest stond er grijnzend naast. Een kleine grom ontsnapte uit mijn mond. Dit was dus de hele tijd het plan geweest. 'Ocean, wat fijn dat je er bij bent!' Woedend keek ik hem aan. 'Vind je het geen leuke verassing dat Moon mij helpt?' Forest streek met zijn hand langs mijn wang. Boos draaide ik mijn hoofd van hem weg. Moon greep mijn kin vast en dwong me hem aan te kijken. 'Ik zou maar gaan luisteren Ocean, anders leeft Rain niet lang meer!' Ik keek hem aan. 'Ik haat je Forest!' Forest lachte. 'Sluit haar op.' Moon trok me het kasteel in. Ik werd in een vieze, koude kerker gegooid. De deur viel in het slot, we waren weer terug bij het begin...

De trilogie: Het sterrenkindWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu