Kayıp Yazma

29. Bölüm

Hoş geldiniz kuzular,

Yine zorla yazdığım bir bölüm. Ben bölüm yazarken nedense olmayan işler çıkıyor bir türlü bitirip atamıyorum. 😂

Geçen bölüm oylar olmadı ama olsun benin beni bırakmayan tatlı okuyucularım var onların hatrı bende büyük onlar için dolmadan atarım. 💙 Hayalet okuyucularım size de selam olsun. 🤚

Neyse bu bölüm 620 oydan devam edelim. Yorumlarınızı unutmayın emi canlarım. Onlar yazmam için büyük etken.

Hadi keyifli okumalar. 🌸

●●●

Ali karısının özlemiyle bugün erken çıkmış ve onunla güzel bir gün geçirmek için kursa gelmişti. Dün karısı onun için giydiği kıyafetle aklını başından almış unutulmaz bir gece yaşatmıştı öyle ki hala geceyi düşünürken kasıklarındaki hareketlenmeye mani olamıyordu. Derin bir nefes doldurdu adam içine. Bugün sıra kendisindeydi. Güzel bir yemek yiyip güzel vakit geçirmesini sağlayacaktı Feride'nin.

Biraz gerisinde durduğu duvardan çok belli olmuyordu adamın bedeni ancak o kendine doğru salına salına gelen kız gurubundan beyaz elbisenin üzerine giydiği uzun montuyla gözleri hiçbir yere değmeden karısını bulmuştu. Açtığı saçları ve kızlarla konuşurken gülen gözleriyle o kadar güzeldi ki onun varlığına bir rüya olmadığına kendini bir kez daha inandırdı.

İstemsizce gülümseme yüzünde yer edinirken karısının kendine doğru gelmesini bekledi. Lakin kadın kendisiyle konuşan kızlarla vedalaşıp gerisine bakınca Ali'nin gözüde o tarafa kaydı. Uzun boylu ince yapılı bir adamın karısına doğru geldiğini görüp kurslarını çatan adam Kkrısını herkesten saklama dürtüsü öne çıkmaya hazırken tam olarak olayı anlamak amacıyla bekledi biraz. Fevri davranmanın sonunda daha birkaç aydır yakin olduğu kadını kırabilirdi. Ancak içinde susmayan şeytanlar vardı. Bu adam niye karısını durdurmuştu? Ne konuşuyorlardı? Üstelik neden karısına hayran bakıyormuş gibi hissediyordu? Her sorunun ardına başkası eklenirken içindeki şüpheleri susturmak için uğraşıyordu. Belki derslerle ilgili bir şey soracaktı, belki adamın günahını alıyordu, belki kendisi Feride'ye hayran olduğu için o adamında kendisi gibi baktığını düşünüyordu.

Böyle böyle kendini avutan adam yumrukları sert bir şekilde sıkılmış kendi iradesine sahip çıkmaya uğraşmıştı ta ki adamın eli karısının dokunmaya kıyamadığı saçına elini sürmesi onun tüm bu çabalarını geri atmıştı. Derinden gelen bir sesle sinirle kükreyen adamın artık gözünde Feride'nin saçlarında gezen yabancı el vardı. "Feride!"

Sinirle Feride'nin yanına giderken tekrar tekrar o an dönüyordu gözlerinin önünde ve bu durum Ali'yi daha fazla çileden çıkarıyordu. Karısının adını söylediğini bile duyamayacak kadar sinirlenen Ali hızla onların yanına vardığı an Feride'ye elini süren adama yumruk attı. Hıncını alamayan Ali ikinci kez yumruk atınca karşısındaki şaşkınlıkla kendisine tepki vermeyen adamı yere düşürmüştü. Hala sinirken kopüren Ali yere düşen adama doğru ilerlerken Feride'nin bedenini saran ince kolları durmasını sağlamıştı.

"Kurban olayım dur artık! Başına bir iş getireceksin!" Karısının sesiyle biraz olsun kendine gelen adamın elleri hala sinirden titrese de karşısındaki kendine korkmuş gözlerle bakan adamdan uzaklaştı. Kızın elini tutup elinden bir kaza çıkmamasını özen göstererek ardını döndü.

"Şikayet edeceğim seni. Arkam sağlam seni içeri..." Yerde yatan adamın tehditleri birbirini kovalarken onu duymadan yoluna devam eden Ali'nin tek düşündüğü Feride'yi alıp buradan bir an önce gitmekti.