Paramour(METROPOLIS HEIRS II:) RIKKI ARAGON

CHAPTER THIRTY : THE CHASE, THE BATTLE AND THE FINALE

"f*ck you! bumaba kayo sa helicopter mga duwag!"

bulyaw nya sa mga umatake sa kanila. the Mansion is filled with the defeaning sound of heavy gunfire. walang habas ang palitan ng putok sa pagitan ng mga tauhan nila at ang mga kalaban. wasak ang floor-to-ceiling na fiber glass door at nagkalat ang mga bubog nito sa balkonahe at sa loob ng kwarto.

Maan freaked out at nanginig sa labis na takot. bumalik sa alaala nito ang bangungot nung masalimuot na gabing napaslang ang ina nito-at kapatid.

kahit balot din sya ng takot dahil sa onslaught ng mga atake sa kanila, she has to run. may mga abrasions ito sa katawan dahil sa mga bubog na nagliparan.

"young master!" sigaw ng isa sa mga tauhan nila.

"dalhin mo si Maan sa library at bantayan nyo ng maigi. go! kilos na!"

utos nya sa mga ito. agad nitong binuhat ang girlfriend nya palayo. malutong syang napamura ng magpaputok na naman ang  mga sumalakay.
tumilapon sya nang sunod-sunod na batuhin naman sila ng mga ito ng hang grenades at iba pang uri ng bomba..

napadaing sya sa sobrang sakit nang may dumagan na bahagi ng pader sa binti nya. the wall was blasted and pieces of blocks are thrown everywhere. she groaned and winced in pain and the wet, sticky stuff on her head turns out to be blood.

napaubo sya at sinubukang bumangon. tinanggal nya ang mga durog na blokeng nakadagan sa kanyang binti.  wasak na ang kanyang silid at halos 'di nya na makilala ang hitsura nito. ansakit ng kanyang binti at pakiramdam nya, may nabali yatang buto doon. daig pa nya ang uod na gumapang para lang makalabas. sobrang gulo pa rin ng bahay at tantya nya'y anlaki ng damage nito.

naghalo na ang dugo at pawis nya at hirap na hirap syang abutin ang knob ng pinto.

kailangan nyang puntahan si Maan at sigurohing ligtas talaga ito. she hissed as she tried to stand-up. kumikirot ng husto ang nasugatan at nadaganan nyang binti.

"mga salot! argh..ansakit bakero! sh*t, sh*t!"

'di nya maiwasang manliit nang bumagsak sya sa sahig. namanhid ang kanyang binti at hirap din syang igalaw na ito.

pinukpok at hinampas nya ang dalang handgun sa sahig. 'di nya maiwasang manliit sa kanyang sitwasyon. ilang beses na bang nangyari ang ganitong senaryo? pangatlo na. she hated being clumsy and weak and yet here she is---ni hindi man lang makatayo.

mas na-alarma pa sya ng makarinig ng mga sigawan 'di kalayuan sa kinalalagyan nya. dumagundong ang buong kabahayan ng pasabugan na naman ng mga inutil. the shrilling sound of heavy gunfire is still heard loud and clear. hindi pa tapos ang kagulohan.

kinailangan nyang masigurong maayos ang sitwasyon ni Maan. kaya kahit para syang uod na gumagapang, ginawa nya. she drag her injured, swollen leg as she advance to the door. hands trembling, she reach the knob and turn it. 'di nya na alintana ang dugo sa kanyang ulo at ang kanyang binting kumikirot. tagumpay nya na sanang napihit ang pinto nang----

"bakero! ang sakit, t*ng*nang bwiset ka kung sino ka man! sh*t, sh*t!"

napasinghal sya ng bumagsak na naman sa sahig-at may bonus pang bukol sa noo. pesteng kamalasan talaga.

"what the hell Aragon?! anong ginagawa mo sa likod ng pinto?"

it's Atlantis, or 24. may bitbit itong AK47 rifle at nakasampay sa balikat nito ang magazine na puno ng mga bala.

"ano sa tingin mo? alangan namang trip ko lang gumapang at pihitin ang pinto?! peste naman!"

she spat, nursing the lymph on her forehead. napapalatak na lumapit ito sa kanya.