Paramour(METROPOLIS HEIRS II:) RIKKI ARAGON

CHAPTER TWENTY-TWO

***
nanatiling nakatingin sa kawalan si Sakura Aragon. nasa kanyang opisina pa rin sya at malalim ang iniisip. she heaved a heavy sigh and look at the confidential files on her desk---and a series of photos belonging to a single person....

Maria Anja Romanov Mondragon. the stellar and famous lady lawyer with an iron fist. mataman nya lang na tinitigan ang mga impormasyong nakuha. sumandal sya sa kanyang leather swivel chair, while drumming her fingers on the glasstop of her office table.

hindi nya akalaing ganito pala kalupit maglaro ang tadhana----na sa ganitong paraan nya makikilala ang isa sa mga anak ni Agent Demetriova. she felt relieved na nakilala ni Rikki ang batang iyun. pero ngayon pa lang, nababalot na sya ng matinding pangamba.

ramdam nyang kumikilos na ang mga salot---patunay lang nito ang nangyaring ambush sa dalawa. then, her phone rang.

"Hikaru. ang mga tauhan ko, nasa bahay pa ba ni Attorney Mondragon?" satisfied na tumango sya sa binalita ng assistant. "good. keep it that way."

she needs to be safe. the moment na nakuha nya ang kabuuang impormasyon tungkol kay Attorney Mondragon, wala syang sinayang na panahon. hindi na nya pinaalis ang mga tauhan sa tahanan nito.

a faint smile appeared on her face as she remembered a somehow good memory. a memory that reminded her of how much she owe the female secret agent.

nang dahil sa sakripisyo ni Agent Demetriova, buhay pa silang dalawa ng anak nya. kaya bilang pagtanaw ng malaking utang na loob, gagawin nya ang lahat para masigurong ligtas ang anak nito at hindi mapapasakamay ng mga kasapi ng Russian at Japanese Mafia.

dahil alam nya ang habol ng mga ito sa batang yun---at tyak na marami ang masasawi kapag nagkataon. pagsulyap nya sa relong pambisig, alas otso na ng gabi. muli nyang kinuha ang smartphone at may tinawagan.

"nasan ka ngayon?" tanong nya.

(nasa bar, Okassan. bakit ho? may problema ba?) sagot nito sa kanya.

"nothing. look, anak---if you want to stay somewhere.. then go. just be safe. bye, anak." and she ended the call.

tyak na magtataka ito sa mga sinabi nya, lalo na't hinigpitan pa nyang lalo ang security detail dito right after the ambush. she gathered her things and left the office. agad na naging alerto ang mga guards pagkalabas nya.

she's walking along the silent hallway when she detected an unfamiliar presence near her. daglian syang napahinto, causing the guards to halt. nilingon nya ang paligid para makita ang tila nagmamasid sa kanya.

"Madam? may problema po ba?"

tanong ng head security nya. mataman nyang tinitigan ang likod ng isang malaking beam sa pader. pero wala nang gumagalaw doon kaya umiling sya.

"nothing. bukas, you notify the team leader of the building's security. ipasiguro mong walang unwanted presence lurking around the area." utos nya sa tauhan. yumukod ito at tumalima.

"hai, Madam."

sagot nito. nagpatuloy sya sa paglalakad hanggang marating nila ang executive lift. agad silang pumasok pagkabukas nito.
*********

pagkasara ng pinto ng elevator, dun pa nakahinga ng maluwang si 24. kamuntik na sya kanina. sh*t.

hindi pala talaga ganito kadali ang lahat. sobrang higpit ng seguridad nito, daig pa ang mga PSG ng Presidente. lumabas na sya sa pinagkublihan at isinaklob muli ang hood ng suot nyang jacket sa kanyang ulo. wala syang dapat masayang na oras---lalo na ngayong nakutoban na ng matandang huklobang si Volkov ang pagpapanggap nya.