Stay With Me

31

Obudziłaś się. Mocno bolała cie głowa. Dotknęłaś ja ręką by sprawdzić czy się zraniłaś, lecz był to tylko guz. Rozejrzalas się bo nie wiedizlas gdzi jesteś. Ale napewno nie leżałaś na trawie w lesie mo jeśli trawa byłaby tak miękka to życie byłoby cudowniejsze.

Byłaś w pomieszczeniu. A dokładnie w pokoju, który tak dobrze znałaś. Nic się w nim nie zmieniał oprócz twojej niechęci do niego.

— Co ja tu robię?

Odwróciłaś się w stronę kanapy, która znajdowała się pod ścianą. I zobaczyła go.

— Uderzylas głową w drzewo i straciłaś przytomność. Możesz podejśc i mnie spoliczkować, cokolwiek ale nie mogłem cie tam zostawić.

Podeszłaś do niego I go uderzyłaś.

Należy ci się chuju

— Niepotrzebnie.

Na twarzy chłopaka zawitało zdezorientowanie. Lecz po chwili znow przybrał ,,obojętną,, maskę. Natomiast coś mu nie wyszło.

Odwróciłaś się w stronę drzwi i już miałaś iść ale poczułaś uścisk na twoim nadgarstku i lekkie pociągnięcie.

— Y/n nie możesz tak po prostu iść. Nie po tym co mi powiedziałaś.

—A co niby mam zrobić?

Prychnęłaś z irytacją.

— Zostać.

— Ja? Tutaj? Z TOBĄ? Nie wydaje mi się.

— Mam jakąś szanse?

W połowie kroku do klamki zatrzymałaś się.

— Nie wiem. Nie dam ci złudnej nadziei. Musisz zrozumieć, że nie jest to takie łatwe jak ci się wydaje. Ja nie rzucę swojego dotychczasowego życia i nie wyjadę jak najdalej stąd.

Chłopak nic nie mówił. Dal ci wolną drogę.

Otworzyłaś drzwi i pospiesznie zeszłas ze schodów by jak najszybciej opuścić budynek.

Przez częste odwiedzanie tego miejsca w twojej głowie wykula się droga jak trafić do domu i z domu tutaj.

Spojrzałaś szybko na ekran telefonu i zauważyłaś 6 nieodebranych połączeń od babci.

Cholera

Szybko wystukalas hasło do telefonu a następnie wybrałaś numer do babci.

— No hej, już wracam nie musisz się martwić.

Nie czekając na odpowiedź ruszyłaś przed siebie, nadal czując intensywny bol glowy.