17

45 7 0
                                    

Fabrikada dosyalara bakmaktan sıkılmış gözlerimi duvardaki saate diktim. Saat 14.17'ydi. Biraz daha çalışsaydım geç kalacaktım,Katie ile olan seansa.

Hızlıca çıktım arabama bindim. Bir kaç dakika uzaklıktaydı,katie'nin ofisi. Arabamdan indim. Ve hemen içeri girdim.

"Çok bekletmedim umarım,katie."

"Hayır harry. Gel otur böyle. Eee nasılsın bugün?"

Aslında hiç iyi değildim ama insanlara kötü olduğumu belli etmemeye çalışıyordum. Çünkü her şeyden şikâyetçi olduğumu düşündüklerini düşünüyorum.

Tuhaf biliyorum ama böyle. Katie bana bakıp daldığımı fark etti.

"Ne oldu? İyi görünmüyorsun. Bir problem mi var?"

"Hayır,biliyorsun işte her zamanki şeyler."

"Anladım. O zaman seansa geçelim. Geçen gün anlattığın şeyler mesela. Duygularını kontrol etmede,kendini dışarıya karşı ifade etmeye çalışmada zorluk çektiğinden bahsetmiştin. Ve insanların senin hakkında bazı düşünceleri olduğunu düşündüğünden de. Bu fikirlerin değişti mi? Ya da daha düzgün bir ifade ile soracak olursam bu düşüncelere seni iten şey ne sana göre?"

Ellerimle oynamaya başladım. Dizlerimin titrediğini hissedebiliyordum. İçimde tuhaf ve tarifsiz bir duygu vardı. İlk defa bu şekilde bir şey oldu içimde. Nasıl desem,korkuyla karışmış heyecan gibi. Ama daha nötr bir duygu. Tarifsiz anlamsız bir hissiyat.

Katie de bu davranışlarımı fark etti ve konuşmadan edemedi. Her zaman böyle bir huyu vardı. Bunu da işine yansıtmıştı.

"İstersen daha sonraya da erteleyebiliriz harry."

"Özür dilerim katie." dedim ve hızlıca çıktım. Ama bunu neden yaptığımı hiç bilmiyordum. Kendimi yeterince rezil etmiştim zaten.

Hızlıca eve gittim. Odama çıktım. Fred'in telefonundan onun mail hesabına göz atarken son 3-4 aydır Lortica Eryanes Akıl ve Ruh hastalıkları hastanesinden mailler geldiğini fark ettim. Çok şaşırdım çünkü fred'e neden mail atarlardı ki? Hemen mail'lere baktım. Son mail'de şöyle yazıyordu;

"Rocherst Cleaner'e 3,5 aydır ulaşılamamaktadır. Hastanemizden gideli 3,5 ay olmuştur. En kısa zaman içerisinde maillere cevap vermenizi ve bizimle iletişime geçmenizi rica ederiz,Fred Carter."

KAFAMDAKİ SESLER|°BİTTİ°Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin