not yardımı/texting

28

Adamlar- Doldum

İyi okumalar.

.......

2 yıl önce

"Derin bütün birikimini mi bırakıyorsun tuvalete, hadisene!" Dedim aceleyle. Kabinin içinden oflama sesi geldi. "Selin bari tuvalette bırakta rahat rahat işeyeyim." Dedi. Oflayarak Kolumdaki saate baktım. Daha yarım saatimiz vardı. "İyi otobüsü kaçırınca annemlere de Derin'in çok çişi vardı, otobüste işemesini beklemedi gitti, deriz."

Kabinin kapısı açıldı ve Derin çıktı "beklesin işi ne?" Dedi gülerek. Ellerini yıkadı ve kolumu kendine çekerek saate baktı. "Selin!" Dedi ve kolumu ısırdı. Yüzümü buruşturarak ona baktım. "Napıyorsun kızım?!" bana kızgınlıkla bakarak "daha yarım saat var." Ona 'yani?' Der gibi baktım. "Niye acele ettirdin?" Dedi hüzünle. "Ne yani daha işeyecek miydin Derin?" Diye sordum. "Evet, işyecektim belki." Dedi. Gülerek ona baktım. "Tamam hadi gel sana yiyecek bir şeyler alayım barışalım." Yüzünde hemen güller açtı ve kolama girdi. "Tamam, hadi gidelim." Dedi ve tuvaletten çıktık.

Gidip iki tane tost aldık ve bir masaya oturduk. Okullar yarı yıl tatiline girmişti. Bizde bu yüzden Derin'le bir kaçamak yapıp teyzemin yanına gitmeye karar vermiştik. Çünkü annemler şehir dışı olarak bir tek teyzemin yanına gönderebiliyorlardi. Ahsen teyze başta izin vermemişti. Derin'in başına bir şey gelmesinden korkuyordu çünkü Derin'e çok düşkündü. Ama yalvar yakar ikna edebilmiştim. Bizi yalnız bırakmamak için onlarda gelmek istemişlerdi ama hemen itiraz etmiştik. Zaten otobüsle yolculuk yapacaktık. Korkacak bir şey de yoktu.

Derin beni dürttü. "Sence Ceyda hoca çok kızar mı?" Diye sordu. Ceyda bizim Bale hocamızdı. Küçüklüğümüzden beri onunla çalışıyorduk. Bu hafta çalışmalarımız vardı ama biz tatil yapmayı seçmiştik. Geri dönünce bizi bir güzel yoracaktı. Kafamı salladım "kızmayı bırak, bizi dövmese bari." Dedim. Omuz silkti "tatilim güzel geçtiği sürece dayakta yiyebilirim." Dedi. Gülerek "Senin bu üç günlük dünya hallerin bitiriyor beni." Dedim. sandalyesini bana yaklaştırdı, koluma girdi ve kafasını omzuma yasladı "ben her şeyi iyi tarafından görüyorum sadece." Dedi.

Derin hep böyleydi. Sadece ana odaklanır, anı kurtarmaya çalışırdı. O yuzden hep pozitifti. Kötü bir olaydan bile iyi niyet çıkartabilirdi. Ben ise onun tam tersiydim. Bu yüzden birbirimizi tamamlıyorduk. Derin'le küçüklükten beri arkadaştık. Onunla ilk başlarda hiç anlaşamazdık. Daha doğrusu ben anlaşamazdım. Derin hep güler, benimle oynamaya çalışırdı ama ben hep onu terslerdim. Nedenini bilmiyordum. Ama zamanla ona alışmıştım. O hep böyleydi, güler yüzlü, esprili bir kişilikti. Daha sonra Derin benim her seyim olmuştu. Arkadaştan ziyade kardeşim olmuştu.

Bir derdimiz olduğunda birbirimize koşar, dinler ve birlikte ağlardık. Yeri gelir deliler gibi kahkaha atar, yeri gelir hunharca ağlardık. Bütün anılarımda Derin vardı. Hayatım onunla geçmişti. Bana baleyi sevdiren de oydu. Bu yüzden ona minnet duyuyordum. Çünkü hayatımda büyük bir gelişme yaratmıştı.

Bende başımı Derin'in kafasının üstüne yasladım ve öylece etrafı süzmeye başladık. Biz otobüsü beklerken yanımıza nefes nefese kalmış bir kadın geldi. İkimizde kafamızı kaldırdık ve kadına baktık. "Merhaba kızlar, müsaadenizle masanıza oturabilir miyim? Her yer doluda." Anın şaşkınlığıyla birbirimize baktıktan sonra kadına döndük. Gülerek "tabii buyrun." Dedim elimle işaret ederek. Kadın da bana gülerek "çok teşekkür ederim." Dedi.

Bir kaç dakika öylece sessiz sakin otururken Derin dayanamadı. Zaten bu kadar sessiz kalmasına şaşırmıştım. Kadına döndü ve "siz nereye gidiyorsunuz?" Dedi güler bir yüzle. Kadında ona gülerek baktı ve "İzmir'e gidiyorum, siz?" Derin kadına heyecanla bakarak "bizde İzmir'e gidiyoruz." Dedi. Kadının yüzünde de hafif bir şaşkınlık oldu. "Siz de mi tatile gidiyorsunuz?" Diye sordu Derin. Onu hafifçe karnından dürttüm. Kadın rahatsız olabilirdi.