GÖNÜL KUŞU +18 (Kitappad uygulamasında)

Ördü Kader Ağlarını..

🎉Yeni Bölümle Geldiim,🎉

 Sonunda Bebeklerim Karşılaşıyor, Pamir biraz kırıcı ama Hicran'ım  Lafı Gediğine oturtuyor :D

Keyifli okumalar <3 
Sizleri Seviyorum <3

..........

Hicran Taşkıran

Çaydanlıkları, Yer sofrasının üzerine bıraktığımda, Son kez gözlerimi Kahvaltı sofrasında Gezdirdim..

"Her şey Harika.." kıkırdayarak, Babamın Odasına doğru ilerlediğimde, Berat Daire kapısının önünde Ayakkabılarını giyiyordu..

"Nereye ?" şaşkınlıkla açılan gözlerim, ondan bir gülümseme alırken konuştu.

"Çok geciktim, Ferhat Abi aşağıda bekliyor, Terminale bırakacak beni.." Ayakkabılarını giydiğinde dikeldi.

"Siz yapın Kahvaltınızı, Babama söylersin, Bir kaç gün yollarda olacağım." yumuşak sesi, yılgın bir nefes verip, omuzlarımı düşürmeme neden oluyordu..

"Muavinlik seni çok yoruyor, başka bir iş bulsan.." sitemkar sesim, gözlerini kaçırmasına neden oluyordu.

"Başka şansım yok Hicran, iş seçecek durumda değilim." Ardından demir tırabzanlara tutunarak, merdivenleri inmeye başladı..

"Allaha Emanet ol.." arkasından seslendiğimde, kapıyı yavaşça kapattım ..

Derin bir iç çekiş eşliğinde Babamın Yatak odasına doğru ilerledim.. Kapı kulpunu saran ellerimle, yüzüme kocaman bir gülümseme yerleştirdim.. ve bir kaç kez tıklattığım kapıyı yavaşça araladım.. "Babacığım.." gözlerim odanın içinde gezindiğinde, Babamın içerde olmadığını görüyordum..
Yatağı toparlanmış, Pijamaları özenle katlanıp , baş ucuna yerleştirilmişti.

Şaşkınlıkla çıktım az önce girdiğim odadan.. "Nerede ki bu Adam.." Evin içinde kafa karışıklığı ile adımlarken, Banyoya doğru ilerledim.. "Baba.." kapıyı geriye doğru açtığımda, kimsecikler yoktu..

Salona döndüğümde, Telefonuma doğru ilerledim.. "Nereye gitti bu adam.." Telefonumda ki mesaj , arkadaşım Necla'dan gelmişti, görmezden gelerek Babamın numarasını çevirdim..

Çalan telefonu kulağıma dayadığımda, bir süre çalan telefon, sonunda açılıyordu..

"Efendim kızım?" Babamın sesi ile, ilerideki koltuklardan birine oturdum..

"Baba neredesin sen ? Ne ara uyandın, hangi ara çıktın ?" sesimdeki sabırsızlık, sessiz bir gülüşle karşılık bulurken konuştu..

"Ben geceden çıktım, haber verecektim ama uyuyordunuz.." alnım kırıştığında devam etti konuşmaya

"İlhami Abine, taksi için şoför ararsan bana ulaş demiştim, Dün bir şoför gelmeyeceğini söyleyince, bende Geceden Taksiye çıktım.." omuzlarım bir kez daha çökerken, fısıltı ile konuştum.

"Baba.." sesimin titremesi, teselli edici sesiyle karşılık buldu

"Evde otur otur , bunalıyorum Hicran'ım, ben öyle gazetede bulmaca çözecek Adam değilim, biliyorsun.. hem bana da iyi geldi.." sesindeki heyecan ile, derin bir nefes aldım..

"Baba, bunu neden yaptığını biliyorum, ama gerek kalmayacak.. inan bana, halledeceğiz merak etme.. Sen artık dinlenmen gereken yaştasın, ne Taksisi, hırsızı uğursuzu var, bütün gece aklımız sende mi kalsın istiyorsun sen.." sitemkar sesim yeniden bir gülüşle karşılık alıyor..

"Çocuk muyum ben Kızım ? Karışma sen benim işime, Bir kaç saate gelirim hem, uzun uzun konuşuruz, sen bide bana üzülme.." ardından kapanan telefon ile, derin bir off çektim..