Bir elveda bile ağır gelirmiş,
Terk edilmiş tüm yüreklere.
Ki bazı elvedalar,
Dile getirilemezmiş;
Çünkü gözlerden anlaşılırmış bazı vedalar,
Gözyaşları, kalbinden akarmış bazı insanların.
Gitme, diyemezlermiş,
Kimsenin dilinden dökülmezmiş veda sö...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
SİTANSEL CEMİYETİ II
21.BÖLÜM
NANKÖRLERİN EVRİMİ, KALPSİZLERİN DEVRİMİ
Nankörlerin evrimiydi; Kalpsizlerin devrimiydi... Şimdi aynaya soruyordum: Kalpsizlerin devri miydi?
Elimdeki su bardağını tutarken bile tir tir titriyor, karşımdaki adamın karıştırdığı dosyayı görmeye çalışıyordum fakat fazla uzaktaydı, okuyamıyordum. Suyu karşımdaki alçak sehpaya bıraktım ve Asil Başı'nın ciddiyet fışkıran yüzüne döndüm. Adam önce bana sonra masaya bıraktığım yarı dolu su bardağına baktı, kaşlarını kaldırdı.
Homurdanır gibi "Umarım başladığın her işi bu şekil yarım bırakmıyorsundur," dediğinde kafamı olumsuz anlamda salladım. Bardağı aldım, suyu içtim ve sehpaya tekrardan bıraktım. Tekrardan homurdanır gibi "Umarım her şeyin fazlasının zarar olduğunu biliyorsundur." derken hayretle soluma -onun olmadığı kısma- döndüm ve sabır çektim.
Düşünmeme müsaade bile etmeden karşısındaki dosyaları imzalar imzalamaz bana uzattı, kalemi de dosyanın üstüne koyduktan sonra parmaklarını avucunun içine gömerek, ellerini de çenesine yerleştirerek beni izlemeye başladı, korkunç bir şekilde.
Dosyayı elime aldım, sayfaları hızlıca çevirirken çok fazla madde olduğunu fark ettim ve gözüme batanı sormaya başladım:
"Sizce de bir senelik sözleşme içerisinde istifa ettiğim takdirde beş sene ceza yemem etik mi?" Adam ellerini gevşetti, bilmiyormuş gibi bir yüz ifadesine büründü ardından tekrardan aynı şekli aldı. Sabır çekercesine dosyaya döndüğümde hayretle "Burada silah ve dövüş eğitimi alacağım yazıyor fakat ben bir insana fiziksel olarak zarar veremem, benim karakterime ters..." diye belirttim. Muhtemel olarak isyankârca bulduğum bu tavrım sonrasında kafasını olumsuz anlamda salladı.
Arkasına yaslandı ve "Karakterine ters lâkin herkes kendini aşmalı." dedi tok bir sesle. "Cesur insanlar değişimi kabullenebilirler fakat korkaklar, değişimi sürekli olarak reddederler. Başladığın yerde kalmak istiyorsan ve hem gelişimi hem de değişimi reddetmek istiyorsan o kâğıda bence de boş yere imza atmaman gerekir." Bu adam kafamı karıştırıp aklıma girmeyi başarabilecek türden konuşuyordu. "Bana kalırsa baban gibi sığ görüşlü bir iş adamının çalışanları tarafından büyütüldüğün için her şeyi kültür ve duygudan ibaret olarak görebiliyor olabilirsin fakat biz burada sana zekânı ve gücünü kullanabileceğin bir alan sunuyoruz." Yüzünü masanın ortasına kadar getirdi, hâlâ uzaktık ama biraz yaklaşmıştı. "Kumsal, sen bu cemiyete tesadüfen varmasan böyle bir dünyadan haberin dahi olmayacaktı..." Kafamı salladım, hâlâ titriyordum. "Sence de bu bir işaret değil mi?" Sol gözünü kırptı. "Sen de bizdensin, bizden olmaya devam et... Sözleşmenin son maddesinde bir senelik görevini uyguladığın takdirde istediğin kadar devam edebileceğin yazıyor."
