Bir elveda bile ağır gelirmiş,
Terk edilmiş tüm yüreklere.
Ki bazı elvedalar,
Dile getirilemezmiş;
Çünkü gözlerden anlaşılırmış bazı vedalar,
Gözyaşları, kalbinden akarmış bazı insanların.
Gitme, diyemezlermiş,
Kimsenin dilinden dökülmezmiş veda sö...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
SİTANSEL CEMİYETİ II
20.BÖLÜM
Hüzne Boyanmış Sarı Saç Telleri
Saçımda nem, tenimde gözyaşı Vurmuş hüznüm sarı saç tellerime. Aklımda sen, fikrimde aşk yası; Vurmuş hüznüm sarı saç tellerime.
Koynumda gül, cebimde diken; Dikeni batmış sevdiceğim, en derinlerime. Ben ki aşka ahkâm kesen; Yalanı atmış sevdiceğim, en derinlerime.
İnsanlar değişir mi?
Değişmez, derdim ve ahkâm keserdim yıllarca. Aklı fikri değişir de kalbi değişmez, diye düşünürdüm. Okudum, bunun üzerine çok yazı okudum, paragraflarca... Fakat okunmakla kalmadığını, yaşanılması gerektiğini de öğrendim bizzat.
Ben değişmiştim.
Bunu söylemek pek zor lâkin değiştim. Aylarca etkisinde kaldığım koca cemiyet zincirinde âşık oldum, ölümle tehdit edildim, öldürmekle şartlandım, ölüme kendim gittim, intihar etmeyi düşündüm ve hepsini bir anda düşündüğümde de evet Kumsal, dedim, sen değiştin.
Eğer bir insan değiştiyse başka bir insan da peşinden mutlaka değişir, tezini de doğrulamış oldum çünkü emindim bundan, Boran da değişmişti. Hareketi, ses tonu, bana olan yakınlığı, kelimeleri... Sanki öncesinde hayat dolu değildi de ben geldikten sonra olmuştu, gibi hissettirdi.
Daha doğrusu ve ne yazık ki hissettirmişti.
Bir insanın samimiyetine anında inanmazdı Kumsal Korkmaz, bir insana öylesine âşık olmazdı ama benim tanıdığım Kumsal Korkmaz... Boran öylesine bir insan değildi ve hislerim de dolaylı yoldan öylesine olamazdı zaten ancak son duyduklarım?
Gözlerimi araladım, düşüncelerimin yoğunluğuyla baş ağrım birbirlerini derinleştirirken zorlansam da doğrulmayı başardım; Dağhan ve Rıfat'ın fısıldaşma seslerini duydum. Elim istemsizce dağınık saçıma ilerledi, saçlarımı avuçlayıp sıktım ve baş ağrımı kendimce geçirmeye çalıştım.
