Maybe This Time

21

°°°°°°°
  
  
   After naming magkasama ni Sara Sa EK ay halos 3weeks ko syang hindi nakita o nakasama man lang..

Tinanong ko sila Win at Karla tungkol ky Sara pero ang sabi nila ay nasa Davo daw ito dahil pinauwi ng magulang nya,  kasi nagkasakit dw ang nanay ni Sara..

Parang ayaw kong maniwala pero wala rin naman akong magagawa, mas isa ko nalang munang ginawa ang thesis namin..

Pagkalipas ng tatlong linggo ay pumasok na rin si Sara ng makita ko sya sa pinto pa lang ng silid namin ay parang nabuhayan na agad ako ng dugo..

I feel so happy seeing her again at magkakasama na ulit kami..

"oy kamusta?  I miss you.."  masayang sambit ko sabay yakap sa kanya

Yakap na may kasamang pagmamahal..

"akala ko di kana babalik sara, my bestfriend is back.. I miss you so much.."  pabulong kong sabi ky sara

Hindi pa rin sya nagsasalita at damang2x ko namang pagkakayakap ko sa kanya..

Tumagal pa ng ilang minuto ang yakap ko ng biglang magsalita si Sara..

"b-bong tama na.. N-nakatingin na sila satin.." nahihiyang suway ni Sara sakin kaya mabilis kong tinanggal ang pagakakayakap ko sa kanya

"sorry na carried away lang ako... But seriously sara namiss kita.."  i said sweetly while looking straight to her eyes

We just stared at each other noone dares to talk, its like our eyes understand what our  mouth need to say..

"hoy mga accla umupo na po tayo, opo kasi dadating na ang prof natin opo.. Sige na po.."  biglang singgit naman nitong si Karla kaya umupo na kami ni sara at maya2x pa ay dumating na rin ang prof namin..

After ng klase ay niyaya ko si Sara na mag lunch hindi sana sya sasama pero mabuti nalang at pumayag rin sya..

I wanted to bring her on my safe place yung lugar na walang may alam tanging ako lang, my condo..

Even may family didn't know this place kasi hindi ko pinaalam sa kanila, dito ako tumatakbo kapag sobrang bigat ng pakiramdam ko..

Kung gusto kong mapag isa ay dito ako pumupunta and I wanted to share it with Sara ONLY!

I want to cook for Sara also, kahit family ko hindi ko pinagluluto si Sara lang talaga ang gusto ko makatikim ng mga luto ko at dahil sa palasyo ko..

If this could be our last moment together I will spend it with her and only her..

While I'm cooking nakikita kong nakatanaw si Sara sa may balcony, I just imagine myself being with her for the rest of my days..

Pero may mga bagay talaga ma hindi natin kontrolado, dahil sa lintik na arrange marriage na yan nahihirapan akong mahalin ang babaeng gusto ko..

If loving Sara is a sin then I'm willing to face the consequences and be in jail..

Why do people meet but can't be together??

Bakit napakahirap ipaglaban ang tamang pag ibig na para sa iba ay mali??

Looking at Sara's peaceful face is giving me a hard time to leave, after my graduation aalis na ako agad..

I wanted to tell her that I'm leaving pero mas mabuti na lang na hindi nya alam, para hindi na ako mahirapang umalis pa..

Dahan2x ko syang nilapitan..

"ang ganda noh?" sambit ko habang nakatingin sa maganda nyang mukha

I will never get tired of looking at her angelic and beautiful face..