Maybe This Time

S2: 6

******
  
  
 
After ng meeting ay umalis na ng opisina ni Bong sila Karla, Jinggoy at Ramon, walang imik silang pumasok ng elevator at ng nakarating sa parking lot ay tikom parin ang mga bibig nila hanggang sa basagin Jinggoy ang katahimikan..

"What now?" Jinggoy asked them na magkasalubong ang mga kilay

"anong what now?" pa inosinteng tanong ni Ramon

"oh! Com'on you two.. Alam nyo ang ibig kung sabihin.." Jinggoy sarcasticly answered

"Well!" si Karla na nagsalita.. " I actually don't know.." bagsak ang balikan nito at may kasama pang pag iling ng ulo.. "nahihirapan na rin ako.. Kelan ba kasi natin toh tatapusin, I can see in him na hindi pa rin sya naniniwala na patay na talaga yung babaeng mahal nya.." malungkot na sabi ni Karla at pinag krus ang mga kamay nya

"Sa totoo lang I wanted to tell him na pero alam nyo naman di ba?" may pag aalalang tanong ni Ramon sa dalawa.. "makaka sama toh para sa kanya, baka nak—"

"alam namin yun." pag putol ni Jinggoy sa sinabi ni Ramon.. "pero pre ang hirap magtago ng isang bagay na alam natin na magpapa saya sa kanila, it's been 5yrs now.. Siguro naman pwede na.." suhesyon ni Jinggoy at pinaling ang tingin ky Karla at Ramon na nagpapa-isip na rin..

"I don't think magiging masaya sila ngayon kapag nalaman nila ang totoo.." Napa tingin sila Ramon at Jinggoy ky Karla.. "She has a lover now, and sabi ng source ko masaya na sya sa pamilyang meron sya ngayon.." malungkot nyang balita sa dalawa.. "And kapag sinabi natin ang totoo gugulo ang lahat pareho silang masasaktan.." napahilamos si Karla ng mukha habang gulong gulo sa pag iisip

Humugot ng malalim na hininga si Ramon bago nagsalita ulit..

"That's what I mean, we want them to be together but paano yung isa? Her husband—" Napa tigil si Ramon ng maisip na mali ang nabanggit nya.. " nah! Live in partner lang pala.." pagtatama nya

They knew from the very beginning that this might happened and it did happen.. Alam nilang tatlo ang bagay na'to kahit na ayaw nila ang ganitong set up, they just did what they think is right..

Masakit man para sa kanila na pag hiwalayin ang dalawa pero kaylangan, they need to protect them at naalala pa nila kung ano ang sinabi ng doktor bago nila ginawa ang plano nila..
  
  
 
 
"Please wag nyong pilitin na ipaalala sa kanya ang nakaraan, kasi mas lalong sa sakit ang ulo nya at magdudugo ang ilong nya and look at him now.. It's been a month pero wala pa rin syang malay kung ipagpapatuloy nyo ang pagpapaalala sa kanya tungkol sa nakaraan, baka kaylangan nyo ng mag handa ng kabaong na paglilibingan nya.. " deritsong sabi ng doktor habang nakatingin sa kanilang tatlo.. " I know you want your friend to be well pero hindi nya pa kaya, grabe yung iniwang damage ng pag sabog ng eroplano sa utak nya.. I don't want to lose my patient and I think you don't want to lose your friend either.."

"alam kong mahirap but kaylangan nyong gawin dahil hindi makaka buti kung ipagpapatuloy natin 'to.." walang buhay na sabi ng doktor.. "we should do this kahit labag pa sa kalooban nyo ito ang sa tingin kong tama.. Look! Kapag magkasama sila sa isang kwarto humihinga ang vitals signs ng isa at yung isa naman nagiging brain dead.." napailing ito.. "ayuko ko rin gawin ang bagay na'to dahil kilala ko rin si  Bong at alam kong mahal nya si Sara pero, kung ganito rin lang ang kalalabasan mabuti pang itigil na natin ang pag hinga nilang pareho.. Let's do euthanasia then.."

Dahil sa sinabi ng doktor ay nawalan ng buhay ang tatlo at Napa tingin sa mga kaibigan nilang nag aagaw buhay..

Its not true na magkahiwalay na natagpuan sila Sara at Bong tanging ang anak lang nila ang nawalay sa kanila, pero naging delikado naman ang buhay nilang dalawa..