Maybe This Time

S2: 16

  
  
 
NANLAMBOT ang mga tuhod ni Imee ng makita nya ang duguang katawan nila Sara, Bong at ang anak nito si Yuna, mabilis na nambalisbis ang mga luha ni Imee sa eksenang inabutan nya..

"time of death 3am for patient 1,2 and 3.." malungkot na sambit ng doktor

Mabigat ang mga paa ni Imee habang papalapit sa kama ni Bong, nanginginig ang buong katawan nya lalo na ang mga kamay nya.. Halos hindi nya magawa g mailapit ang mga kamay sa sobrang panginginig at sakit na nararamdaman..

Hindi nya akalain na kung kelan kompleto na ang pamilya ni Bong ay ganon din kabilis itong binawi, hinaplos ni Imee ang mukha ng kapatid..

"B-bonget.." nanginginig na aniya

Habang nakalapat ang mga palad nya sa pisngi ng walang buhay na si Bong ay nakatingin naman sya sa mga nurse na dahan-dahang tinatanggap ang oxygen support nila Sara at Yuna ganon din ang ginagawa ky Bong..

Naka hawak lang si Imee sa kamay ni Bong at naka titig pa rin sa mga nurse na abala sa pag tanggal ng mga aparatos nila Bong, Sara at Yuna, ng akmang tatanggalin na ang life support ng tatlo na laki ang mga mata nila ng bigla itong sabay-sabay na tumunog..

The ticking sound came from the ECG indicating that indicates of a heart beat and a pulse rate..

"oh my God!" napasigaw bigla si Imee ng maramdaman na gumalaw ang kamay ni Bong kung saan ay hawak nya ito..

"what is it Ma'am?" gulat na tanong ng doktor

"gumalaw ang kamay ng kapatid ko!" pa sigaw na sabi ni Imee na para bang nabuhayan sya ng loob..

"doc the three patients have heart beat." imporma ng isang nurse, mabilis namang tumalima ang doktor

Bago paman lumapit ang stethoscope ng doktor ay narinig muli nila ang tunog ng ECG..

"Bring them to the OR.. Now!" sigaw ng doktor, agad na tumango ang mga nurse at mabilis na inilabas ang tatlo..

Sumunod naman si Imee at ng makarating sa OR ay pinag hintay sya ng doktor sa labas ng OR..

Magka krus ang mga pala ni Imee at nagdadasal na sana ay maging maayos ang operasyon ng tatlo..

5hrs have passes pero hindi pa rin lumalabas ang doktor mula sa loob ng OR, halos magpa balik-balik sa paglalakad sa labas ng OR at hindi mapakali patuloy lang ang panalingin nya sa kaligtasan ng pamilya ni Bong..

Hindi sya halos nakatulog sa paghihintay sa labas ng OR, nanlalamig ang mga kamay nya sa kaba may lumalabas na nurse sa OR at kapag bumalik ay may dalang dugo..

Bumilang pa ng ilang oras at naabotan na sya ng tanghalian bago lumabas ang doktor sa OR, mabilis na tumayo at nilapitan ni Imee ang doktor..

"Do kamusta?" kinakabahan tanong nya

"well.." tumikhim ito, "Thank God they are all stable now kahit medyo maraming dugo ang nawala sa kanila ay naagapan naman at mabuti rin na may stock kami rito sa blood bank.. Your brother and niece's blood are rare but thankfully we have supplies.." anito

Nasapo ni Imee ang bibig sa sobrang saya at gaan ng pakiramdam nya habang nagsasalita ang doktor tungkol sa kalagayan ng tatlo,  Thank God po talaga Doc and thank you also for not giving up on them.." ani Imee

Tipid na ngumiti ang doktor, "your welcome Ma'am but it's our job to save our patients as much as possible.." anito na napailing

Hindi naman iyon nakatakas sa paningin ni Imee kaya mabilis tinanong nya ang doktor, "bakit parang napapailong kayo dok? May problema ba?"