Sara's pov
"I love you so much Sara"That words keep repeating on my mind a million times now, Bong is declaring His love for me but I didn't answered him yet..
Bukod sa hindi pa nag sisink-in sa akin sa mga sinabi nya, hindi pa rin ako makapaniwala na naging karelasyon ko sya noon.. Ang lakas pa rin ng kabog ng dibdib ko hanggang ngayon..
Simula ng nakilala ko si Bong nung unang araw ko dito sa opisina nya hindi ko sya kaylanman nakitaan ng pagiging malambing, pero simula kaninang umaga ng sinabi nya sa akin ang lahat ng nararamdaman nya nagbago na pakikitungo nya sa akin..
Hindi nya ako pinagtrabaho, pina-cancel nya lahat ng appointments nya ngayong araw.. Nagpa bili sya ng pagkain at sya ang nag handa para sakin pero ang malala ay pinauwi nya lahat ng empleyado pero bayad pa rin, hindi ko alam kung ano ang sinabi nyang dahilan para maniwala silang lahat..
Akala ko ay biro nya lamang iyon pero ng lumabas ako ng opisina nya para silipin kong totoo ngang kami nalang dalawa sa opisina, laking gulat ko ng makita nawala na ang lahat ng kasamahan ko..
Nailing nalang ako sa ginawa ni Bong hindi ko lubos akalain na gagawin nya nga ang sinabi nya..
Kasalukuyan kaming narito ngayon sa couch nakaupo ako samantalang naka higa naman si Bong sa mga hita ko, habang sinusuklay ng mga daliri ko ang buhok nya..
Habang pinagmamasadan ko si Bong ay nagtatalo naman ang puso at isip ko kung sino ba ang dapat kong piliin sa kanila ni Mans..
Bong being my past and Mans is my present..
Sa loob ng limang taon ay natutunan ko na ring mahalin si Mans kahit wala kaming sariling anak ay naging masaya naman kami at tinuring nya rin na tunay na anak si Ywedelle.. He become a father for her and a good partner to me, but what happened last week change everything for the both of us..
That was the first that he forced me to make love with him because of his jealous, and it didn't happen once he repeat it many times..
Kaya hindi ako nakapasok ng isang linggo sa trabaho dahil sa paulit-ulit nyang pamimilit at pananakit sa akin, hindi ko lubos maisip na ang lalaking natutunan kong mahalin sa loob ng apat na taon ay may tinatago palang masamang ugali..
Sa apat na taon naming pagsasama ay naging masaya naman kami kaya hindi ko akalain na may nakatago palang demonyo sa likod ng maamo nyang mukha..
Totoo nga siguro ang kasabihan na 'ang taong tahimik nasa loob ang kulo', at si Mans ang isa sa patunayan ng kasabihan na yan..
Napatitig ako sa kisame maraming bumabagabag sa isip ko ngayon, una ang katutuhanan sa pagkatao ko, pangalawa ang pananakit ni Mans at higpit sa lahat ang pagtatapat ni Bong..
I have so much in my plate right now and I also think about Ywedelle, can she accept all of this? And how can I tell Bong about her? I can't think right now, my mind is in whirlwind situation..
Hindi ako makapag isip ng tama nakatulala lang ako sa kawalan na para bang, naiwan sa kabilang daigdig ang isip ko...
"Sara" yun ang tinig na pumukaw sa akin kaya agad akong yumuko at nakitang gising na pala si Bong..Pinakatitigan ko sya.. "ano yun?" wala sa sarili kong sagot
"are you okay?" nag aalala nyang tanong
"ahm.. Yes okay lang ako.." iwas tingin kong sagot
Bumangon si Bong sa pagkaka higa at umayos ng upo sa tabi ko, hinawakan nya ang mga kamay ko habang masuyong nakatingin sa mga mata ko..
"Is it my declaration of love for you is bothering on your mind?" malumanay nyang tanong

YOU ARE READING
Maybe This Time
Fanfikce"As much as they were right for each other, time wasn't right for them." Paul Wadhwa