AJAN (Askıda)

1.Bölüm

Multi media da Ajan Tres in arabalarından biri olan Ferrari 458 İtalia

Evetttt okuldan kaçayım derken profesyoneller okuluna yakalandım harika! Neyseki seviyem birileriyle okumak daha az ızdırap verici olucak. Ahhh sen yok musun Mehmet baba ahhh yaktın başımı.. Neyse ben sana yapıcaklarımı biliyorum.

Herşey sevgili patronum namı değer üvey babam diyebileceğim Mehmet beyin beni bi işi yapıyorsan en iyi biçimde yapmalısın diyip kendi kurumuna ait Profesyoneller okuluna zorla yazdırmasıyla başladı. Hayır zaten 20 yaşında olmama rağmen en iyi ajanı bendim. En zorlu en tehlikeli görevlere beni yolluyordu. Ama bu okul aşkı nerden çıktı bilmiyorum. Neyse benimde işime geldi çalışmaktan biraz ara verebilir ve kendime zaman ayırabilirdim. Hatta ve hatta derslerde uyuyabilirdim. Uyku nedir unutmuştum sanki.

Okula kayıt işlemleri gibi zırvalıklarla uğraşmadığım için o kadar mutluydum ki. Yarın okul başlıyordu ve okulun yatakhanesini otel gibi kullanmayı düşündüğüm için ufak bir çanta ayarladım. Benim küçük villam kutu gibi güzel evim dururken kendimi yatakhanelerde hırpalayamazdım. İçimi saçma da olsa bir heyecan sarmıştı. Okulun tek kötü yanı yaşıtım birini bulamamam olabilirdi.

20 yaşında bu kadar iyi bi ajan hiç gördüğümü sanmıyorum. Ekip arkadaşlarımın en genci bile 28 yaşında zaten ki profesyoneller okulu benden büyükler olucak bu durumu düşündükçe birazcık bunaldım. Şu okula gitmek için istifa bile etmeyi düşünmüştüm ki Mehmet bey de bunu düşünüp benim yıllardır hayalini kurduğum özel arabayı yaptırmam için hiçbir masraftan kaçınmamıştı. Hayalimdeki arabanın bütün masraflarını karşılayacağına söz vermişti. Tek şartı okuldan mezun olmam...

Okula gitmek için kalktım ve serin suda duş aldım. Ayılmama yardımcı olmuştu. Her zamanki gibi koyu göz makyajı ve hafif rujumla okul için hazırdım. Saçlarımı düzleştirdikten sonra hangi arabamla okula gitsem diye düşünmeye başlamıştım ki eğer okulun ilk günüyse gösterişli bir giriş yapmam gerek diye düşünerek kırmızı Ferrari 458 İtalia mın anahtarlarını aldım. Güneş gözlüklerimi de gözüme taktıktan sonra araba atladım.

Okul şehrin çok dışında kimsenin bulamayacağı uzak bir yerdeydi. Yolda giderken müziğin sesini daha da fazla açtım müziğin ritmiyle birlikte gazı kökledim. Hızı bütün vücudumda hissediyordum. Okulun yoluna girdiğimde girişteki güvenlik arabamla girmem için bariyeri kaldırdı. Başlarıyla beni selamladılar sanırım Mehmet bey okulu bırakmamam için yeterince ince düşünmüştü. Okulun içine son gaz arabayla girerken etraftaki gözlerin bana baktığını hissediyordum. Yeterince gösterişli bir giriş olması için birden freni kökledim ve arabanın motorunu kükrettim denilebilir. Birden iki arabasına girerek tek bir harekette arabayı park ettim ve çalan telefonumu açıp arabadan aşağı indim. Tüm gözler bana bakarken gayet havalı bir şekilde telefonda konuşmaya başladım. " Efendim" arayan Mehmet beydi. " Nasılsın güzellik?" Benim okula gelip gelmediğini merak ettiği için aradığını biliyordum.

Ağzımı açtım tam cevap vericekken birinin bana laf attığını duydum. Sağ tarafta bana doğru yürüyen yaklaşık benim yaşlarda belki benden biraz büyük olabilir. Esmer uzun boylu yakışıklı çocuk bana doğru tekrar seslendi. " Okulun içinde bu kadar hızlı sürmezsen iyi olur. Birini ezebilirdin." Dedikleri bana çok saçma gelmişti. Ne kadar iyi araba kullandığımı bilse söylediklerine utanırdı.

Telefondaki sesle birden kendime geldim. "Tres bi sorun mu var?" Demin beni uyaran çocuğun dediklerini umursamadan okula doğru yürümeye başladım. "Yok sadece kendini bilmezin teki yavaş araba kullanmamı söyledi." Telefonda gelen kahkaha sesiyle keyfim yerine gelmişti. Mehmet beyde herkes gibi benim süper bir sürücü olduğumu biliyordu. Yavaşça gözümdeki gözlükleri çıkardım ve okulun koridorunda yürümeye başladım. "Söylemeyi unuttum derse girmeden önce imzalaman gereken birkaç belge var. İstersen okulun müdürüne bi uğra sonra derse git." İçimden okulda bile işten kurtulamadım diye iç geçirirken "Tamam patron" diyip telefonu kapadım.