ɪ ᴡɪsʜ ʏᴏᴜ ʟᴏᴠᴇ | ᴊᴀʏᴡᴏɴ✓

《⁴》

cousins😋
(jake, jay, sunoo)

jay
*screenshots*
cok tatli bu cocuk

jake
ya jay
tamam bizde korktuk bi an cocuk kriz gecirince de
yine de samimi olma hemen
hala sevmiyom onlari
ozellikle su sunghoon olani

sunoo
yaa uzuldum cocuga ben ama
jake hyungla ayni fikirdeyim
niki cok sinir etti cildirdim ben

jay
ya
kavga ettiniz bi anda cocuk utangac zaten belli dogru duzgun konusamiyodu
gerildi tabi siz girisince birbirinize
nasi sinirlendiyseniz artik hicbiriniz gormediniz cocugu

sunoo
ne biliyim ya gormedim bile onu ben zaten sessiz sakin bisey
sesi zor duyuluyo

jake
jay'in gozu zaten masallah okula girdigimiz andan beri cocukta oldugu icin
hemen farketti ya

jay
ne alaka olm
siz mal mal ilkokul cocuklari gibi kavga edince
bi baktim cocuk feci titriyo
iyi misin dedim nefes falan da alamiyodu belliydi

sunoo
digerlerini hala sevmiyorum ama o cocuga uzuldum bende ya kotuydu
kim bilir ne sorunlari vardir
ama yinede bi kerelik oldu bitti bi daha muhattap olmayalim mumkunse
su nikinin sesini duymak istemiyorum artik

jake
hele sunghoon aq
zaten kotu kotu bakiyodu
her dedigime de bisey dedi aptal
grup mu ne diyolardi kuralim ödev disi konusmayalim
yuz yuze falan gelmeye gerek kalmaz ordan hallederiz

sunoo
aynen oyle

jay
bende merakliymisim gibi davranmayin aq
sadece o cocuga uzuldum yani bu kadar

jake
eminmisin jayy😏

jay
mal aq
neyse sizle konusup daha fazla iq'mu dusuremicem kb

...

Jungwon

Yine okula gitmek için evden çıkmıştım. Kulaklıklarımı takıp ellerimi cebime yerleştirdim ve yürümeye başladım. Huzurlu hissediyordum, tabi bunda dinlediğim müziklerin de etkisi vardı. Genelde hüzünlü veya yavaş ritimli şarkıları pek dinlemiyordum. Çünkü zaten müziğe gerek kalmadan ağlanacak kadar kötü bir hayatım olduğu için gerek yoktu. Müzik dinleyebildiğim sayılı zamanlarımı böyle harcamak istemiyordum.

Yürümeye devam ederken telefonumu çıkarıp ekranından yanağıma baktım. Uyandığımda biraz kızarıklık olsa da biraz kapatmayı başarmıştım. En azından uzaktan belli olmuyordu. Telefonumu cebime koyarken aklıma Jay geliyordu. Dün ne kadar onun yüzünden olsa da ona hiç sinirli değildim. Bilseydi yapmayacağını biliyordum. Bir yandan da dün dışında geçirdiğim iki kriz boyunca beni arkadaşlarım dışında kimse umursamamıştı. Jay'in mesaj atıp nasıl olduğumu sorması güzel hissettirmişti.

Onu daha fazla düşünmemek için şarkı mırıldanmaya başladım sessizce. Yine okula ilk gelen ben olacaktım anlaşılmıştı. Okulun kapısından girerken sessizce etrafıma bakınıyordum. Görünürde tanıdık kimse yoktu. Çalan müziği değiştirmek için telefonumu çıkarıp yürümeye devam ediyordum ki bedenim başka bir bedene çarpıp durana kadar.

Telefonunu son anda düşmekten kurtarmıştım. Başımı yavaşça kaldırıp kim olduğuna baktım ve Jay'i gördüm. Kahverengi ama siyah bakan gözleri gözlerimin derinliklerini keşfederken bense sadece ona izin veriyordum. Bir eli çarpmanın refleksiyle kolumu tutmuştu, bense iki elimle telefonumu tutuyordum. Bu yakınlık garip bir şekilde nefes düzenimi bozmuştu. Yanaklarımın yandığını hissederken bakışları gözlerimden yanağıma kaydı. Bu beni kendime getiren şey oldu ve gözlerimi kaçırıp bir adım geriye doğru çekildim.