Alluring Glances (SCS #1)

32.

Pagdating sa condo ko ay wala pa rin kaming imik na dalawa pero, hindi ibinigay sa akin ni Kaloy ang bag ko. I tried taking it away from him but, he's avoiding my hand so, I let him.

I punched in my code and enter my unit. Nang makita ang sofa ay agad akong tumungo roon at huminga nang malalim. Tiredness slowly engulfs me and all I can do us sigh and close my eyes. I heard his movements but, I didn't bother opening my eyes.

Ilang sandali pa ay naramdaman kong may humawak sa paa ko kaya napamulat ako at nagulat nang makita si Kaloy na nakaluhod sa harapan ko at tinatanggal ang sapatos ko. Napansin ko na nasa tabi niya ang malambot kong tsinelas.

I watch him as he slowly removed my heels. Full of gentleness that it makes me soft. He was careful as he place my feet on the soft slippers. Nang maramdaman ang lambot ng tsinelas ay napahinga ako nang malalim.

"Masakit ba ang binti mo?" tanong niya at tumingala sa akin. He looks exhausted and it imeddiately. made me worried so, instead of answering him, I slowly placed my hand on his hair, caressing it.

"Magpahinga ka na..." bulong ko habang nakatitig sa mga mata niyang sa akin lang din nakatuon. He didn't removed my hand on his hair. Nanatili kaming magkatitigan doon hanggang sa ngumiti siya sa akin.

Ngiting pinangarap kong makita ulit.

He reached for my hand on his hair and he held it gently. "Magpahinga ka na rin. Alam kong pagod ka ngayong araw..." aniya at bahagyang kinurot ang pisngi ko. "Ang galing mo ngayong araw," aniya at doon ay gumuhit ang ngiti sa labi ko.

I walked towards my room to change. Ang pagod ko ay nabawasan pero, gusto ko na ring matulog. Naglinis ako ng katawan at nagpalit ng komportableng damit. I'm charging my phone when a knock from my door was heard. I stood up and went to open it. Nandoon si Kaloy na nakasuot pa rin ng damit niya kanina.

Kumunot ang noo ko. "Hindi ka pa nagbibihis?" tanong ko. Kaloy looked down at his clothes.

"Uhm, wala akong dalang pamalit..." aniya kaya nasapo ko ang noo ko.

"Susubukan kong maghanap ng damit na pamalit mo," sabi ko at akmang tatalikod nang hawakan niya ang braso ko.

"Madam..." tawag niya kaya napahinto ako. There's the nickname I miss. "Uuwi muna ako para makapagpalit, magpahinga ka na," sabi niya at doon ako napaharap sa kaniya.

"You have a house here?" tanong ko nang mapagtanto ang sinabi niya. Kaloy smiled a bit and nodded.

"Meron..." sagot niya. Gusto ko pa sanang magtanong sa kaniya pero, nang makita ang pagod niya ay hindi ko na ginawa. Maybe, next time, if I'll have a chance.

"Sigurado kang uuwi ka? Malayo ba ang bahay mo? Pagod ka na kaya baka makatulog ka sa daan," sabi ko at hindi ko namalatan na halatang-hlata ang pag-aalala ko sa kaniya.

He looked at me with a small smile. "'Wag ka nang mag-alala. Malapit lang ang bahay ko..." sabi niya at bahagyang yumuko para pantayan ang mukha ko. "Alalang-alala ka naman sa akin, madam. I'm so touched," he said before dramatically putting his hand on his chest.

"Loko," sabi ko habang tumatawa. Nakita ko ang pagtitig niya sa akin nang ilang sandali bago siya tumawa rin. That brought peace in me, having to laugh with him again. "Sige na, umuwi ka na at magpahinga," sabi ko.

"Goodnight, madam..." aniya. I smiled back and told him the same but then, I gasped. Namalayan ko na lang na nakatalikod na siya at nakalabas na ng condo ko.

Did he just... kissed my cheeks? What the hell? Kakakita pa lang namin tapos, bakit ang harot na agad?

Kinabukasan, nagdesisyon akong magpahinga lang sa bahay. I cleaned my unit while facetiming my parents.