Akşın

yirmi

Gürültü sesiyle sıçrayarak uyandım. Kapıya baktığımda Atakan abim elini ağzına kapatmış gözleri kocaman bana bakıyordu. Yanımdan ses gelince bende onun tepkisinin aynısını verdim ve hemen sesin geldiği yana döndüm.

"Noluyo amına koyayım."

"Sen niye benim yanımdasın abi?"

"Siz neden birliktesiniz?"

Arat bir süre bekledi kendine gelmek için sonra konuştu ve bizi aydınlattı.

"Güzelim gece birlikte uyuduk ya hem burası benim odam."

Bana verdiği cevap Atakan abim içinde yeterli oldu ve kulaklarımızı onun çığlığı doldurdu. Çığlıktan sonra hızlı ve birbirine karışan bir kaç adım sesi geldi.

Leyla hanım kısarak odaya girdi, Atakan abimi kolları arasına aldı. Leyla hanımın ardından odaya Kemal bey ve Alparslan abimde girmişti.

"Ne oldu annecim, iyi misin?"

"Anne, annem hiç iyi değilim."

Oha gözyaşı mı onlar. Yataktan kalkıp hemen yanına gidip sarıldım.

"Abi ne oldu?"

"Ne mi oldu? Sen, sen beni çiğnedin!"

"Ne!"

Hayrete düştüm resmen, ne yaptım ki ben bir şey yaptım mı aklıma gelmiyor bile.

"Abi bir şey yapmadım ki ne yaptığımı bilmiyorum, söylesene."

Telaş yaptım çünkü ya kötü bir şey yaptıysam ve sonunda mutlu olmaya başladım derken her şey yine tepetaklak olursa.

"Ben ve odam dururken sen buraya geldin, burada uyudun hemde şu kokuşmuşa sarılarak. Neden ben değil, üstelik benim yatağım daha rahat."

Leyla hanım bir anda Atakan'ı bıraktı.

"Ne yani bu ufacık şey için mi hepimizi telaşlandırdın!"

"Sadece sen ve Akşın telaş yaptı anne abartma ve bu sorun oldukça büyük."

Atakan'a sarıldım.

"Bir şey konuşuyorduk sonra uyuya kalmışım."

Kollarını bana sarmak yerine trip atar gibi göğsünde birleştirdi.

"Şartım var eğer kabul edersen barışırım."

"Kabul."

Alparslan abim araya girdi bu sefer.

"Kabul etmeden önce sorgula güvenme bu değişiğe."

"Barışmak istiyorum ama."

"Sen neden karışıyon abi, bu ikimiz arasında."

"Bir abi olarak kardeşimi hata yapmadan önce uyarmam gerek."

Atakan abim gözlerini kısarak bir süre Alparslan abime baktı. Sonra sanki bir şey olmamış gibi bana döndü.

"Şartım şu, bu gece benimle uyu ve cumartesi gününü bana ayır."

kocaman gülümseyip başını aşağı yukarı salladım. Daha zor bir şey bekliyordum açıkçası.

~~

Yorucu okul gününden sonra kapının önünde Barlas'ın beni almasını bekliyordum. Beni yalnız bırakmamak için Beyza ve Yiğit de bekliyordu.

Küçük küçük sohbetler ederken yanımıza geçen bizi merdivende durduran kızlar ve üç erkek geldi. Çocuklardan ikisi kızların dibinde dururken diğeri arkada sanki zorla gelmiş gibiydi.

"Büşra görüyor musun bizim ezik arkadaş edinmiş."

"Ne kadar tatlı."

Sevimsizler. Beyza kafasını eğerken ben buna sinirleniyordum.

"Gidin buradan."

"Yeni kız, bence sen karışma."

"Neden?"

Umursamaz gibi gözüküyordum, bunu bilerek yapıyordum çünkü karşıdaki o zaman daha çok sinirleniyor.

"Ezikciğimizin başına hiç güzel şeyler gelmez, lanetli gibi. Bizde senin bu durumdan dolayı onun yaşadıklarını yaşamanı istemeyiz."

"Ne bu 'yoluma çıkarsan seni ezerim' falan mı demek istiyorsun?"

"Ne anladıysan tatlım ."

Kızın üzerine doğru yavaş adımlar atmaya başladım. Aramızdaki mesafe iyice azalınca üzerine doğru hafif eğildim.

"Çevremde olan insanlara başkası yüzünden zarar gelmesi hoşuma gitmez, hoşuma gitmeyen şeyi ortadan kaldırırım. Seni sadece uyarıyorum yanlış anlama 'tatlım'. "

Kızın arkasında duran çocuk bir anda benim önüme geçti. Salak mı bunlar, beyin gelişimleri tamamlanmamış.

"Sen kimi tehtit ettiğini sanıyorsun. Sinirlenmeye başlıyorum, sinirlenirsem seni elimden kimse alamaz."

"Seni de benim elimden kimse alamaz!"

Nerden geldiğini anlamadığım Barlas son sözlerini söyleyip çocuğa kafa attı. Baya iyi bir sahneydi.

Barlas'ın attığı kafa ile tam bir kaos ortamı yaşandı. Diğer çocukla Yiğit birbirine girdi, isminin Büşra olduğunu öğrendiğim kız Beyza'nın üzerine yürürken bende onu saçından tutup yere yatırdım. Diğer kız da benim üzerime doğru gelirken asla beklemediğim bir şey oldu, Beyza koşarak eline aldığı kitapla kızın kafasına vurdu.  

Tüm kaosu durduran ise olay yerine polislerin gelmesi oldu.

Selam!
Bu haftalar yeni bölüm konusunda sıkıntılar yaşanabilir. Msü için hazırlanıyorum ve iki hafta kadar sürem kaldı, elimde hazırda bölüm de yok. Umarım anlayışla karşılarsınız ki bölüm yazınca cumartesiyi beklemeden atarım.
Lütfen benim için dua edin.