Rose Garden | Taekook

|12| Travma

Jungkook'un karanlık fobisi.

Aslında bu fobi gibi değildi. Sadece geçmişinde yaşadığı travmalar gözünün önüne geliyordu. Sonra o yaşına dönüp krizler geçiriyordu. Eski evinde anne ve babası yüzünden çok kriz geçirmişti. Sürekli Jungkook'a ceza vermek için karanlık bir odada bırakıyorlardı. Jungkook ise sabaha kadar saçlarını çekiyor, çığlıklar atıyordu. Bütün bunların sebebi çocukken yaşadığı bir travmaydı.

13 yıl önce...

Jungkook herşeyden habersiz kendi kendine evde oyuncaklarıyla oynuyordu. Ailesi ona oyuncak almayınca sınıf öğretmeni kendisine bir sürü oyuncak almıştı. Sınıf öğretmenini bu yüzden çok seviyordu.

Odasının kapısı bir anda açılınca aniden panikledi. Elindeki büyük bebek yere düştü.

İçeri giren annesi, babası ve yanlarında gelen büyük bir adamdı.

Aralarında birşeyler konuşurken Jungkook dikkatle onları dinledi.

"Bak anlaştık Woojin, 50.000 won. Al çocuğu 1 saatte ne yapıyorsan yap."

Ardından adının Woojin olduğunu öğrendiği adam konuşmuştu.

"Tamam biliyorum vereceğim paranızı. Jungkook çok güzel. Onu karanlıkta becermek zevkli olacak."

Jungkook adının geçtiğini duyunca kaşlarını havaya kaldırmıştı. Kendisini mi becerecekti? İyi ama, o her oyunu oynamayı gayet te güzel beceriyordu ki.

Birkaç birşey daha konuşup anne ve babası odadan çıkmıştı. Odada sadece Woojin kaldığında sırıtarak lambayı kapattı ve odanın karanlığa gömülmesini sağladı.

Jungkook bacaklarını kendisine çekip beklemeye başladı. Yine mi dayak yiyecekti? Ama öğretmeni hiç bir çocuğun dayak yemesinin doğru olmadığını söylemişti. O daha 7 yaşındaydı. O zaman anne ve babası kötü müydü?

Woojin konuşmaya başladı.

"Oyun oynamak ister misin küçük?"

Jungkook bu adamdan korkmuştu. Hızlıca başını iki yana 'istemiyorum' dercesine salladı. Ama adam durmadı.

"İstesen de istemesen de oyun oynayacağız."

Woojin bir elini çocuğun erkekliğine koydu. Hafifçe okşamaya başladı.

Jungkook hemen geri çekildi. Ayağıyla hızlıca adamın yüzüne bir tekme vurdu.

"Dokunma!"

Woojin yüzüne gelen tekmeyle sinirlenmişti. Önündeki beyaz surata sert bir tokat geçirdi.

Jungkook ağlamaya başladı. Şuan tek yapabileceği ağlamaktı. Elinden başka birşey gelmiyordu.

Woojin çocuğun sırtına bir tekme geçirdi. Jungkook'un artık yapabileceği hicbirşey yoktu.

"Dokunma..."

Günümüz

İşte Jungkook'un bu fobisi böyle başlamıştı. Karanlık onun kâbusuydu. Bir an önce uyanmak istediği kâbusu.

Şimdi ise Jungkook sıkılmış birşeyler yapmak istemişti. Hemen Taehyung'un odasına doğru adımladı.
Gece saati olduğu için odasında olduğunu düşünüyordu.