GÜLTEPE|BXB

39

Çok fazla düşmüş etkileşimimiz😔

Bu arada 45 gibi final düşünüyorum ✨

Aaaa yo yo itiraz yooook

••••

Hepimiz çok gergindik.

Önümüzdeki kağıda bakıyorduk 4 kişi. Uğur ve babası DNA testi yaptırmıştı. İkisi de emindi fakat mahallelinin ağzını kapatmak ve kadını burdan kovmak için yaptırmaları gerekti.

Ancak kimsenin açıp bakacak cesareti yoktu. Uğur ile Vedat amca gerginlikle birbirlerine bakıyorlardı. Gözlerinde bariz bir korku hakimdi. Ne kadar emin olsalar da küçük bir ihtimali yok sayamıyorlardı.

"Açmak istemiyorum. Sen benim babamsın, ben biliyorum. Açmayalım baba. Lütfen." Uğur'un telaşlı sesiyle Vedat amca ona yaklaşmış ve bacağını sıkmıştı. Tam konuşacağı sırada kadın konuştu.

"Madem bu kadar eminsin peki neden açmak istemiyorsun?" İğneleyici ses tonuyla konuştuğunda laf sokmamak için kendimi zor tuttum.

"Burda sonuç ne olursa olsun Uğur benim oğlum. Benimle olduğun zamanlar başkasıyla da olmuş olabilirsin umrumda bile değil. O benim oğlum. Senden fazla benim oğlum."

Vedat amcanın net ses tonuyla kadın daha fazla konuşmadı. Zaten adam yeni yeni kendine geliyordu. Tekrar bir atak geçirmesiyle büyük bir risk altına girerdi.

"Baba aç hadi." Dedi Uğur en sonunda. Beklemekten sıkılmış gibiydi. Ya da ne olursa olsun kafasındaydı. Onu anlayamıyordum şu an.

Vedat amca Uğur'a bakıp gülümsedi ve eğilip masanın üzerindeki zarfı eline aldı. İstemiyordu bunu yapmak ama Uğur'a da yıkamazdı bu sorumluluğu. Eğer sonuç umdukları gibi çıkmazsa Uğur yıkılırdı.

Açıkçası ben de çok korkuyordum. Her ihtimali düşünüyordum. Uğur'a söyleyemiyordum bunu. Benim inancım olmadığını düşünürse çok üzülürdü.

"Babam iyi misin?" Vedat amcanın elleri titriyordu. Zarfı açacağı sırada Uğur elinin üzerine kendi elini koydu. "İyiyim aslanım." Dedi ve zarfı bir hamlede açtı. Beklerse açamayacağını biliyordu.

Açtığı kağıda büyüttüğü gözlerle bakıyordu. Yavaşça ayaklandı. Uğur da ayaklandı ve babasının gözünün içine bakmaya başladı. Korku şimdi sarmıştı bedenini. Gözleri titriyordu.

"Baba ne yazıyor? Bir şey desene?" Vedat amca Uğur'a baktığında gözünden bir damla yaş düştü. Düşündüğüm şey mi olmuştu?

"Baba tamam söyleme. Duymak istemiyorum. Yırtıp at kağıdı. Gerek yok buna. Söyleme nolursun." Babasının ağladığını görünce fikri anında değişmişti.

"Uğur sakin ol bir."

"Baba hayır, sus, istemiyorum." Uğur korkudan tir tir titremeye başladığında ben de ayağa kalktım. Korkuyordum. Krize girmesinden çok korkuyordum. Onu toparlayamamaktan çok korkuyordum.

"Oğlum sakin olsana." Vedat amca kağıdı elinden bıraktı. Kadın eline aldı kağıdı. Şaşkınlıkla bakıyordu. Vedat amca ellerini Uğur'un yüzüne sardı ve yaşlarını sildi.

"Baba çok korkuyorum."

"Korkmana gerek yok." Dedi kadın elindeki kağıdı Uğur'a uzatarak. Uğur elleri titreyerek eline aldı kağıdı. Bakmasına fırsat vermeden konuştu hemen. "Vedat'ın oğlusun." Yüzünde yenilmişlik ifadesi vardı. Neden bu kadar üzgündü? Vedat amcadan olmamasını neden bu kadar çok istiyordu.

Uğur kağıdı eline aldığında sonuca baktı hemen. Gözleri yine dolmuştu ama bu sefer mutluluktandı. Yanına yaklaşıp kağıda baktım göz ucuyla. %99.99 Vedat amcanın oğlu olduğu yazıyordu.